Wygląd:

Gęsta masa owocowa z fragmentami skórek owoców, o powierzchni lśniącej, bardziej zestalonej

Kształt:

Plastyczna masa przyjmująca kształt naczynia

Rozmiar:

W zależności od wykorzystanego naczynia

Barwa:

Ciemny brąz z odcieniem bordowym, na przekroju jaśniejszy, z widocznymi fragmentami fioletowych skórek owoców śliwy

Konsystencja:

Gęsta masa, w przypadku konserwacji przez zapiekanie – o twardej, lśniącej powierzchni

Smak:

Smak lekko słodki, kwaskowaty, z wyczuwalną delikatną goryczką w przypadku wysmażania śliwek z pestkami. Zapach swoisty smażonej śliwki, z lekkim aromatem dymu i pestki

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Jednym z najstarszych sposobów utrwalania i konserwacji owoców śliw jest ich rozgotowywanie i zagęszczanie poprzez odparowywanie w podgrzewanych kotłach. Ten rodzaj przetwarzania owoców znany jest z przekazów źródłowych pochodzących z XVI wieku. Produkt powstały w ten sposób nazywano powidłami. Powidła smażono tradycyjnie w miedzianych (inaczej kuprowych) kotłach, mieszając masę owocową drewnianym mieszadłem, do momentu gdy zaczynała odstawać od ścianek kotła i nie spadała z mieszadła, lub gdy spadała dużymi płatami. Do oddzielania pestek od masy owocowej używano specjalnych sit ceramicznych wytwarzanych przez garncarzy, z których najbardziej znanymi był garncarze z Gruczna nad Wisłą.