Wygląd:

Klarowny napój fermentowany z brzeczki miodowej.

Kształt:

Opakowania jednostkowe - gąsiorki, kamionki, beczułki.

Rozmiar:

Opakowania różnej pojemności – od 100 ml do kilku litrów

Barwa:

Od złocistej do ciemnobursztynowej.

Konsystencja:

Produkt płynny.

Smak:

Smak wyjątkowy, a zapach przyjemny, miodowy.

Dodatkowe Informacje:

Zróżnicowana zawartość alkoholu i cukru dla różnych typów miodów pitnych stanowi o ich specyficznych cechach organoleptycznych.

Tradycja:

Ponad tysiącletnia tradycja produkcji miodów pitnych w Polsce przyczyniła się do dużego ich zróżnicowania. Rozwój i udoskonalanie produkcji pozwoliły na wykształcenie wielu rodzajów miodów pitnych. Już u zarania dziejów polskiej państwowości można spotkać pierwsze wzmianki o ich produkcji. W 966 roku w zapisach hiszpańskiego dyplomaty, kupca i podróżnika Ibrahima Ibn Jakuba odnotowano, że „w kraju Mieszka I, obok żywności, mięsa, ziemi ornej obfituje miód, a słowińskie wina i upajające napoje zwą się miodami”. W Kronikach Galla Anonima, który opisywał dzieje Polski na przełomie XI i XII wieku, znajdują się także liczne wzmianki o produkcji miodów pitnych.