W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Personel medyczny

W skład zespołów ratownictwa medycznego wchodzą osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych:

  • co najmniej dwie w podstawowym ZRM: pielęgniarka systemu i/lub ratownik medyczny,
  • trzy w specjalistycznym ZRM: lekarz systemu, pielęgniarka systemu i/lub ratownik medyczny.

Lekarz systemu

Lekarz systemu to lekarz, który:

posiada specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny ratunkowej lub neurologii albo lekarz po drugim roku specjalizacji w tej dziedzinie, który kontynuuje szkolenie specjalizacyjne, lub

posiada specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: chorób wewnętrznych, kardiologii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii lub pediatrii

lub

w ramach szkolenia specjalizacyjnego ukończył moduł podstawowy w dziedzinie: chorób wewnętrznych, pediatrii lub chirurgii ogólnej i kontynuuje lub zakończył szkolenie specjalizacyjne oraz uzyskał tytuł specjalisty.

Lekarze systemu będący w trakcie odbywania specjalizacji w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny ratunkowej lub neurologii (wymienieni w art. 3 pkt 3 lit. a ustawy o PRM), zgodnie z art. 16r ust. 11 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2021 r. poz. 790 ze zm.), w okresie 5 lat od dnia potwierdzenia zakończenia szkolenia specjalizacyjnego albo od dnia wydania decyzji o uznaniu dorobku naukowego i zawodowego pozostaną lekarzami systemu. W odniesieniu do lekarzy, w przypadku których status lekarza jest uzależniony od posiadania specjalizacji, czyli specjalistów: chorób wewnętrznych, kardiologii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii lub pediatrii (art. 3 pkt 3 lit. b) ustawy o PRM), przepis art. 16r ust. 11 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty nie będzie miał zastosowania.

Do lekarzy systemu, którzy w ramach szkolenia specjalizacyjnego ukończyli moduł podstawowy w dziedzinie: chorób wewnętrznych, pediatrii lub chirurgii ogólnej i kontynuują lub zakończyli szkolenie specjalizacyjne oraz uzyskali tytuł specjalisty (art. 3 pkt 3 lit. c ustawy o PRM), powinien mieć zastosowanie art. 16r ust. 11 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, analogicznie jak w przypadku lekarzy, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a ustawy o PRM.

Pielęgniarka systemu

Pielęgniarka systemu to pielęgniarka, która:

  • ma tytuł specjalisty lub specjalizuje się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii

lub

  • ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz ma co najmniej trzyletni staż pracy na oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy doraźnej, w izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym.

Ratownik medyczny

Ratownik medyczny to osoba, która:

  • ukończyła studia na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne lub medycyna ratunkowa,  lub studia przygotowujące do wykonywania zawodu ratownika medycznego albo dwuletnią szkołę policealną* i uzyskała tytuł ratownika medycznego.

* Od roku 2013 nie prowadzi się naboru do szkół policealnych kształcących w zawodzie ratownika medycznego. Obecnie kształcenie ratowników medycznych odbywa się jedynie na studiach wyższych.

Wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego

Wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego (WKRM) zatrudnia wojewoda spośród: 

  • lekarzy systemu,
  • ratowników medycznych lub
  • pielęgniarek systemu.

Warunkiem koniecznym do pełnienia funkcji wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego przez ratownika medycznego lub pielęgniarkę systemu jest:

  • ukończenie studiów pierwszego stopnia oraz
  • posiadanie co najmniej 4-letniego doświadczenie w pracy na stanowisku dyspozytora medycznego.

Zadania WKRM

Do zadań należy m.in.:

  • współpraca z głównym dyspozytorem medycznym i jego zastępcą;
  • koordynacja współpracy dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń, która wymagała użycia jednostek systemu spoza jednego rejonu operacyjnego;
  • rozstrzyganie sporów dotyczących przyjęcia osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez szpital od zespołu ratownictwa medycznego;
  • udział w pracach wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego;
  • współpraca z Krajowym Centrum Monitorowania Ratownictwa medycznego, innymi wojewódzkimi koordynatorami ratownictwa medycznego oraz z krajowym koordynatorem ratownictwa medycznego;
  • współpraca oraz wymiana informacji z centrami zarządzania kryzysowego.

Medyczne czynności ratunkowe, które mogą być wykonywane samodzielnie przez ratownika medycznego i pielęgniarkę systemu:

  • Ocena stanu pacjenta w celu ustalenia postępowania i decyzji o podjęciu lub odstąpieniu od medycznych czynności ratunkowych.
  • Układanie pacjenta we właściwej pozycji uzależnionej od stanu pacjenta lub odniesionych obrażeń.
  • Podjęcie i prowadzenie podstawowej i zaawansowanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dorosłych i dzieci.
  • Bezprzyrządowe przywracanie drożności dróg oddechowych.
  • Przyrządowe przywracanie i zabezpieczanie drożności dróg oddechowych.
  • Odsysanie treści z dróg oddechowych.
  • Podjęcie tlenoterapii biernej lub wspomagania oddechu lub wentylacja mechaniczna.
  • Intubacja dotchawicza w nagłym zatrzymaniu krążenia.
  • Defibrylacja zautomatyzowana lub ręczna na podstawie EKG.
  • Wykonanie i ocena zapisu EKG.
  • Wykonanie przezskórnej elektrostymulacji serca w bradyarytmiach oraz kardiowersji w tachyarytmiach, w przypadku pacjentów niestabilnych hemodynamicznie.
  • Monitorowanie czynności układu oddechowego i układu krążenia nieinwazyjnymi metodami.
  • Kaniulacja żył obwodowych kończyn górnych i dolnych oraz żyły szyjnej zewnętrznej (polega na założeniu wenflonu do żyły).
  • Wykonanie dojścia doszpikowego przy użyciu gotowego zestawu.
  • Podawanie leków drogą dożylną, domięśniową, podskórną, dotchawiczą, doustną, doodbytniczą i wziewną oraz doszpikową, przy użyciu gotowego zestawu.
  • Odbarczenie odmy prężnej drogą nakłucia jamy opłucnowej.
  • Oznaczanie poziomu parametrów krytycznych z użyciem dostępnego sprzętu, w tym w szczególności: poziomu glukozy w surowicy, elektrolitów w surowicy, badania gazometrycznego krwi włośniczkowej.
  • Opatrywanie ran, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań, zwichnięć i skręceń, unieruchamianie kręgosłupa ze szczególnym uwzględnieniem odcinka szyjnego.
  • Odebranie nagłego porodu w warunkach pozaszpitalnych.
  • Segregacja medyczna.
  • Podejmowanie działań zabezpieczających w celu ograniczenia skutków zdrowotnych zdarzenia.
  • Podawanie koncentratów czynników krzepnięcia oraz desmopresyny w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego, z zasobów własnych chorego.
  • Przygotowanie pacjenta i opieka medyczna podczas transportu.
  • Podawanie leków.

Czynności ratunkowe, które mogą podjąć ratownik medyczny i pielęgniarka systemu pod nadzorem lekarza:

  • Intubacja dotchawicza w laryngoskopii bezpośredniej w przypadku innym niż nagłe zatrzymanie krążenia z użyciem środków zwiotczających.
  • Cewnikowanie pęcherza moczowego.
  • Zakładanie sondy żołądkowej i płukanie żołądka.
  • Podawanie na zlecenie lekarza leków określonych w rozporządzeniu i innych.
  • Ratownik medyczny jest również uprawniony do wykonywania szczepień przeciwko COVID-19.
Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
13.02.2024 13:18 Joanna Koc
Pierwsza publikacja:
17.07.2019 13:30 Mateusz Klimczak
{"register":{"columns":[]}}