Wygląd:

Młodzowy kuch z kruszonką składa się z dwóch elementów: tortu kaszubskiego weselnego i kosza biesiadnego

Kształt:

Kształt tortu kaszubskiego weselnego – owalny

Rozmiar:

Forma dla kosza biesiadnego – duża blacha chlebowa

Barwa:

Zewnętrzna – brązowo-złocista;

Konsystencja:

Stała – watowata, lekko gąbczasta

Smak:

Zapach świeżo pieczonego ciasta drożdżowego z aromatem cytrynowo-jabłkowo-cynamonowym, smak lekko kwaskowy

Dodatkowe Informacje:

Do ciasta dodawane jest starte na miazgę jabłko w celu spotęgowania smaku i utrzymania wilgotności ciasta; ciasto zawinięte w lnianą ściereczkę zachowuje przydatność do spożycia przez 2 tygodnie

Tradycja:

Młodzowy kuch z kruszonką oznacza po kaszubsku ciasto drożdżowe z kruszonką. Produkt wywodzi się z ciasta chlebowego, a przepis na jego przygotowanie pochodzi z około 1700 roku od księży, którzy często biesiadowali u szlachty. Przepis ten był stosowany między innymi w dworku szlacheckim w Mirachowie. Za czasów książąt pomorskich Mirachowo należało do kasztelanii chmieleńskiej. Dwór drewniany został rozbudowany przez Łukasza Konopackiego. W XVI wieku do folwarku mirachowskiego należał także młyn na Łabie, karczma, kuźnia i warsztat tkacki. Mirachowo zostało wtedy wybrane jako siedziba sądu ziemskiego, starostwa i dekanatu. W 1860 roku powstała tu parafia ewangelicka. Po wojnie neogotycką świątynię przejęli katolicy. W 1971 roku założono parafię katolicką, a jej administratorem i potem pierwszym w dziejach katolickim proboszczem został ksiądz Rożek. W momencie objęcia parafii przez księdza Rożka gospodarstwo na plebanii przejęło przepis na młodzowy kuch z kruszonką z plebanii w Goręczynie. Ciasto drożdżowe pochodzi od ciasta chlebowego, a chleb był elementarnym posiłkiem człowieka od bardzo dawna. Początkowo pieczono placki, następnie zaczęto zwiększać pulchność chlebów-placków przez poddawanie ciasta samorzutnej fermentacji, dzięki której uzyskiwano gąbczastą strukturę. Do wywoływania fermentacji używano drożdży z osadów winiarskich w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. W Średniowieczu piekarstwo rozwijało się w klasztorach i piekarniach miejskich. Dalszy rozwój sztuki piekarskiej odbywał się w dużych miastach. W 1867 roku uruchomiono w Wiedniu pierwszą fabrykę prasowanych drożdży piekarskich.