Wygląd:

Intensywnie czerwona ciecz o smaku i zapachu truskawek.

Kształt:

Uzależniony od naczynia, w jakim się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, najczęściej butelka o pojemności od 0,2 l do 0,5 l.

Barwa:

Intensywna, czerwona.

Konsystencja:

Płynna, esencjonalna ciecz.

Smak:

Słodki smak truskawek, lekko alkoholowy, zapach dojrzałych truskawek.

Tradycja:

Nalewki to mocne, aromatyczne i słodkie alkoholowe wyciągi z owoców i ziół. Do Polski moda na wyrób nalewek, zwanych dawniej kordiałami, dotarła prawdopodobnie wraz z Henrykiem Walezym. Początkowo nalewki i likiery w każdym dworku trzymano w apteczce, jako środki lecznicze. Dopiero z czasem zaczęto przygotowywać nalewki i likiery z różnych owoców i ziół, które spożywane były do śniadań, podwieczorków, czy spotkań towarzyskich. Na przestrzeni wieków w kwestii przyrządzania nalewek niewiele się zmieniło, mimo że każde gospodarstwo domowe czy dwór posiadał własne receptury w nieznaczny sposób różniące się od siebie. Bachorzyn jak i cały region gminy Buczek w powiecie łaskim słynie z uprawy truskawek. Rozwój uprawy truskawek na szerszą skalę w rejonie Buczku nastąpił w latach 50. i 60. XX wieku. Wraz z rozwojem uprawy truskawek i wprowadzaniu nowych odmian, gospodynie zaczęły wykorzystywać owoce do różnych przetworów, w tym również do przygotowywania nalewek. Żeby uzyskać wysokiej jakości nalewkę, trzeba było przestrzegać trzech zasad. „I tak: pierwszym warunkiem tej pracy jest używanie spirytusu najczystszego i najwyższej próby jaki dostać można, cukru rafinowego, biorąc do rozpuszczenia go pół kwarty wody na funt cukru – za gęsty syrop sprowadza zcukrzenie się wódki i odbiera jej klarowność. Drugim warunkiem jest aby owoce (…) nie zadługo leżały w spirytusie gdyż przez długie moczenie wydziela się z owocu kwasu zawiele, zatracając właściwy aromat owocowy (…) Trzecim i ostatnim warunkiem, a najtrudniejszym do wykonania jest zrobioną wódkę, nalewkę lub likier po przefiltrowaniu zapieczętować w butelkach i zostawić w spokoju na 6 miesięcy najmniej, przez co się skoncentruje i będzie dopiero rzeczywiście doskonałym” (L. Ćwierczakiewiczowa, „Jedyne praktyczne przepisy konfitur, różnych marynat, wędlin, wódek, likierów, win owocowych, miodów oraz ciast”, Kraków 1885). Prawdziwą dumą każdej gospodyni z Bachorzyna jest do dnia dzisiejszego sporządzenie nalewki truskawkowej samodzielnie według starej niezmiennej receptury przekazywanej ustnie, od co najmniej 50 lat, mimo iż wiele przepisów na nalewki znajduje się w książkach kucharskich. „Truskawka jest owocem szlachetnym, delikatnym i smacznym. Wykorzystywana jest nie tylko do dekoracji różnych ciast, przetworów, kompotów itp., ale także do sporządzania nalewki truskawkowej. W mojej rodzinie tradycja sporządzania nalewki truskawkowej kultywowana jest z pokolenia na pokolenie, począwszy od babci, mamy, a obecnie przekazywana jest moim dzieciom” (Wspomnienia mieszkanki Bachorzyna). Kultywowanie tradycji przygotowywania nalewki truskawkowej widoczne jest podczas prezentowania tego trunku w trakcie imprez lokalnych czy regionalnych np. Wojewódzkiego Święta Truskawki.