Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                   

Wygląd ziemniaczanego puree, okraszone smażonym boczkiem i cebulą

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

W zależności od sposobu nałożenia

Wielkość

W zależności od wielkości naczynia, w którym się znajduje

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Barwa żółta w jaśniejszym lub ciemniejszym odcieniu, w zależności od gatunku ziemniaków; brązowe kawałki boczku

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Miękka, puszysta, gęsta

Smak i zapach

Smak lekko słodki, słony

Zapach aromatyczny

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Lemieszka to danie z ziemniaków pochodzące z Lubelszczyzny, wywodzące się z czasów, które nie obfitowały w liczne dobrodziejstwa, a ziemniaki i kapusta istniały w domowym jadłospisie jako podstawowe składniki codziennej diety.

Pierwszym etapem przygotowania trawnickiej lemieszki jest ugotowanie ziemniaków, do których pod koniec gotowania dodaje się mąkę pszenną odlewając uprzednio większą część wody. Następnie ziemniaki razem z mąką i pozostałą wodą gotuje się chwilę aż do momentu, kiedy mąka straci smak surowości. Po odparowaniu powstałą masę ugniata się tłuczkiem do ziemniaków. Tak przygotowaną trawnicką lemieszkę wykłada się łyżką na talerz i okrasza się smażonym boczkiem i cebulą.

Mieszkańcy Trawnik wspominają, że lemieszka smakowała najlepiej na przednówku, kiedy to w spiżarni kończyły się zapasy. Proste dania zapowiadały nadchodzący post.