Urodzony 15 kwietnia 1900 r. w Częstochowie, zmarł 18 czerwca 1954 r. w Warszawie, dyplomata, historyk. W latach 1923–1937 przebywał na emigracji we Francji. Absolwent paryskiej Szkoły Nauk Politycznych. Związany z radykalnym ruchem lewicowym. Od 1937 r. przebywał w ZSRR. Podczas II wojny światowej był współorganizatorem Związku Patriotów Polskich i 1. Dywizji im. T. Kościuszki. W latach 1944–1945 był ambasadorem polskim w ZSRR. W latach 1945–1947 wiceminister, następnie od 6 lutego 1947 r. do 20 marca 1951 r. minister spraw zagranicznych. Od 1951 r. pracował jako rektor Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR. W 1952 r. został członkiem Rady Państwa. Był współorganizatorem PAN.