Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał lub ETPC) opublikował 6 lutego 2025 roku decyzję z 23 stycznia 2025 r. w sprawie Mazurek przeciwko Polsce (nr 9711/23) i Inni. Mając na uwadze podobny przedmiot skarg, Trybunał rozpoznał łącznie sprawy ze skargi: p. Mirosławy Mazurek (nr 9711/23), p. Zbigniewa Dobrzyńskiego (nr 12431/23), p. Damiana Fengera (nr 12433/23), p. Marka Dudka (nr 15946/23), p. Tadeusza Murzyna (nr 19967/23), p. Edwarda Drzewieckiego (nr 22333/23) i p. Macieja Chruścikowskiego (nr 23282/23). Wszystkie skargi dotyczyły zarzutu naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (dalej: Konwencja) ze względu na przewlekłość postępowania cywilnego oraz naruszenie prawa do sądu oraz art. 13 Konwencji z uwagi na brak skutecznego środka odwoławczego w prawie krajowym. W sprawach tych Rząd złożył deklaracje, w których przyznał, że doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 oraz art. 13 Konwencji w związku z zaistniałą przewlekłością postępowania oraz zobowiązał się do wypłacenia stronom skarżącym stosownego zadośćuczynienia w wysokości od 1 560 do 10 140 euro. Wobec akceptacji takiego rozstrzygnięcia sporu przez skarżących, Trybunał postanowił o skreśleniu ich skarg z listy rozpoznawanych spraw.