Urodzony 4 lipca 1942 r. w Lyonie, zmarł 4 lutego 2008 r. w Warszawie, dyplomata, historyk, publicysta. W 1966 r. ukończył Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego, w 1974 r. uzyskał stopień doktora, zaś w 1985 r. doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie historii. W 1993 r. otrzymał tytuł profesora. W latach 1966–1968 był pracownikiem Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W 1974 r. podjął pracę w filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Od 1975 r. wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a w latach 1981–1984 był prorektorem tej uczelni. W 1992 r. został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku wicedyrektora, a później dyrektora Departamentu Europy I. W latach 1995–1996 sprawował funkcję podsekretarza stanu, następnie do 2001 r. ambasadora RP we Francji. W lutym 2001 r. ponownie powierzono mu funkcję wiceministra w MSZ. Od lutego 2002 r. do października 2005 r. był ambasadorem Polski w Federacji Rosyjskiej. Od 31 października 2005 r. do 9 maja 2006 r. zajmował stanowiska ministra spraw zagranicznych oraz przewodniczącego Komitetu Integracji Europejskiej. 28 kwietnia 2006 r. podał się do dymisji, 9 maja został odwołany. Był wykładowcą na polskich i zagranicznych uczelniach.