Wygląd:

Pierniki w różnorodnych formach wykonane z brązowego ciasta piernikowego.

Kształt:

Uzależniony od kształtu formy użytej do wytworzenia piernika.

Rozmiar:

W zależności od formy.

Barwa:

Barwa zewnętrzna: brązowa, czerwona, biała, zielona. Niektóre pokryte brązowym lukrem. Bogate kolorowe dekoracje lukrowe. Na przekroju kolor jasny, brązowy, charakterystyczny dla ciasta piernikowego.

Konsystencja:

Zarówno piernik jak i naniesione na jego powierzchnię dekoracje są twarde w dotyku.

Smak:

Smak lekko słodki z wyczuwalnym dodatkiem przypraw korzennych. Zapach korzenny, specyficzny aromat piernikowy.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Materiały źródłowe oraz drewniane snycerskie formy piernikarskie znajdujące się w zbiorach Muzeum Miejskiego w Żywcu dowodzą, że żywieckie piernikarstwo sięga korzeniami co najmniej XIX wieku. Związane było z działalnością cechową, prawdopodobnie z wyrobem pierników (wytłoczonych z form snycerskich), z których wywodzą się popularne do dzisiaj pierniki odpustowe i jarmarczne. Miasto Żywiec jest wymieniane w kronikach jako jeden ze znaczących ośrodków piernikarstwa południowej Polski, obok takich miast jak Kraków, Tarnów czy Rzeszów. W czasie II wojny światowej wyrób pierników został wstrzymany przez Niemców, a po wojnie piernikarze wznowili swoją produkcję. Niestety na skutek rygorystycznych przepisów administracyjnych oraz braku następców w rzemiośle piernikarstwo żywieckie upadło. Utrzymały się tylko dwa warsztaty, w tym jeden przetrwał do czasów obecnych i nadal wytwarza pierniki wg starej, niezmienionej receptury (Informacja zaczerpnięta z dokumentów Muzeum Miejskiego w Żywcu).