Miód spadziowy z Beskidu Wyspowego – 44. polska nazwa zarejestrowana w systemie ChNP, ChOG i GTS
10.08.2020
W dniu 5 sierpnia 2020 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1154 z dnia 29 lipca 2020 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę miód spadziowy z Beskidu Wyspowego (ChNP) (Dz. U. L 255/1 z 05.08.2020 r.).
Surowcem do produkcji miodu spadziowego z Beskidu Wyspowego jest spadź jodłowa z górskich lasów jodłowych Beskidu Wyspowego i niewielkiej części Beskidu Makowskiego zwanej Beskidem Myślenickim. Pobrane przez korzenie jodeł sole mineralne i mikroelementy, zostają skoncentrowane przez mszyce w lepkiej cieczy – czyli spadzi, która stanowi co najmniej 95 % ogólnej zawartości spadzi w miodzie spadziowym z Beskidu Wyspowego. Maksymalnie 5 % spadzi może pochodzić z drzew liściastych. Następnie spadź z igieł i gałązek jodły jest pobierana przez pszczoły rasy kraińskiej, linii Dobra lub przez ich krzyżówki z innymi pszczołami rasy kraińskiej, które dzięki wykształceniu unikatowych cech są w stanie zamieszkiwać i zdobywać pokarm na terenach porośniętych puszczą jodłową. Spadź początkowo ma barwę jasną, ale szybko dostają się do niej różne domieszki, takie jak ziarna pyłku kwiatowego lub zarodniki grzybów i glonów, które nadają miodowi spadziowemu z Beskidu Wyspowego charakterystyczną czarno-zieloną barwę. Miód charakteryzuje się również intensywnym aromatem, ze specyficznym, przypominającym żywicę zapachem.
Długa historia pszczelarstwa na obszarze dzisiejszego powiatu limanowskiego i myślenickiego (województwo małopolskie) przyczyniła się do wypracowania przez pszczelarzy zasad postępowania przy produkcji i pozyskiwania miodu spadziowego oraz hodowli pszczół. Dzięki ich pracy hodowlanej, unikaniu importowanych linii i krzyżówek pszczół niedostosowanych do tamtejszych warunków klimatycznych, udało się utrzymać linię Dobra w niezmienionej postaci do czasów dzisiejszych.
Specyfikacja miodu spadziowego z Beskidu Wyspowego, na podstawie której nazwa została zarejestrowana w unijnym systemie i której należy przestrzegać, aby móc korzystać z zarejestrowanej nazwy oraz symbolu chronionej nazwy pochodzenia, została opublikowana w Dz. U. C 336/04 z dnia 07.10.2019 r.
Szczegółowe opisy i informacje o polskich produktach tradycyjnych i regionalnych, których nazwy są zarejestrowane i chronione w Unii Europejskiej znajdują się na stronie: www.ijhars.gov.pl w zakładce produkty regionalne i tradycyjne.
Zdjęcie: źródło MRiRW