Wygląd:

Świeży, dojrzały miód jest lepką cieczą. Jest to substancja silnie higroskopijna. W powietrzu suchym traci wodę, natomiast w wilgotnym chłonie wilgoć całą powierzchnią. Z upływem czasu miód płynny (patoka) przechodzi w stały stan skupienia zwany krupcem. Jest to naturalna krystalizacja miodu. Długość okresu krystalizacji zależy od rodzaju nektaru związanego z gatunkami roślin miododajnych.

Kształt:

Kształt miodu zależy od kształtu opakowania detalicznego.

Rozmiar:

Słoiki o pojemności 250, 450, 900 ml, a także inne ozdobne na życzenie klientów.

Barwa:

Miód nektarowy lipowy może mieć barwę bardzo jasną, prawie białą, poprzez nieco ciemniejszą aż do bursztynowej z zielonkawym odcieniem – w zależności od domieszki spadzi, która zwykle towarzyszy nektarowaniu lipy i prawie zawsze występuje w tej odmianie miodu. Po skrystalizowaniu barwa złocistożółta.

Konsystencja:

Miód nektarowy lipowy po krystalizacji w temperaturze 20ºC przez kilka tygodni przybiera postać drobnoziarnistą.

Smak:

Miód nektarowy lipowy ma bardzo silny aromat podobny do zapachu kwiatów. Jego smak jest słodki z nieco gorzkawym posmakiem, lekko piekący.

Dodatkowe Informacje:

Ze składu miodu wynikają jego cenne właściwości, m.in. duże wartości odżywcze, działanie przeciwbakteryjne, detoksykujące, a także pozytywny wpływ na metabolizm komórkowy i układowy. Ze względu na te właściwości zaliczany jest do środków farmaceutycznych przydatnych w leczeniu wielu schorzeń organizmu ludzkiego.

Tradycja:

Od zarania dziejów naród polski zawsze związany był z rolnictwem, łowiectwem i pszczelarstwem (bartnictwem). W owych czasach miód był jedynym produktem słodkim i naturalnym lekiem na wiele dolegliwości. Wosk pszczeli był niezbędny do oświetlania kościołów i pałaców, natomiast propolisu i jadu pszczelego używano jako leków. Dowodem popularności bartnictwa jest fakt, że zajmował się nim już pierwszy legendarny Piast, który swoich gości częstował miodem. Słynny Zagłoba miód pitny cenił ponad wszystkie trunki.