Urodzony 9 września 1947 r. w Krakowie, ekonomista, dyplomata. W 1973 r. ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, w 1979 r. uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. W latach 1978–1982 był kierownikiem Zakładu Analiz i Prognoz w Instytucie Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego. W 1987 r. doradca prezesa NBP, w 1988 r. dyrektor Biura ds. Współpracy z Bankiem Światowym. W latach 1989–1991 był pierwszym wiceprezesem NBP, w latach 1991–1992 sekretarzem stanu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W 1992 minister finansów, 1992–1993 doradca prezydenta RP ds. ekonomicznych. Pracował także dla instytucji międzynarodowych (1974–1978 i 1982–1984 UNCTAD, 1985–1987 Bank Światowy w Waszyngtonie). Minister spraw zagranicznych od 26 października 1993 r. do 6 marca 1995 r. Autor wielu publikacji naukowych z zakresu finansów i bankowości.