W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie ustanowienia programu rozwoju o nazwie „Krajowy Program Żeglugowy do roku 2030”

Numer projektu:
ID118
Rodzaj dokumentu:
Projekty innych dokumentów rządowych
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie:
W 2018 r. żeglugą śródlądową przetransportowano 5,1 mln ton ładunków oraz wykonano pracę przewozową o wielkości 782,4 mln t-km. Średnia odległość przewozu 1 tony w transporcie międzynarodowym wyniosła 256,2 km, a w transporcie krajowym – 39,8 km. Przewozy żeglugą śródlądową w większości realizowane są w ramach transportu międzynarodowego i wynoszą 52,4%. Towary głównie eksportowane były do Niemiec, a ich udział w transporcie międzynarodowym ogółem w 2018 r. wynosił 13,6% ogółu przewozów międzynarodowych. W ramach transportu krajowego – bez udziału przewozu między portami zagranicznymi, przetransportowano ok. 3 mln ton ładunków. Obecnie żegluga śródlądowa nie odgrywa znaczącej roli w polskim systemie transportowym, jej udział w ogólnym przewozie ładunków w krajowej sieci transportowej nie przekracza 0,2%, a jej rola od roku 2015 systematycznie maleje.
Jakość śródlądowych dróg wodnych przekłada się bezpośrednio na możliwości regularnego i efektywnego ekonomicznie transportu wodnego śródlądowego. Niewystarczające zagospodarowanie śródlądowych dróg wodnych w Polsce wpływa na specyfikę funkcjonowania żeglugi śródlądowej. Do najistotniejszych utrudnień żeglugowych należą zbyt małe głębokości tranzytowe uniemożliwiające regularny przewóz towarów, niewłaściwe parametry mostów drogowych i kolejowych, awarie śluz i jazów oraz długotrwałe przerwy nawigacyjne spowodowane zalodzeniem, a następnie wysoką wodą oraz okresami suszy.
Dodatkowo zgodnie z przedstawionym pod koniec maja 2018 roku przez Komisję Europejską pakietem rozporządzeń dotyczących nowej perspektywy finansowej na lata 2021-2027, w nowym okresie programowania, państwa członkowskie zostaną zobowiązane w ramach polityki spójności do wypełnienia tzw. warunków podstawowych – horyzontalnych oraz tematycznych. W ramach warunków tematycznych ustalony został warunek dla sektora transportu, tj. kompleksowe planowanie transportu na odpowiednim poziomie.
Sektor transportu wodnego śródlądowego nie posiada dedykowanego dokumentu planistycznego – programu wieloletniego czy też programu rozwoju, na wzór dokumentów planistycznych dla transportu kolejowego i drogowego. Poza obszarami rozwoju sektora wodnego wskazanymi w Strategii Zrównoważonego Rozwoju Transportu do 2030 r. nie istnieje dokument spełniający wymogi tematycznego warunku podstawowego dla sektora transport, w obszarze żeglugi śródlądowej.
Przyjęcie projektu uchwały Rady Ministrów pozwoli więc nie tylko na kompleksowe planowanie rozwoju transportu wodnego śródlądowego do 2030 r., spełniając ww. warunek tematyczny, ale także wypełni lukę w obszarze polityki rozwoju dot. żeglugi śródlądowej – realizując działania o charakterze operacyjno-wdrożeniowym dla realizacji celów określonych w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju z perspektywą do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.) oraz Strategii Zrównoważonego Rozwoju Transportu do 2030 r.
Zrównoważony rozwój śródlądowych dróg wodnych w Polsce prowadzony z poszanowaniem środowiska przyrodniczego może mieć duże znaczenie w zakresie wpływu na wzrost jakości powietrza, ochronę różnorodności biologicznej, ograniczenie kongestii transportowej w miastach oraz podniesienie jakości życia człowieka w ogóle, poprzez m.in. wzrost bezpieczeństwa i potencjalny wzrost atrakcyjności – w tym turystyczny terenów nadrzecznych.
Realizacja działań ujętych w Programie pozwoli na zrealizowanie celu, jakim jest przywrócenie warunków dla niezawodnego i efektywnego transportu wodnego śródlądowego na śródlądowych drogach wodnych w Polsce.
Istota rozwiązań ujętych w projekcie:
Krajowy Program Żeglugowy do 2030 r. jest dokumentem obejmującym planowanie, działania i inwestycje w zakresie transportu wodnego śródlądowego w perspektywie do 2030 r. Zakres interwencji przewidziany w KPŻ2030 wymaga zapewnienia zgodności z perspektywą czasową obowiązywania SOR oraz SZRT co oznacza, że w niniejszym dokumencie ujęte zostały działania, które zostaną zrealizowane do 2030 r. W działaniach realizujących cel KPŻ2030 wskazana została m.in. lista projektów inwestycyjnych na drogach wodnych oraz działania o charakterze sektorowym – działania strategiczno-regulacyjne wspierające rozwój sektora transportu wodnego śródlądowego.
Cel Programu – przywrócenie warunków dla niezawodnego i efektywnego transportu wodnego śródlądowego na śródlądowych drogach wodnych w Polsce, zostanie zrealizowany przez następne kierunku interwencji:
1. Poprawa parametrów nawigacyjnych na śródlądowych drogach wodnych;
2. Wsparcie rozwoju rynku w sektorze transportu wodnego śródlądowego;
3. Rozwój partnerstwa na rzecz gospodarczego wykorzystania dróg wodnych.
Zakres interwencji odnosi się do polskich odcinków międzynarodowych dróg wodnych wskazanych w Porozumieniu AGN tj.
1.E30 – Odrzańska Droga Wodna (dalej: ODW);
2.E40 – Droga Wodna Rzeki Wisły na odcinku Gdańsk-Warszawa oraz połączenie Warszawa-Brześć (dalej: DWW);
3.E70 – połączenie Odra-Wisła oraz połączenie Wisła-Zalew Wiślany.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MI
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Andrzej Adamczyk Minister Infrastruktury
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MI
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
III kwartał 2023 r. ZREALIZOWANY Rada Ministrów przyjęła 3 października 2023 r.
Informacja o rezygnacji z prac nad projektem:
Status realizacji:
Zrealizowany