Urodzony 9 sierpnia 1864 r. w Kamionku pod Warszawą (obecnie dzielnica stolicy), zmarł 2 stycznia 1939 r. w Drozdowie pod Łomżą, polityk, pisarz polityczny. Studiował biologię na rosyjskim uniwersytecie w Warszawie, gdzie uzyskał w 1891 r. stopień doktora nauk przyrodniczych. Współzałożyciel Ligi Narodowej. W 1907 r. został posłem do II Dumy rosyjskiej i przewodniczącym Koła Polskiego. W sierpniu 1917 r. utworzył w Paryżu Komitet Narodowy Polski. Wraz z I.J. Paderewskim reprezentował Polskę na konferencji pokojowej w Paryżu. W 1920 r. powrócił do kraju. W 1922 r. przeniósł się do swego majątku pod Poznaniem, odsuwając się na pewien czas od polityki. Od 27 października do 14 grudnia 1923 r. był ministrem spraw zagranicznych w rządzie W. Witosa. Autor wielu prac i pamiętników.