Urodzony 6 listopada 1860 r. w Kuryłówce na Podolu, zmarł 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku, pianista, kompozytor, polityk. Od 1881 r. studiował w Berlinie, a następnie w Wiedniu. Propagując ideę niepodległości Polski, dotarł m.in. do prezydenta USA, W. Wilsona. 28 sierpnia 1917 r. wszedł w skład Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu; był jego przedstawicielem w USA. W dużej mierze dzięki jego staraniom w orędziu Wilsona z 22 stycznia 1918 r. znalazł się postulat odbudowy niepodległości Polski, a Francja, Wielka Brytania i Włochy przyjęły deklarację z 3 czerwca 1918 r., uznającą utworzenie niepodległej Polski za jeden z warunków przyszłego pokoju w Europie. 16 stycznia 1919 r. w Warszawie otrzymał misję tworzenia rządu. Do 9 grudnia 1919 r. był premierem i ministrem spraw zagranicznych. Delegat Polski na konferencję pokojową w Paryżu. W 1920 r. wyjechał do Szwajcarii, a w 1921 r. do USA. Po wybuchu II wojny światowej stanął na czele utworzonej w grudniu 1939 r. Rady Narodowej.