Wygląd:

Moczka ma wygląd rzadkiej marmolady śliwkowej, z widocznymi kawałkami orzechów, migdałów, ugotowanych owoców suszonych oraz innych bakalii.

Kształt:

Potrawa gęsta zawierająca kawałki orzechów, migdałów, ugotowanych owoców oraz bakalii. Po umieszczeniu w naczyniu (salaterka porcelanowa lub szklana) przybiera jego kształt, wierzchnia warstwa pozostaje nieregularna.

Rozmiar:

Przeciętna rodzina przygotowuje ok. 10 l moczki. Potrawę podaje się w salaterkach o pojemności 0.25 l.

Barwa:

Kolor jasnobrązowy, czekoladowy. Widoczne kawałki ciemnych śliwek suszonych, jaśniejszych orzechów, kremowych suszonych jabłek, gruszek i zielone owoce agrestu.

Konsystencja:

Moczka posiada konsystencję zawiesiny, zbliżonej do gęstej śmietany. Widoczne kawałki orzechów i innych bakalii. Lepka w dotyku.

Smak:

Smak czekoladowego piernika, lekko słodki. Wyczuwalny specyficzny smak orzechów, suszonych śliwek i agrestu.

Dodatkowe Informacje:

W skład moczki wchodzą określone produkty, ale każda gospodyni przyrządza ją inaczej i otrzymuje inny smak. Moczka może być bardziej piernikowa, bardziej czekoladowa, bardziej owocowa, cynamonowa, bardziej słodka lub lekko osolona. Cechą charakterystyczną moczki jest to, że przyrządza się ją w różnych smakach.

Tradycja:

Z wywiadu przeprowadzonego z mieszkańcami powiatu rybnickiego, raciborskiego i wodzisławskiego wynika, że potrawa ta znana była już w XIX w. pod nazwą bryja. Na Śląsku spożywano ją podczas wieczerzy wigilijnej.