Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                                           

Klarowna ciecz.

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Wielkość

Konfekcjonowany najczęściej w butelkach o pojemnościach: 0,75 l; 2,25 l oraz 3 l.

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Przejrzysta ciecz, koloru bursztynowego.

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Płynna, lekko kleista ciecz.  

Smak i zapach

Smak owocowy, lekko przypominający cytrusowo-śliwkowe wykończenie. Aromat soczystych owoców, śliwek, moreli i pomarańczy uzupełniają delikatne miodowe nuty. Słodycz miodu równoważy cytrusowa świeża kwasowość oraz delikatny posmak wędzonej śliwki.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

W 1972 roku, w dawnym województwie szczecińskim odbyła się rocznica 1000-lecia zwycięstwa wojsk Mieszka I nad wojskami margrabiego Hodona, które miało miejsce 24 czerwca 972 roku pod Cedynią. Była to wielka, kilkudniowa uroczystość, największa jaka kiedykolwiek zorganizowano w tej części Polski, do której przygotowywano się przez dwa lata. Z okazji tego święta opracowano dwa nowe gatunki miodów pitnych, w tym miód pitny trójniak Czcibor. Proces nastawu Czcibora, tak jak przygotowań do całej uroczystości rozpoczął się już dwa lata wcześniej. Czcibor był wytwarzany na bazie miodu wielokwiatowego oraz moszczu agrestowego. Konfekcjonowany był w gustownych dzbankach i butelkach kamionkowych, jak i szklanych. Był ręcznie napełniany i etykietowany. Wzory i etykiety opakowań zaprojektowane zostały przez wyspecjalizowanych plastyków z Instytutu Opakowań w Poznaniu. Do wytwarzania „Czcibora” powrócono po kilkudziesięciu latach zaprzestania jego produkcji. W roku 2015, podczas  VII Konkursu Polskich Win i Cydrów o Medal Targów ENOEXPO 2015 w Krakowie, produkt ten zdobył Złoty Medal w kategorii Wina i miody, a w roku 2016 jury konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów” uhonorowało ten szlachetny trunek Wyróżnieniem.