Wygląd:

Wędzonka otrzymana z peklowanej polędwicy wieprzowej, wędzona, pieczona, na jednym końcu pętelka do zawieszenia.

Kształt:

Spłaszczony walec, na przekroju – owal.

Rozmiar:

Około 0,80 - 1,20 kg.

Barwa:

Powierzchnia polędwicy od jasno do ciemnobrązowej. Na przekroju kremoworóżowa, możliwy odcień szary, tłuszczu biała, ewentualnie z odcieniem różowym. Dopuszczalne jest naturalne przetłuszczenie śródmięśniowe i smugi świadczące o tradycyjnym wędzeniu.

Konsystencja:

Dość ścisła, polędwica sucha lub lekko soczysta.

Smak:

Smak lekko słony, mocno wyczuwalny zapach wędzenia. Smak i zapach charakterystyczny dla wyrobu z mięsa wieprzowego, peklowanego, wędzonego, pieczonego.

Tradycja:

Gmina Pilzno położona jest w dwóch prowincjach geograficznych: od północy w Kotlinie Sandomierskiej, od południa na Pogórzu Karpackim w granicach obszaru chronionego krajobrazu (obszar Jastrzębsko – Żdżarski, Pogórze Ciężkowickie, Pogórze Strzyżowskie). Ze względu na ukształtowanie terenu i rolniczy charakter, dominują tu małoobszarowe gospodarstwa rolne. Łagodny klimat sprzyja uprawie roślin, dzięki czemu gmina przoduje w uprawie zbóż, wśród których przeważa pszenica. Ponadto z uwagi na dużą podaż zbóż pogłowie trzody chlewnej w Pilznie jest największe w całym powiecie dębickim. Polędwica swojska pilzneńska przygotowywana jest z mięsa wieprzowego pochodzącego ze świń hodowanych w małych gospodarstwach wiejskich w okolicach Pilzna. Do jej przygotowania stosuje się tylko naturalne przyprawy, głównie pieprz i czosnek, bez substancji wspomagających. Ponadto mięso wędzone jest bezpośrednio nad paleniskiem, naturalnym dymem z drewna olchowego, co nadaje mu niepowtarzalny smak i zapach. Polędwica swojska pilzneńska przygotowywana jest według starych przepisów wywodzących się z lokalnych tradycji masarskich, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. „Polędwica współcześnie najchętniej jest spożywana w postaci krojonej wędliny. Bywa także – szczególnie przy okazji wesel – przygotowywana na specjalne zamówienie jako polędwica faszerowana” (Wywiad etnograficzny).