Wygląd:

Konsystencja płynna (patoka), po skrystalizowaniu drobnoziarnista (krupiec).

Kształt:

W zależności od kształtu słoika, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od wielkości słoika, w którym się znajduje.

Barwa:

Jasnokremowa (miody wczesnowiosenne i letnie wyróżniają się jaśniejszą barwą).

Konsystencja:

Drobnoziarnista, po odwirowaniu konsystencja płynna, po ok. 3 dniach przechodzi w postać krystaliczną.

Smak:

Miód wiosenny ma delikatny, lekko słodki smak i kwiatowy zapach. W stanie krystalicznym zapach silny, przypominający wosk.

Tradycja:

Miody wielokwiatowe to duża grupa miodów, których smak, barwa i walory zdrowotne uzależnione są od gatunków kwiatów, krzewów i drzew, z których pszczoły zbierają pożytek. Nazywane są „bukietem kwiatów” danego terenu. Miód wielokwiatowy z doliny Warty jest produktem silnie zakorzenionym w regionie. Powstaje na bardzo korzystnym terenie województwa lubuskiego po prawej stronie Warty. W okolicy są liczne pola uprawne i łąki, pokryte bogatą roślinnością tworzącą kolorowy dywan kwitnących roślin miododajnych. Pszczoły zbierają nektar z kwiatów leszczyny, wierzby, klonu, wiśni, olchy, jabłoni, głogu oraz innych roślin łąk nadwarciańskich. Pożytek zbierany jest z różnych roślin, zarówno uprawnych jak i dziko rosnących. Pszczoły dostarczają miód do ula, gdzie jest dalej przerabiany. Po przerobieniu, tj. odpowiednim zagęszczeniu enzymami, zostaje przeniesiony na ramkę, z której jest zbierany do odwirowania. Istotną cechą miodu wielokwiatowego jest zróżnicowanie pod względem zawartości poszczególnych składników odżywczych. Stosuje się go w stanach przeziębienia, infekcjach dróg oddechowych oraz chorobach wynikających z obniżonej odporności. Nadwarciański miód wielokwiatowy jest bardzo ceniony wśród lokalnej społeczności. Był wielokrotnie wystawiany na Jarmarku Miodnym Świętego Michała w Gorzowie Wielkopolskim oraz jest corocznie prezentowany podczas Lubuskiego Święta Chleba w Bogdańcu oraz Lubuskiego Miodobrania w Lubiszynie.