Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: Trybunał) opublikował 16 stycznia 2025 r. decyzję z 5 grudnia 2024 r. w sprawie Passella przeciwko Polsce (nr skargi 78099/14).

Skarga dotyczyła zarzutu naruszenia art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i  podstawowych wolności (dalej: Konwencja) i art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji ze względu na zajęcie osobistych urządzeń elektronicznych skarżącego w toku dochodzenia karnego w sprawie nieuprawnionego ujawnienia informacji poufnych.

Trybunał zauważył, że ze względu na zajęcie i kontrolę niektórych urządzeń osobistych skarżącego doszło do ingerencji w jego prawo własności i poszanowania życia prywatnego. Ingerencja ta była jednak zgodna z prawem.  Zajęcie urządzeń leżało w  ogólnym interesie ochrony potencjalnie poufnych informacji wojskowych, a skarżący nie wykazał, że poniósł jakąkolwiek szkodę finansową lub inną z powodu braku możliwości korzystania z zajętych urządzeń elektronicznych. Kolejno Trybunał zwrócił uwagę, że skarżący był urzędnikiem służby cywilnej pracującym w ramach polskiej operacji wojskowej w Afganistanie. W tym charakterze przeszedł szkolenie w zakresie ochrony danych niejawnych NATO i UE, więc musiał być świadomy konsekwencji każdego potencjalnie ryzykownego, nawet jeśli ostatecznie nie nielegalnego, zachowania z jego strony. Co więcej, zawartość urządzeń skarżącego była przeglądana wyłącznie przez osoby upoważnione i zaangażowane w konkretne postępowanie karne, które było zgodne z  prawem. W konsekwencji, Trybunał uznał, że skarżący nie wykazał, iż zarzucana ingerencja nie była „konieczna w demokratycznym społeczeństwie”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Trybunał uznał na podstawie  art. 35 ust. 3 (a) i 4 Konwencji skargę za niedopuszczalną.