Wygląd:

Widoczne poszczególne, lekko szkliste składniki potrawy: plastry ziemniaków i marchwi z pokrojonymi w kostkę kiełbasą, boczkiem i cebulą oraz drobno posiekaną natką pietruszki.

Kształt:

Kopiasty.

Rozmiar:

Jedna porcja wynosi około 250-300 g.

Barwa:

Potrawa wielobarwna z przeważającym żółto-kremowym kolorem ziemniaków na przemian z pomarańczową marchewką, brązowo-różowymi boczkiem i kiełbasą oraz zieloną pietruszką.

Konsystencja:

Zwarta, stała i miękka.

Smak:

Potrawa nasycona delikatnym aromatem wędzonego boczku i dymu z ogniska, o smaku pieczonego ziemniaka z bardzo lekko wyczuwalną nutą słodkiej marchewki, pieprzu oraz soli.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Prażonki polańskie są potrawą powszechnie przyrządzaną na terenie gminy Polanka Wielka. Tradycja ich przygotowywania jest związana z jesiennym wykopywaniem ziemniaków. Prażonki polańskie, znane również pod nazwą prażone, początkowo były potrawą bezmięsną, dopiero na przełomie lat 50-60 XX wieku poszerzono ich skład o boczek i kiełbasę. Zaangażowanie całych rodzin w prace polowe sprawiało, że poza domem przebywano od rana do późnego wieczora. Dlatego prażonki dawniej były przygotowywane jeszcze przed wyjściem z domu do pracy. Pokrojone ziemniaki, marchewka, cebula, boczek, kiełbasa i posiekana natka pietruszki, ułożone warstwami w żeliwnym garnku, doprawione do smaku solą i pieprzem zabierano ze sobą w pole. Garnek przykrywano wyciętym kawałkiem darni i prażono na rozpalonym ognisku. Prażonki polańskie podawane na liściu kapusty, nasycone delikatnym aromatem wędzonki i dymu, stanowiły oczekiwany i energetyczny posiłek, a ich spożycie było okazją do chwilowej przerwy w pracy. Obecnie prażonki polańskie przygotowywane są w przydomowych ogrodach przy okazji spotkań w gronie rodziny czy znajomych, bądź jako danie obiadowe. Wprowadzone na przestrzeni lat zmiany polegające na rezygnacji z układania poszczególnych składników warstwami na rzecz ich wymieszania w jednym naczyniu, użyciu folii aluminiowej jako dodatkowej warstwy izolującej potrawę od ognia i zabezpieczającej ją przed przypaleniem, częstszym zastosowaniem pokrywki zamiast wyciętej darni nie wpływają na jakość, smak ani konsystencję prażonek. Staranny dobór poszczególnych składników gwarantuje uzyskanie potrawy o wyjątkowych walorach smakowych i właściwej konsystencji. Wszystkie surowce powinny pochodzić ze sprawdzonych źródeł, najlepiej z własnych upraw i hodowli lub od miejscowych gospodarzy. W przygotowaniu prażonek polańskich istotną rolę odgrywają ziemniaki, ponieważ ich jakość wpływa na smak i konsystencję potrawy. Odmiana ziemniaków może być dowolna, ale ich wyróżniającą cechą powinna być twardość i suchość – niewskazane jest użycie ziemniaków wczesnych, wodnistych. „Podejrzewam, że cała Polanka praży prażonki. To już takie tradycje ziemniaczane. Polanka kiedyś była nastawiona na uprawę w większości ziemniaka. Wiadomo hodowało się zwierzęta, był on potrzebny też kurom, kaczkom. A przede wszystkim ziemniak był podstawą wyżywienia. Stąd prażonki. Tyle już lat” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Polanki Wielkiej).