Celem jest poprawa stanu gleby i jej ochrona. Międzyplony mają za zadanie pokrycie gleby roślinnością, szczególnie w okresach newralgicznych, w których gleby są narażone na erozję, dzięki czemu ograniczają wymywanie składników do wód podziemnych. Posiadają one także znaczący wpływ na ochronę zasobów naturalnych gleb, w szczególności poprzez zwiększanie substancji organicznej w glebie. Uprawa międzyplonów oraz wsiewek śródplonowych może także zwiększać pochłanianie CO2 w rolnictwie, poprzez wiązanie go w materii organicznej. Praktyka polega na:

a) wysianiu i utrzymaniu roślin w postaci:

• wsiewek roślin bobowatych drobnonasiennych lub mieszanek z udziałem takich roślin w uprawę w plonie głównym i utrzymaniu ich co najmniej do wysiewu kolejnej uprawy w plonie głównym lub przez co najmniej 8 tygodni od dnia zbioru uprawy w plonie głównym, lub 
• międzyplonów ozimych w formie mieszanek utworzonych z co najmniej 2 gatunków roślin ozimych lub jarych (zbóż, oleistych, pastewnych, bobowatych drobnonasiennych, bobowatych grubonasiennych, miododajnych – z wyłączeniem mieszanki złożonej wyłącznie z gatunków zbóż) – w terminie od dnia 1 lipca do dnia 1 października i utrzymaniu ich co najmniej do dnia 15 lutego następnego roku. W okresie utrzymania międzyplonu ozimego dopuszcza się jego mulczowanie, jednak nie wcześniej niż po dniu 15 listopada. Międzyplony ozime nie mogą stanowić uprawy w plonie głównym w kolejnym roku;

b) zakazie stosowania środków ochrony roślin: -

• na międzyplonach ozimych – od ich wysiewu co najmniej do dnia 15 lutego roku następującego po roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie płatności,
• w przypadku wsiewek śródplonowych – przez okres ich utrzymania określony powyżej. 

W przypadku wsiewek rolnik ma obowiązek prowadzenia rejestru zabiegów agrotechnicznych na formularzu opracowanym przez Agencję lub posiadania dokumentów w postaci papierowej lub elektronicznej, które zawierają te same informacje, które rolnik wskazywałby w rejestrze.