W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Projekt ustawy o aktywności zawodowej

{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD399","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UD{#UD_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"D – pozostałe projekty","value":"D – pozostałe projekty"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie","value":"Niezbędne jest wprowadzenie zmian w działaniach urzędów pracy dostosowujących je do zmiennej sytuacji na rynku pracy\n\n1) Kluczowe wyzwania rynku pracy w Polsce\nDotychczasowy system funkcjonowania urzędów pracy i aktywizacji bezrobotnych nie odpowiada w pełni na potrzeby rynku pracy. Do kluczowych problemów związanych z obecnym funkcjonowaniem urzędów pracy zaliczyć należy: \na) realizację przez urzędy pracy zadań niezwiązanych z aktywizacją zawodową; urzędy pracy w znacznym stopniu zajmują się obsługą osób ubiegających się jedynie o uzyskanie ubezpieczenia zdrowotnego, a nie faktyczne poszukujących pracy, \nb) nieefektywne działanie urzędów pracy w zakresie doprowadzenia do zatrudnienia bezrobotnych, którego efektem byłoby utrzymanie takich osób na rynku pracy przez dłuższy czas,\nc) niski poziom aktywności zawodowej – w III kwartale 2021 r. 4,2 mln osób w wieku produkcyjnym pozostawało biernymi zawodowo, a w tej grupie 381 tys. osób było biernymi zawodowo z powodu emerytury i aż 851 tys. jako przyczynę nieposzukiwania pracy wskazało obowiązki rodzinne i związane z prowadzeniem domu. Wśród osób biernych zawodowo z powodu obowiązków rodzinnych aż 94 stanowiły kobiety, a 56% osoby zamieszkałe na wsi – to potencjalnie niewykorzystane zasoby, które warto włączyć w obszar aktywności zawodowej. Do tego ponad 1,2 mln osób w wieku produkcyjnym była bierna z powodu nauki i uzupełniania kwalifikacji, a ponad milion z powodu choroby i niepełnosprawności, a zatem to również grupy, które chociaż w pewnym zakresie można zaktywizować,\nd) niedobór pracowników na rynku pracy – kluczową barierą w rozwoju firm staje się niedobór odpowiednich kandydatów do pracy. W 2021 r. do urzędów pracy zgłoszono niemal 1,4 mln wolnych miejsc pracy i aktywizacji zawodowej, czyli o 1/5 więcej niż w 2020 r. i o 1% więcej niż w 2019 r., tj. przed wybuchem pandemii COVID-19, a równocześnie ponad połowa bezrobotnych długotrwale pozostaje w rejestrach urzędów pracy,\ne) niski poziom kształcenia ustawicznego – jak wynika z danych EUROSTATU, uczestnictwo dorosłych Polaków w kształceniu i szkoleniu dorosłych od lat utrzymuje się na niemal dwukrotnie niższym poziomie niż średnia dla krajów UE28 (w 2019 r. wyniosła 10,8%). W 2019 r. odsetek dorosłych Polaków w wieku 25–64 lata uczestniczących w KSD wyniósł 4,8% (zanotowano spadek w stosunku do 2018 r., kiedy było to 5,7%),\nf) brak aktywności osób młodych będących poza rynkiem pracy i systemem kształcenia, \ng) przygotowanie urzędów pracy na nowe wyzwania związane z przeobrażeniem gospodarki wskutek m.in. pandemii, czy z uwagi na trudną sytuację demograficzną Polski. W tym zakresie szczególnie istotne będzie zapewnienie jak najszerszej oferty szkoleniowej odpowiadającej na wyzwania związane z digitalizacją usług, nowymi technologiami, zielonymi miejscami pracy. Ponadto sytuacja demograficzna powoduje konieczność aktywizacji zawodowej jak najszerszych grup społecznych. \n\nAktualnie wyzwaniem dla rynku pracy w Polsce jest napływ obywateli Ukrainy, którzy przybyli do Polski w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa. Do Polski przybyło już ponad 2,5 mln obywateli Ukrainy, a strumień napływu wciąż jest silny. Obywatele Ukrainy mogą legalnie podjąć zatrudnienie w oraz mają możliwość rejestracji w urzędach pracy jako osoby bezrobotne lub poszukujące pracy. Wśród dotychczasowych uciekinierów zgłaszających się do urzędów pracy są osoby o wysokich kwalifikacjach, bowiem wielu Ukraińców posiada wykształcenie wyższe. Dotychczas obywatele Ukrainy wykonywali w Polsce głównie prace proste, w szczególności na stanowiskach budowlanych. Obecnie zgłaszają się osoby zainteresowane podjęciem pracy również w innych w zawodach. Barierą jest język, choć bliskość kulturowa może być tu pomocna w znalezieniu zatrudnienia. Nie wiadomo jaki będzie przebieg wojny i jak szybko obywatele Ukrainy będą mogli wrócić do swojej ojczyzny, dlatego też kluczowe jest wprowadzenie przepisów które pozwolą publicznym służbom zatrudnienia na szybie reagowanie na problemy i wyznania jakie pojawiają się na rynku pracy. \n\n2) Sytuacja na rynku pracy w Polsce\nWiększość zarejestrowanych w urzędach pracy bezrobotnych faktycznie nie jest zainteresowana podjęciem zatrudnienia, a rejestracja zapewnia im dostęp do bezpłatnego korzystania ze świadczeń medycznych, czasami również socjalnych. Potwierdza to utrzymujący się od lat wysoki odsetek osób długotrwale bezrobotnych pozostających w tych rejestrach, nawet w okresach, gdy sytuacja na rynku pracy była bardzo dobra (prawie 50% w końcu 2019 r. i 56,6% w końcu 2021 r.). Nie zmienia to jednak faktu, że w niektórych rejonach Polski nadal utrzymują się problemy ze znalezieniem odpowiedniej pracy. Mobilność Polaków, szczególnie starszych, uzależniona jest od bardzo wielu czynników m.in. sytuacji rodzinnej oraz dostępności mieszkań. Istotnie znaczenie ma też dostępność transportu publicznego. Możliwość swobodnego przemieszczania się to jeden z najważniejszych elementów decydujący o niezależności życia i możliwości poszukiwania i podjęcia pracy poza miejscem zamieszkania. Wydaje się, że Polacy są bardziej skłonni do podjęcia pracy za granicą niż w odległej od swojego dotychczasowego miejsca zamieszkania części Polski. Stąd szczególnego znaczenia nabierają formy aktywizacji, które sprzyjają mobilności nie tylko geograficznej, ale również zawodowej, zważywszy, że okoliczności będą zmuszać do przekwalifikowania oraz kształcenia ustawicznego osób, które mają określone kwalifikacje zawodowe. Nie należy zapominać, że około 1/3 bezrobotnych nie posiada kwalifikacji zawodowych, a co piątemu bezrobotnemu brakuje też tak oczekiwanego przez pracodawców doświadczenia zawodowego. \n\n3) Planowane zmiany w zakresie działania urzędów pracy\nZ uwagi na powyższe zasadne jest wprowadzenie zmian w działaniach urzędów pracy polegających na:\na) oddzieleniu statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego i wprowadzeniu rozwiązania polegającego na dokonywaniu zgłoszenia do tego ubezpieczenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS),\nb) wprowadzeniu instrumentów dla rodzin i dla kobiet powracających na rynek pracy,\nc) uproszczeniu i ujednoliceniu procedur w urzędach pracy, \nd) zniesieniu właściwości urzędu pracy ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego; zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania, \ne) zwiększeniu skuteczności urzędów pracy w zakresie osób długotrwale bezrobotnych oraz rolników,\nf) poprawie skuteczności pomocy poprzez stosowanie najbardziej efektywnych instrumentów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb osoby bezrobotnej lub poszukującej pracy,\ng) zmniejszeniu obciążeń dla bezrobotnych i pracodawców m.in. poprzez cyfryzację procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo) oraz odbiurokratyzowaniu czynności wykonywanych przez urzędy pracy,\nh) zwiększeniu potencjału i zasięgu Centralnej Bazy Ofert Pracy (CBOP).\n\nW 2020 r. spośród osób bezrobotnych, z którymi doradca klienta przeprowadził rozmowę w celu zbadania ich potrzeb, 57,6% jako główny powód swojej rejestracji w urzędzie pracy wskazało potrzebę uzyskania prawa do ubezpieczenia zdrowotnego. W poprzednich latach taką odpowiedź wskazywało odpowiednio: \n- w 2019 r. – 43,1% osób; \n- w 2018 r. – 45% osób. [1] \nPrzewiduje się, że oddzielenie statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego spowoduje, że jako osoby bezrobotne będą rejestrowały się tylko osoby rzeczywiście poszukujące zatrudnienia lub innej formy wsparcia oferowanego przez urząd. Powyższe rozwiązanie umożliwi lepsze wykorzystanie potencjału pracowników publicznych służb zatrudnienia, co przełoży się na bardziej efektywną pomoc na rzecz osób bezrobotnych i pracodawców. Pracownicy urzędów pracy, którzy do tej pory zajmowali się sprawami związanymi z rejestracją osób bezrobotnych czy też obsługą operacyjną spraw związanych z wyliczaniem i odprowadzeniem składki zdrowotnej za osoby, które tylko w tym celu rejestrowały się w urzędach pracy, będą mogli skoncentrować swoje działania na udzielaniu pomocy bezrobotnym i pracodawcom. \nZgodnie z przyjętymi założeniami działania urzędów pracy nakierowane będą na aktywizację zawodową rodziców wychowujących dzieci. Należy podkreślić, że aby zapewnić stabilny rozwój demograficzny kraju, w danym roku – na każde 100 kobiet w wieku 15–49 lat – powinno przypadać średnio co najmniej 210–215 urodzonych dzieci (obecnie przypada ok. 138). Taki stan rzeczy wynika przede wszystkim z odkładania przez młodych ludzi na później decyzji o założeniu rodziny, a następnie o posiadaniu mniejszej liczby dzieci lub nawet o nieposiadaniu dzieci. W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie rozwiązań mających na celu poprawę sytuacji demograficznej kraju. \nCzynności skierowane na aktywizację zawodową rodziców, wychowujących dzieci, powinny zapewnić równowagę między życiem zawodowym i obowiązkami rodzinnymi oraz służyć prawidłowemu rozwojowi dzieci. Aktywna polityka rodzinna powinna zatem łagodzić negatywne trendy demograficzne i obejmować szerokie spektrum działań dopasowanych do potrzeb, m.in. wprowadzać i propagować elastyczność rynku pracy. \nNiski poziom aktywności zawodowej oraz niedobór pracowników na rynku pracy w niektórych branżach powoduje konieczność otwarcia urzędów pracy na osoby bierne zawodowo. Proces dotarcia do biernych zawodowo oraz ich aktywizacja zawodowa powinny wpłynąć na zwiększenie zarówno współczynnika aktywności zawodowej, jak i wskaźnika zatrudnienia. \nObecnie bezrobotny rejestruje się w powiatowym urzędzie pracy (PUP) właściwym ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego. Przyjęta zasada powoduje, że bezrobotny może kontaktować się tylko z właściwym dla niego urzędem pracy oraz może korzystać jedynie z instrumentów wsparcia którymi dysponuje ten urząd. Zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Należy podkreślić, że adres zameldowania to pojęcie z zakresu prawa administracyjnego; w zasadzie służy on wyłącznie celom ewidencyjnym i wiąże się z dopełnieniem określonych formalności w urzędzie gminy. Miejsce zamieszkania to pojęcie z zakresu prawa cywilnego; określa ono miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu.\nCorocznie przeprowadzana analiza efektywności form zatrudnienia wobec bezrobotnych prowadzi do wniosku, że niektóre formy pomocy wynikające z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 690) są wykorzystywane w niewielkim stopniu np.: przygotowanie zawodowe dorosłych, pożyczka szkoleniowa czy stypendium na kontynuowanie nauki. W stosunku do innych form postulowane jest rozszerzenie kręgu pomiotów uprawnionych np. bonu na zasiedlenie. Z uwagi na powyższe konieczne jest dokonanie optymalizacji możliwych do stosowania form pomocy poprzez pozostawienie instrumentów efektywnych i likwidację instrumentów nieefektywnych oraz rzadko wykorzystywanych.\nCyfryzacja procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo) w znaczący sposób wpłynie na sposób pracy służb zatrudnienia oraz przyczyni się do poprawy obsługi osób bezrobotnych i poszukujących pracy. \nW ramach projektowanych zmian proponuje się zobowiązanie podmiotów publicznych, spółek Skarbu Państwa i podmiotów prywatnych korzystających ze środków publicznych do zgłaszania do CBOP ofert pracy. Docelowo CBOP ma być główną bazą ofert pracy w kraju. Zmiany w zakresie CBOP spowodują, że zwiększy się liczba ofert pracy o min. 300 tys. nowych ofert pracy i ułatwiony zostanie dostęp do informacji o tych ofertach w jednym miejscu. Aktualnie zaledwie 3 proc. pracowników najemnych znalazło obecną pracę dzięki urzędom pracy (BAEL, 2020). \nProjekt został uwzględniony w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO).\n---------------------------------------------------------------\n[1] Próba w 2019 r. 824 299 osób, w 2020 r. 136 737 osób.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań ujętych w projekcie","value":"1. W ramach oddzielenia statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego planuje się wprowadzenie ubezpieczenia zdrowotnego dla osoby niemającej innego tytułu do tego ubezpieczenia. Rozwiązanie to ma na celu umożliwienie uzyskania uprawnień do świadczeń zdrowotnych przez osoby nieaktywne zawodowo i niezarejestrowane w urzędzie pracy. Zakłada się, że ZUS będzie udostępniał wniosek o uzyskanie uprawnień do świadczeń zdrowotnych i będzie odpowiadać za jego weryfikację w zakresie danych dostępnych z rejestrów prowadzonych w ZUS i tych, do których ZUS posiada prawny dostęp. \n2. Wprowadzenie instrumentów dla rodzin i dla kobiet powracających na rynek pracy\nW tym zakresie planuje się m.in.:\na) wprowadzenie pierwszeństwa w skierowaniu do udziału w formach pomocy określonych w projektowanej ustawie, m.in. bezrobotnym członkom rodzin wielodzietnych posiadającym Kartę Dużej Rodziny,\nb) uwzględnienie przedsiębiorstw rodzinnych w przyznawaniu i rozliczaniu form pomocy finansowanych z Funduszu Pracy; w praktyce oznaczać to będzie, że w uzasadnionych przypadkach pomoc będzie mogła być udzielana pomimo pokrewieństwa klienta powiatowego urzędu pracy z pracodawcą, u którego podjął lub planuje podjąć zatrudnienie,\nc) wprowadzenie rozwiązań mających na celu zachęcenie do podejmowania pracy m.in. przez matki lub ojców sprawujących opiekę nad dziećmi w wymiarze umożliwiającym pogodzenie roli rodzica z aktywnością zawodową, np. praca na pół etatu za wynagrodzenie równe wysokości połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę; praca na pół etatu będzie podstawą do ubiegania się o prawo do zasiłku w wysokości połowy tego zasiłku. \n\n3. Zniesienie właściwości urzędu pracy ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego \nPrzewiduje się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Przyjęte rozwiązanie umożliwi łatwy kontakt bezrobotnego z urzędem pracy. Należy podkreślić, że adres zameldowania to pojęcie z zakresu prawa administracyjnego; w zasadzie służy on wyłącznie celom ewidencyjnym i wiąże się z dopełnieniem określonych formalności w urzędzie gminy. Miejsce zamieszkania to pojęcie z zakresu prawa cywilnego; określa ono miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu\n\n4. Podjęcie działań mających na celu aktywizację osób biernych zawodowo\n \nW ramach aktywizacji osób biernych zawodowo proponuje się poszerzenie grupy klientów PUP o osoby bierne zawodowo, umożliwienie urzędom pracy realizowania projektów Europejskiego Funduszu Społecznego dla osób biernych zawodowo i stosowania różnych form pomocy, nie tylko tych określonych w projektowanej ustawie. Urzędy pracy będą mogły podejmować działania mające na celu identyfikację oraz dotarcie do osób biernych zawodowo potencjalnie mogących podjąć aktywność zawodową. \n\n5. Optymalizacja stosowanych form pomocy poprzez pozostawienie instrumentów efektywnych i likwidację instrumentów nieefektywnych, rzadko wykorzystywanych\nZrezygnowano z bardzo rzadko wykorzystywanych instrumentów wsparcia, tzn. pożyczki szkoleniowej i stypendium na kontynuowanie nauki. W to miejsce zaproponowano nowy instrument - pożyczkę edukacyjną, częściowo umarzalną (20% kwoty), z której będą mogły skorzystać osoby planujące podjęcie kształcenia lub szkolenia.\nZbyt niskie stypendium oferowane stażystom, „odstające” coraz bardziej od stawek rynkowych, skutkuje spadkiem zainteresowania aktywizacją zawodową w formie stażu. Dlatego planowane jest podniesienie stypendium stażowego do wysokości 140% zasiłku dla bezrobotnych. Dodatkowo planuje się m.in. skrócenie czasu odbywania stażu przez bezrobotnego (minimalny i maksymalny okres odbywania stażu – 3 i 6 miesięcy) wraz z rezygnacją z różnicowania długości stażu w zależności od wieku. \nPrzygotowanie zawodowe dorosłych jest instrumentem niezmiernie rzadko wykorzystywanym (43 osoby w 2020 r.), co wynika z braku zainteresowania pracodawców i osób bezrobotnych, wysokimi wymaganiami w stosunku do organizatorów przygotowania zawodowego dorosłych oraz jego wysokimi kosztami. Aby stymulować zdobywanie kwalifikacji przez osoby dorosłe, zaproponowano ułatwienie ich nabywania w ramach znacznie bardziej popularnego stażu. W miejsce likwidowanego przygotowania zawodowego dorosłych proponuje się tzw. staż plus, czyli m.in. możliwość wydłużenia stażu, wprowadzenie mechanizmu motywującego stażystę do efektywnej nauki oraz premię dla pracodawcy w przypadku przystąpienia przez stażystę do weryfikacji wiedzy i umiejętności nabytych podczas stażu i uzyskania kwalifikacji. \nW odpowiedzi na szerokie zainteresowanie bonem na zasiedlenie planuje się rozszerzenie tej formy wsparcia na wszystkie osoby bezrobotne bez względu na wiek (w obecnym stanie prawnym z tej formy wparcia mogą skorzystać osoby bezrobotne do 30. roku życia). \nPonadto planuje się zwiększenie dostępu do kształcenia ustawicznego osobom poszukującym pracy poprzez finansowanie z Funduszu Pracy kosztów ich szkoleń oraz poświadczania nabycia wiedzy i umiejętności, w tym uprawnień zawodowych. Rozwiązanie to zastąpi obecną możliwość sfinansowania kształcenia ustawicznego dla osób w wieku powyżej 45. roku życia, pracujących lub wykonujących inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą, zarejestrowanych w PUP.\nDodatkowo przewiduje się modyfikację istniejących form pomocy poprzez uwzględnienie przedsiębiorstw rodzinnych w przyznawaniu i rozliczaniu form pomocy finansowanych z FP, udzielanych przez PUP, co w praktyce oznaczać będzie, że w uzasadnionych przypadkach pomoc będzie mogła być udzielana pomimo pokrewieństwa klienta PUP z pracodawcą, u którego podjął lub planuje podjąć zatrudnienie lub współpracować w ramach innych form pomocy. \n\n6. Zmniejszenie obciążeń dla bezrobotnych i pracodawców\nPlanuje się w szczególności: \na) usprawnienie składania ofert pracy poprzez zmniejszenie zakresu obligatoryjnych informacji wymaganych od pracodawcy zgłaszającego ofertę pracy,\nb) rezygnację z ograniczenia dla pracodawców w zakresie wyboru PUP, z którym chcą współpracować,\nc) wprowadzenie obowiązku przeprowadzenia przez doradcę ds. zatrudnienia rozmowy z każdą osobą rejestrującą się w PUP w celu ustalenia jej sytuacji, potrzeb i możliwości wejścia lub powrotu na rynek pracy,\nd) redefinicję zadań Centrów Informacji i Planowania Kariery Zawodowej (CIiPKZ); zaplanowane działania są powiązane z cyfryzacją procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo), poprzez zapewnienie wszystkim, w szczególności osobom bezrobotnym, dostępu do ofert pracy zawartych w CBOP, umożliwienie przygotowania i udostępnienia CV w centralnej bazie CV, rozwój mechanizmów automatycznego doboru ofert pracy do oczekiwań osób bezrobotnych.\n\n7. W ramach zwiększeniu potencjału i zasięgu CBOP proponuje się m.in. wprowadzenie dla pracodawców z sektora publicznego oraz prywatnego (dla przedsiębiorców, którzy korzystają ze środków publicznych np. uczestnicząc w przetargach, i prowadzą rekrutacje na wolne miejsca pracy) obowiązku zgłaszania ofert pracy do CBOP. W CBOP zamieszczane będą również informacje o ofertach praktyk. Ich zgłaszanie będzie obowiązkowe dla administracji publicznej, a dla przedsiębiorców z sektora prywatnego – fakultatywne. Zgłoszenie informacji następować będzie z wykorzystaniem formularza elektronicznego udostępnianego przez ministra właściwego do spraw pracy. \n\n8. Zmiany z zakresie OHP\nPlanuje się, że OHP będą prowadziły działania na rzecz młodzieży, uczącej się, sprawiającej problemy wychowawcze lub mającej opóźnienie w realizacji obowiązku nauki, a także działań aktywizacyjnych adresowanych do młodzieży niepracującej i nieuczącej się. W ramach projektowanych działań proponuje się m.in.: wprowadzenie górnej i dolnej granicy wieku osób, które mogą być objęte pomocą OHP. Dodatkowo utrzymane zostaną dotychczasowe rozwiązania (wypracowanych w porozumieniu z MEiN) umożliwiające naukę w szkołach dla dorosłych 15-latkom, którzy mają trudności z realizacją nauki w szkołach dla młodzieży. Minister właściwy do spraw pracy nadal będzie sprawował nadzór nad OHP w postaci akceptacji planów i kontroli ich wykonania. Kontynuowana będzie refundacja wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnianym w celu przygotowania zawodowego realizowanego przez OHP.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MRiPS","value":"MRiPS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Marlena Maląg Minister Rodziny i Polityki Społecznej","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MRiPS","value":"MRiPS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"III kwartał 2023 r. ","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD399
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie:
Niezbędne jest wprowadzenie zmian w działaniach urzędów pracy dostosowujących je do zmiennej sytuacji na rynku pracy

1) Kluczowe wyzwania rynku pracy w Polsce
Dotychczasowy system funkcjonowania urzędów pracy i aktywizacji bezrobotnych nie odpowiada w pełni na potrzeby rynku pracy. Do kluczowych problemów związanych z obecnym funkcjonowaniem urzędów pracy zaliczyć należy:
a) realizację przez urzędy pracy zadań niezwiązanych z aktywizacją zawodową; urzędy pracy w znacznym stopniu zajmują się obsługą osób ubiegających się jedynie o uzyskanie ubezpieczenia zdrowotnego, a nie faktyczne poszukujących pracy,
b) nieefektywne działanie urzędów pracy w zakresie doprowadzenia do zatrudnienia bezrobotnych, którego efektem byłoby utrzymanie takich osób na rynku pracy przez dłuższy czas,
c) niski poziom aktywności zawodowej – w III kwartale 2021 r. 4,2 mln osób w wieku produkcyjnym pozostawało biernymi zawodowo, a w tej grupie 381 tys. osób było biernymi zawodowo z powodu emerytury i aż 851 tys. jako przyczynę nieposzukiwania pracy wskazało obowiązki rodzinne i związane z prowadzeniem domu. Wśród osób biernych zawodowo z powodu obowiązków rodzinnych aż 94 stanowiły kobiety, a 56% osoby zamieszkałe na wsi – to potencjalnie niewykorzystane zasoby, które warto włączyć w obszar aktywności zawodowej. Do tego ponad 1,2 mln osób w wieku produkcyjnym była bierna z powodu nauki i uzupełniania kwalifikacji, a ponad milion z powodu choroby i niepełnosprawności, a zatem to również grupy, które chociaż w pewnym zakresie można zaktywizować,
d) niedobór pracowników na rynku pracy – kluczową barierą w rozwoju firm staje się niedobór odpowiednich kandydatów do pracy. W 2021 r. do urzędów pracy zgłoszono niemal 1,4 mln wolnych miejsc pracy i aktywizacji zawodowej, czyli o 1/5 więcej niż w 2020 r. i o 1% więcej niż w 2019 r., tj. przed wybuchem pandemii COVID-19, a równocześnie ponad połowa bezrobotnych długotrwale pozostaje w rejestrach urzędów pracy,
e) niski poziom kształcenia ustawicznego – jak wynika z danych EUROSTATU, uczestnictwo dorosłych Polaków w kształceniu i szkoleniu dorosłych od lat utrzymuje się na niemal dwukrotnie niższym poziomie niż średnia dla krajów UE28 (w 2019 r. wyniosła 10,8%). W 2019 r. odsetek dorosłych Polaków w wieku 25–64 lata uczestniczących w KSD wyniósł 4,8% (zanotowano spadek w stosunku do 2018 r., kiedy było to 5,7%),
f) brak aktywności osób młodych będących poza rynkiem pracy i systemem kształcenia,
g) przygotowanie urzędów pracy na nowe wyzwania związane z przeobrażeniem gospodarki wskutek m.in. pandemii, czy z uwagi na trudną sytuację demograficzną Polski. W tym zakresie szczególnie istotne będzie zapewnienie jak najszerszej oferty szkoleniowej odpowiadającej na wyzwania związane z digitalizacją usług, nowymi technologiami, zielonymi miejscami pracy. Ponadto sytuacja demograficzna powoduje konieczność aktywizacji zawodowej jak najszerszych grup społecznych.

Aktualnie wyzwaniem dla rynku pracy w Polsce jest napływ obywateli Ukrainy, którzy przybyli do Polski w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa. Do Polski przybyło już ponad 2,5 mln obywateli Ukrainy, a strumień napływu wciąż jest silny. Obywatele Ukrainy mogą legalnie podjąć zatrudnienie w oraz mają możliwość rejestracji w urzędach pracy jako osoby bezrobotne lub poszukujące pracy. Wśród dotychczasowych uciekinierów zgłaszających się do urzędów pracy są osoby o wysokich kwalifikacjach, bowiem wielu Ukraińców posiada wykształcenie wyższe. Dotychczas obywatele Ukrainy wykonywali w Polsce głównie prace proste, w szczególności na stanowiskach budowlanych. Obecnie zgłaszają się osoby zainteresowane podjęciem pracy również w innych w zawodach. Barierą jest język, choć bliskość kulturowa może być tu pomocna w znalezieniu zatrudnienia. Nie wiadomo jaki będzie przebieg wojny i jak szybko obywatele Ukrainy będą mogli wrócić do swojej ojczyzny, dlatego też kluczowe jest wprowadzenie przepisów które pozwolą publicznym służbom zatrudnienia na szybie reagowanie na problemy i wyznania jakie pojawiają się na rynku pracy.

2) Sytuacja na rynku pracy w Polsce
Większość zarejestrowanych w urzędach pracy bezrobotnych faktycznie nie jest zainteresowana podjęciem zatrudnienia, a rejestracja zapewnia im dostęp do bezpłatnego korzystania ze świadczeń medycznych, czasami również socjalnych. Potwierdza to utrzymujący się od lat wysoki odsetek osób długotrwale bezrobotnych pozostających w tych rejestrach, nawet w okresach, gdy sytuacja na rynku pracy była bardzo dobra (prawie 50% w końcu 2019 r. i 56,6% w końcu 2021 r.). Nie zmienia to jednak faktu, że w niektórych rejonach Polski nadal utrzymują się problemy ze znalezieniem odpowiedniej pracy. Mobilność Polaków, szczególnie starszych, uzależniona jest od bardzo wielu czynników m.in. sytuacji rodzinnej oraz dostępności mieszkań. Istotnie znaczenie ma też dostępność transportu publicznego. Możliwość swobodnego przemieszczania się to jeden z najważniejszych elementów decydujący o niezależności życia i możliwości poszukiwania i podjęcia pracy poza miejscem zamieszkania. Wydaje się, że Polacy są bardziej skłonni do podjęcia pracy za granicą niż w odległej od swojego dotychczasowego miejsca zamieszkania części Polski. Stąd szczególnego znaczenia nabierają formy aktywizacji, które sprzyjają mobilności nie tylko geograficznej, ale również zawodowej, zważywszy, że okoliczności będą zmuszać do przekwalifikowania oraz kształcenia ustawicznego osób, które mają określone kwalifikacje zawodowe. Nie należy zapominać, że około 1/3 bezrobotnych nie posiada kwalifikacji zawodowych, a co piątemu bezrobotnemu brakuje też tak oczekiwanego przez pracodawców doświadczenia zawodowego.

3) Planowane zmiany w zakresie działania urzędów pracy
Z uwagi na powyższe zasadne jest wprowadzenie zmian w działaniach urzędów pracy polegających na:
a) oddzieleniu statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego i wprowadzeniu rozwiązania polegającego na dokonywaniu zgłoszenia do tego ubezpieczenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS),
b) wprowadzeniu instrumentów dla rodzin i dla kobiet powracających na rynek pracy,
c) uproszczeniu i ujednoliceniu procedur w urzędach pracy,
d) zniesieniu właściwości urzędu pracy ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego; zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania,
e) zwiększeniu skuteczności urzędów pracy w zakresie osób długotrwale bezrobotnych oraz rolników,
f) poprawie skuteczności pomocy poprzez stosowanie najbardziej efektywnych instrumentów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb osoby bezrobotnej lub poszukującej pracy,
g) zmniejszeniu obciążeń dla bezrobotnych i pracodawców m.in. poprzez cyfryzację procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo) oraz odbiurokratyzowaniu czynności wykonywanych przez urzędy pracy,
h) zwiększeniu potencjału i zasięgu Centralnej Bazy Ofert Pracy (CBOP).

W 2020 r. spośród osób bezrobotnych, z którymi doradca klienta przeprowadził rozmowę w celu zbadania ich potrzeb, 57,6% jako główny powód swojej rejestracji w urzędzie pracy wskazało potrzebę uzyskania prawa do ubezpieczenia zdrowotnego. W poprzednich latach taką odpowiedź wskazywało odpowiednio:
- w 2019 r. – 43,1% osób;
- w 2018 r. – 45% osób. [1]
Przewiduje się, że oddzielenie statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego spowoduje, że jako osoby bezrobotne będą rejestrowały się tylko osoby rzeczywiście poszukujące zatrudnienia lub innej formy wsparcia oferowanego przez urząd. Powyższe rozwiązanie umożliwi lepsze wykorzystanie potencjału pracowników publicznych służb zatrudnienia, co przełoży się na bardziej efektywną pomoc na rzecz osób bezrobotnych i pracodawców. Pracownicy urzędów pracy, którzy do tej pory zajmowali się sprawami związanymi z rejestracją osób bezrobotnych czy też obsługą operacyjną spraw związanych z wyliczaniem i odprowadzeniem składki zdrowotnej za osoby, które tylko w tym celu rejestrowały się w urzędach pracy, będą mogli skoncentrować swoje działania na udzielaniu pomocy bezrobotnym i pracodawcom.
Zgodnie z przyjętymi założeniami działania urzędów pracy nakierowane będą na aktywizację zawodową rodziców wychowujących dzieci. Należy podkreślić, że aby zapewnić stabilny rozwój demograficzny kraju, w danym roku – na każde 100 kobiet w wieku 15–49 lat – powinno przypadać średnio co najmniej 210–215 urodzonych dzieci (obecnie przypada ok. 138). Taki stan rzeczy wynika przede wszystkim z odkładania przez młodych ludzi na później decyzji o założeniu rodziny, a następnie o posiadaniu mniejszej liczby dzieci lub nawet o nieposiadaniu dzieci. W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie rozwiązań mających na celu poprawę sytuacji demograficznej kraju.
Czynności skierowane na aktywizację zawodową rodziców, wychowujących dzieci, powinny zapewnić równowagę między życiem zawodowym i obowiązkami rodzinnymi oraz służyć prawidłowemu rozwojowi dzieci. Aktywna polityka rodzinna powinna zatem łagodzić negatywne trendy demograficzne i obejmować szerokie spektrum działań dopasowanych do potrzeb, m.in. wprowadzać i propagować elastyczność rynku pracy.
Niski poziom aktywności zawodowej oraz niedobór pracowników na rynku pracy w niektórych branżach powoduje konieczność otwarcia urzędów pracy na osoby bierne zawodowo. Proces dotarcia do biernych zawodowo oraz ich aktywizacja zawodowa powinny wpłynąć na zwiększenie zarówno współczynnika aktywności zawodowej, jak i wskaźnika zatrudnienia.
Obecnie bezrobotny rejestruje się w powiatowym urzędzie pracy (PUP) właściwym ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego. Przyjęta zasada powoduje, że bezrobotny może kontaktować się tylko z właściwym dla niego urzędem pracy oraz może korzystać jedynie z instrumentów wsparcia którymi dysponuje ten urząd. Zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Należy podkreślić, że adres zameldowania to pojęcie z zakresu prawa administracyjnego; w zasadzie służy on wyłącznie celom ewidencyjnym i wiąże się z dopełnieniem określonych formalności w urzędzie gminy. Miejsce zamieszkania to pojęcie z zakresu prawa cywilnego; określa ono miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu.
Corocznie przeprowadzana analiza efektywności form zatrudnienia wobec bezrobotnych prowadzi do wniosku, że niektóre formy pomocy wynikające z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 690) są wykorzystywane w niewielkim stopniu np.: przygotowanie zawodowe dorosłych, pożyczka szkoleniowa czy stypendium na kontynuowanie nauki. W stosunku do innych form postulowane jest rozszerzenie kręgu pomiotów uprawnionych np. bonu na zasiedlenie. Z uwagi na powyższe konieczne jest dokonanie optymalizacji możliwych do stosowania form pomocy poprzez pozostawienie instrumentów efektywnych i likwidację instrumentów nieefektywnych oraz rzadko wykorzystywanych.
Cyfryzacja procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo) w znaczący sposób wpłynie na sposób pracy służb zatrudnienia oraz przyczyni się do poprawy obsługi osób bezrobotnych i poszukujących pracy.
W ramach projektowanych zmian proponuje się zobowiązanie podmiotów publicznych, spółek Skarbu Państwa i podmiotów prywatnych korzystających ze środków publicznych do zgłaszania do CBOP ofert pracy. Docelowo CBOP ma być główną bazą ofert pracy w kraju. Zmiany w zakresie CBOP spowodują, że zwiększy się liczba ofert pracy o min. 300 tys. nowych ofert pracy i ułatwiony zostanie dostęp do informacji o tych ofertach w jednym miejscu. Aktualnie zaledwie 3 proc. pracowników najemnych znalazło obecną pracę dzięki urzędom pracy (BAEL, 2020).
Projekt został uwzględniony w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO).
---------------------------------------------------------------
[1] Próba w 2019 r. 824 299 osób, w 2020 r. 136 737 osób.
Istota rozwiązań ujętych w projekcie:
1. W ramach oddzielenia statusu bezrobotnego od ubezpieczenia zdrowotnego planuje się wprowadzenie ubezpieczenia zdrowotnego dla osoby niemającej innego tytułu do tego ubezpieczenia. Rozwiązanie to ma na celu umożliwienie uzyskania uprawnień do świadczeń zdrowotnych przez osoby nieaktywne zawodowo i niezarejestrowane w urzędzie pracy. Zakłada się, że ZUS będzie udostępniał wniosek o uzyskanie uprawnień do świadczeń zdrowotnych i będzie odpowiadać za jego weryfikację w zakresie danych dostępnych z rejestrów prowadzonych w ZUS i tych, do których ZUS posiada prawny dostęp.
2. Wprowadzenie instrumentów dla rodzin i dla kobiet powracających na rynek pracy
W tym zakresie planuje się m.in.:
a) wprowadzenie pierwszeństwa w skierowaniu do udziału w formach pomocy określonych w projektowanej ustawie, m.in. bezrobotnym członkom rodzin wielodzietnych posiadającym Kartę Dużej Rodziny,
b) uwzględnienie przedsiębiorstw rodzinnych w przyznawaniu i rozliczaniu form pomocy finansowanych z Funduszu Pracy; w praktyce oznaczać to będzie, że w uzasadnionych przypadkach pomoc będzie mogła być udzielana pomimo pokrewieństwa klienta powiatowego urzędu pracy z pracodawcą, u którego podjął lub planuje podjąć zatrudnienie,
c) wprowadzenie rozwiązań mających na celu zachęcenie do podejmowania pracy m.in. przez matki lub ojców sprawujących opiekę nad dziećmi w wymiarze umożliwiającym pogodzenie roli rodzica z aktywnością zawodową, np. praca na pół etatu za wynagrodzenie równe wysokości połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę; praca na pół etatu będzie podstawą do ubiegania się o prawo do zasiłku w wysokości połowy tego zasiłku.

3. Zniesienie właściwości urzędu pracy ze względu na miejsce zameldowania stałego lub czasowego
Przewiduje się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Zakłada się powiązanie bezrobotnego z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Przyjęte rozwiązanie umożliwi łatwy kontakt bezrobotnego z urzędem pracy. Należy podkreślić, że adres zameldowania to pojęcie z zakresu prawa administracyjnego; w zasadzie służy on wyłącznie celom ewidencyjnym i wiąże się z dopełnieniem określonych formalności w urzędzie gminy. Miejsce zamieszkania to pojęcie z zakresu prawa cywilnego; określa ono miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu

4. Podjęcie działań mających na celu aktywizację osób biernych zawodowo

W ramach aktywizacji osób biernych zawodowo proponuje się poszerzenie grupy klientów PUP o osoby bierne zawodowo, umożliwienie urzędom pracy realizowania projektów Europejskiego Funduszu Społecznego dla osób biernych zawodowo i stosowania różnych form pomocy, nie tylko tych określonych w projektowanej ustawie. Urzędy pracy będą mogły podejmować działania mające na celu identyfikację oraz dotarcie do osób biernych zawodowo potencjalnie mogących podjąć aktywność zawodową.

5. Optymalizacja stosowanych form pomocy poprzez pozostawienie instrumentów efektywnych i likwidację instrumentów nieefektywnych, rzadko wykorzystywanych
Zrezygnowano z bardzo rzadko wykorzystywanych instrumentów wsparcia, tzn. pożyczki szkoleniowej i stypendium na kontynuowanie nauki. W to miejsce zaproponowano nowy instrument - pożyczkę edukacyjną, częściowo umarzalną (20% kwoty), z której będą mogły skorzystać osoby planujące podjęcie kształcenia lub szkolenia.
Zbyt niskie stypendium oferowane stażystom, „odstające” coraz bardziej od stawek rynkowych, skutkuje spadkiem zainteresowania aktywizacją zawodową w formie stażu. Dlatego planowane jest podniesienie stypendium stażowego do wysokości 140% zasiłku dla bezrobotnych. Dodatkowo planuje się m.in. skrócenie czasu odbywania stażu przez bezrobotnego (minimalny i maksymalny okres odbywania stażu – 3 i 6 miesięcy) wraz z rezygnacją z różnicowania długości stażu w zależności od wieku.
Przygotowanie zawodowe dorosłych jest instrumentem niezmiernie rzadko wykorzystywanym (43 osoby w 2020 r.), co wynika z braku zainteresowania pracodawców i osób bezrobotnych, wysokimi wymaganiami w stosunku do organizatorów przygotowania zawodowego dorosłych oraz jego wysokimi kosztami. Aby stymulować zdobywanie kwalifikacji przez osoby dorosłe, zaproponowano ułatwienie ich nabywania w ramach znacznie bardziej popularnego stażu. W miejsce likwidowanego przygotowania zawodowego dorosłych proponuje się tzw. staż plus, czyli m.in. możliwość wydłużenia stażu, wprowadzenie mechanizmu motywującego stażystę do efektywnej nauki oraz premię dla pracodawcy w przypadku przystąpienia przez stażystę do weryfikacji wiedzy i umiejętności nabytych podczas stażu i uzyskania kwalifikacji.
W odpowiedzi na szerokie zainteresowanie bonem na zasiedlenie planuje się rozszerzenie tej formy wsparcia na wszystkie osoby bezrobotne bez względu na wiek (w obecnym stanie prawnym z tej formy wparcia mogą skorzystać osoby bezrobotne do 30. roku życia).
Ponadto planuje się zwiększenie dostępu do kształcenia ustawicznego osobom poszukującym pracy poprzez finansowanie z Funduszu Pracy kosztów ich szkoleń oraz poświadczania nabycia wiedzy i umiejętności, w tym uprawnień zawodowych. Rozwiązanie to zastąpi obecną możliwość sfinansowania kształcenia ustawicznego dla osób w wieku powyżej 45. roku życia, pracujących lub wykonujących inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą, zarejestrowanych w PUP.
Dodatkowo przewiduje się modyfikację istniejących form pomocy poprzez uwzględnienie przedsiębiorstw rodzinnych w przyznawaniu i rozliczaniu form pomocy finansowanych z FP, udzielanych przez PUP, co w praktyce oznaczać będzie, że w uzasadnionych przypadkach pomoc będzie mogła być udzielana pomimo pokrewieństwa klienta PUP z pracodawcą, u którego podjął lub planuje podjąć zatrudnienie lub współpracować w ramach innych form pomocy.

6. Zmniejszenie obciążeń dla bezrobotnych i pracodawców
Planuje się w szczególności:
a) usprawnienie składania ofert pracy poprzez zmniejszenie zakresu obligatoryjnych informacji wymaganych od pracodawcy zgłaszającego ofertę pracy,
b) rezygnację z ograniczenia dla pracodawców w zakresie wyboru PUP, z którym chcą współpracować,
c) wprowadzenie obowiązku przeprowadzenia przez doradcę ds. zatrudnienia rozmowy z każdą osobą rejestrującą się w PUP w celu ustalenia jej sytuacji, potrzeb i możliwości wejścia lub powrotu na rynek pracy,
d) redefinicję zadań Centrów Informacji i Planowania Kariery Zawodowej (CIiPKZ); zaplanowane działania są powiązane z cyfryzacją procesów obsługi klientów PUP (z zachowaniem praw osób wykluczonych cyfrowo), poprzez zapewnienie wszystkim, w szczególności osobom bezrobotnym, dostępu do ofert pracy zawartych w CBOP, umożliwienie przygotowania i udostępnienia CV w centralnej bazie CV, rozwój mechanizmów automatycznego doboru ofert pracy do oczekiwań osób bezrobotnych.

7. W ramach zwiększeniu potencjału i zasięgu CBOP proponuje się m.in. wprowadzenie dla pracodawców z sektora publicznego oraz prywatnego (dla przedsiębiorców, którzy korzystają ze środków publicznych np. uczestnicząc w przetargach, i prowadzą rekrutacje na wolne miejsca pracy) obowiązku zgłaszania ofert pracy do CBOP. W CBOP zamieszczane będą również informacje o ofertach praktyk. Ich zgłaszanie będzie obowiązkowe dla administracji publicznej, a dla przedsiębiorców z sektora prywatnego – fakultatywne. Zgłoszenie informacji następować będzie z wykorzystaniem formularza elektronicznego udostępnianego przez ministra właściwego do spraw pracy.

8. Zmiany z zakresie OHP
Planuje się, że OHP będą prowadziły działania na rzecz młodzieży, uczącej się, sprawiającej problemy wychowawcze lub mającej opóźnienie w realizacji obowiązku nauki, a także działań aktywizacyjnych adresowanych do młodzieży niepracującej i nieuczącej się. W ramach projektowanych działań proponuje się m.in.: wprowadzenie górnej i dolnej granicy wieku osób, które mogą być objęte pomocą OHP. Dodatkowo utrzymane zostaną dotychczasowe rozwiązania (wypracowanych w porozumieniu z MEiN) umożliwiające naukę w szkołach dla dorosłych 15-latkom, którzy mają trudności z realizacją nauki w szkołach dla młodzieży. Minister właściwy do spraw pracy nadal będzie sprawował nadzór nad OHP w postaci akceptacji planów i kontroli ich wykonania. Kontynuowana będzie refundacja wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnianym w celu przygotowania zawodowego realizowanego przez OHP.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MRiPS
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Marlena Maląg Minister Rodziny i Polityki Społecznej
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MRiPS
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
III kwartał 2023 r.
Informacja o rezygnacji z prac nad projektem:
Status realizacji: