Wygląd:

Dwie warstwy kruchego ciasta z warstwą masy jabłkowej po środku, posypane na wierzchu kruszonką.

Kształt:

Przyjmuje kształt blachy, najczęściej prostokątny.

Rozmiar:

Prostokąt o wymiarach 42 x 24 cm, waga ok. 3 kg, wysokość ok. 4-5 cm.

Barwa:

Barwa ciasta żółta z odcieniem brązowym, masa jabłkowa brązowa.

Konsystencja:

Stała, spód ciasta twardszy, masa jabłkowa bardziej luźna.

Smak:

Kwaskowo-słodki, charakterystyczny dla pieczonego ciasta i pieczonych jabłek.

Tradycja:

W latach międzywojennych w Polsce środkowej tamtejsza ludność zaczęła licznie zakładać sady owocowe. Początkowo owoce z nich pozyskiwane przeznaczone były głównie na handel. Z biegiem czasu pojawiały się nowe odmiany drzew, wzrósł zbiór owoców i dzięki temu owoce można było wykorzystywać również na potrzeby gospodarstwa. W wielu gospodarstwach z nadwyżki zebranych owoców zaczęto przyrządzać różnego rodzaju przetwory, takie jak kompoty, soki, dżemy i konfitury. Przetworzone owoce były później wykorzystywane w okresie zimowym, kiedy nie były dostępne owoce świeże. Przesmażane z cukrem, m.in. jabłka były często wykorzystywane do pieczenia szarlotki. Szarlotka to ciasto z ciasta kruchego, do którego wykorzystywano mąkę pszenną, żółtka, cukier i masło. Nadzienie stanowiły jabłka, najlepiej kwaśne, pokrojone w kostkę i przesmażone z cukrem. Tak przygotowane ciasto nadawało się do jedzenia zarówno na ciepło, jak i na zimno. We wcześniejszych latach szarlotka była pieczona głównie w okresie jesienno-zimowym ze względu na występowanie jabłek w tym okresie. Obecnie szarlotka należy do ciast, które można piec całorocznie. Ze względu na swój tradycyjny skład i sposób wytwarzania, jej niezmienny smak zachwyca nie tylko mieszkańców Nagawek, ale i przyjezdnych.