Wygląd:

Miodowe piwo mazowieckie jest napojem alkoholowym o słomkowej, wpadającej w pomarańcz barwie. Niewzburzone odznacza się dobrą klarownością z wyraźnie widocznym osadem na dnie butelki. Wynika to z faktu, że piwo nie jest pasteryzowane, a praca drożdży jest w nim zahamowana dopiero przez powstały w dużym stężeniu kwas węglowy, który w naturalny sposób konserwuje piwo.

Kształt:

Z uwagi na fakt, że jest to trunek niepasteryzowany, najbardziej optymalną wielkością opakowania jest butelka 0,33 l. Pozwala ona na swobodne wypicie całej zawartości bez nieprzyjemnego uczucia przepełnienia. Doskonale sprawdza się również butelka 0,65 l jako „opakowanie rodzinne”.

Barwa:

Warunkiem uzyskania klarowności miodowego piwa mazowieckiego jest przechowywanie go w chłodzie. Wyższe temperatury powodują nasilenie pracy drożdży, co prowadzi do zmętnienia trunku.

Konsystencja:

Płynna

Smak:

W smaku miodowe piwo mazowieckie przypomina orzeźwiający napój, jest słodkie i musujące z lekkim posmakiem fermentu. Przyjemny słodki zapach miodu pszczelego dodatkowo nasila złudzenie, że pije się produkt bezalkoholowy.

Dodatkowe Informacje:

Deklarowane poziomy np.: zawartość alkoholu (w %), współczynnik pH, aktywność wody, inne wskaźniki

Tradycja:

Od najdawniejszych czasów miód pszczeli służył człowiekowi w jego gospodarstwie domowym. Używano go do słodzenia potraw, wypieku ciast, a także do konserwowania żywności. Już w czasach przedchrześcijańskich na terenach obecnej Polski używano miodu do sporządzania napojów alkoholowych, miodów pitnych i piwa miodowego. Biograf Ottona pisał o dwunastowiecznych Lechitach Pomorskich, że: (…) nie dbali o wino, mając w piwie i miodzie tak wyborne napoje.