Powrót

Projekt ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw

Logo Biuletynu Informacji Publicznej
Informacje o publikacji dokumentu
Pierwsza publikacja:
23.09.2025 12:19 Edyta Kurkiewicz
Wytwarzający/ Odpowiadający:
Minister Klimatu i Środowiska
Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji
Projekt ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw 1.0 23.09.2025 12:19 Edyta Kurkiewicz

Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP

{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UC118","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UC{#UC_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"C – projekty implementujące UE","value":"C – projekty implementujące UE"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja dodatkowa","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie","value":"Przygotowanie projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (dalej: „projekt ustawy”), wynika z konieczności transpozycji do krajowego porządku prawnego przepisów prawa Unii Europejskiej, związanych z wejściem w życie dyrektywy 2023/2413 z dnia 18 października 2023 r. zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 i dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do promowania energii ze źródeł odnawialnych oraz uchylającej dyrektywę Rady (UE) 2015/652 (dalej: „dyrektywa 2023/2413”) dokonującej zmiany dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.\nUrz. UEL 328 z 21.12.2018, str. 82) (dalej: „dyrektywa 2018/2001”).\nNajważniejsze obszary, które będą objęte zmianami to:\n1. Zwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w:\na) sektorze budownictwa;\nb) przemyśle, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego;\nc) sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego;\nd) systemach ciepłowniczych i chłodniczych, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.\n2. Wyznaczenie specjalnych obszarów infrastruktury na potrzeby realizacji projektów dotyczących sieci i magazynowania.\n3. Przyspieszenie procedur wydawania zezwoleń w procesie inwestycji w odnawialne źródła energii poza obszarami przyspieszonego rozwoju, dla instalacji modernizowanych oraz dla fotowoltaiki i pomp ciepła.\n4. Ułatwienia w zakresie integracji systemu odnawialnej energii elektrycznej (udostępnianie danych i informacji przez OSD i OSP).\n5. Kwestie ciepłownictwa i chłodnictwa:\na) modyfikacja przepisów dot. obowiązku zakupu ciepła oraz przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego;\nb) wprowadzenie obowiązku sporządzenia oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia;\nc) modyfikacja przepisów dot. sporządzenia przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych lub chłodniczych;\nd) modyfikacja przepisów dot. obowiązku informowania odbiorców końcowych ciepła i chłodu;\ne) możliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne;\nf) wprowadzenie, w razie konieczności, ram koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług;\ng) rozliczanie energii odnawialnej wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia.\n6. Zapewnienie przestrzegania zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, w tym skorzystanie z możliwości stosowania odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy w należycie uzasadnionych okolicznościach.\n7. Wdrożenie systemu sprawozdawczości do Komisji Europejskiej, będącej uzasadnieniem odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy wraz ze skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.\n8. Zapewnienie stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy.\n9. Zmiany w zakresie szkolenia i certyfikacji instalatorów OZE.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji","value":"Zwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w sektorze budownictwa.\nW większości kwestie te w wystarczający sposób uwzględnione są już w aktach prawnych rangi ustawowej.\nDlatego wymagane jest dodanie odnośnika informującego o wdrożeniu części przepisów dyrektywy 2023/2413 do następujących aktów prawnych:\n- ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków,\n- ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,\n- ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków,\n- ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,\n- ustawa z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych,\n- ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii,\n- ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,\n- ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych,\n- ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej,\n- ustawa z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią.\nPozostałe przepisy wdrażające art. 15a dyrektywy 2023/2413 znajdą się co do zasady w aktach prawnych rangi pozaustawowej.\nZwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w przemyśle, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.\nDyrektywa nakłada na państwa członkowskie zobowiązanie do zwiększenia udziału źródeł odnawialnych w liczbie źródeł energii wykorzystywanych w sektorze przemysłu do celów związanych z energią końcową i celów innych niż energetyczne o orientacyjny wzrost, o co najmniej 1,6 punktu procentowego jako średnia roczna obliczona na lata 2021–2025 oraz 2026–2030.\nDo powyższego możliwe jest zaliczenie ciepła i chłodu odpadowego w wysokości nie większej niż 0,4 punktu procentowego, pod warunkiem, że są one dostarczane z efektywnych systemów ciepłowniczych i chłodniczych, z wyłączeniem sieci dostarczających ciepło tylko do jednego budynku, lub w których cała energia cieplna jest zużywana wyłącznie na miejscu i w których nie jest sprzedawana.\nWyznaczenie specjalnych obszarów infrastruktury na potrzeby realizacji projektów dotyczących sieci i magazynowania.\nDyrektywa umożliwia wyznaczanie specjalnych obszarów infrastruktury dla projektów sieciowych i magazynowania energii, które mają służyć integracji energii odnawialnej z systemem elektroenergetycznym, których celem jest wsparcie i uzupełnienie obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych. W ramach tych obszaarów możliwe jest ustanowienie odstępstw w procedurze inwestycyjnej dla projektów dot. sieci i magazynowania służących rozwojowi OZE, tj. np. w procedurze OOŚ. Realizacja projektów oraz ich funkcjonowanie nie powinny mieć znaczącego wpływu na środowisko albo wpływ ten można złagodzić lub ewentualnie zrekompensować. Ustanowienie takich obszarów przyczyni się do przyspieszenia realizacji inwestycji oraz umożliwi szybsze przyłączenie użytkowników do sieci.\nSpecjalne obszary wyznacza się w drodze przyjęcia jednego lub więcej planów, które powinny m.in. zapewniać synergię z wyznaczeniem obszarów przyspieszonego rozwoju źródeł odnawialnych, podlegać ocenie wpływu na środowisko oraz ustanawiać odpowiednie przepisy, w tym dotyczące proporcjonalnych środków łagodzących dla projektów dotyczących sieci i magazynowania. Przygotowując taki plan konsultuje się go z właściwymi operatorami systemu elektroenergetycznego.\nDyrektywa przewiduje również ustanowienie procedury kontroli projektów zlokalizowanych w specjalnych obszarach pod kątem oceny wpływu na środowisko i wykrywania ewentualnego wystąpienia nieprzewidzianego niekorzystnego wpływu na środowisko.\nPrzyspieszenie procedur wydawania zezwoleń w procesie inwestycji w odnawialne źródła energii poza obszarami przyspieszonego rozwoju, dla instalacji modernizowanych oraz dla fotowoltaiki i pomp ciepła. \nPrzepisy dyrektywy wskazują na konieczność ustanowienia procedur inwestycyjnych dla instalacji OZE powstających poza obszarami przyspieszonego rozwoju w taki sposób, aby sumaryczna długość ich trwania nie przekraczała 2 lat. W tym celu dopuszcza się ustalenie wyjątkowych zasad dla tych inwestycji w ramach procedury OOŚ.\nW zakresie instalacji modernizowanych wymogiem jest ograniczenie trwania procedur inwestycyjnych do 3 miesięcy, gdy zwiększenie mocy modernizowanej instalacji nie przekracza 15% jej mocy wyjściowej. W tym celu dopuszcza się ustanowienie odstępstw w zakresie procedury OOŚ oraz dla instalacji fotowoltaicznych, których modernizacja nie powoduje zwiększenia zajmowanej powierzchni.\nSpecjalne uproszczenia przewiduje się w odniesieniu do instalacji urządzeń wytwarzających energię słoneczną i położonych na tym samym obszarze magazynów energii, w tym instalacji wytwarzających energię słoneczną zintegrowanych z budynkiem, w istniejących lub przyszłych sztucznych konstrukcjach, z wyjątkiem sztucznych obszarów wodnych – procedura inwestycyjna ma nie trwać dłużej niż trzy miesiące, pod warunkiem że głównym przeznaczeniem\ntakich sztucznych konstrukcji nie jest wytwarzanie lub magazynowanie energii słonecznej.\nPodobnie preferencyjne zasady należy ustanowić dla PV do 100 kW, prosumentów i społeczności energetycznych.\nUłatwienia w zakresie integracji systemu odnawialnej energii elektrycznej (udostępnianie danych i informacji przez OSD i OSP).\nPrzepisy dyrektywy nakładają na Państwa członkowskie obowiązek zapewnienia przez operatorów sieci dystrybucyjnych elektroenergetycznych (OSD) i operatorów sieci przesyłowych elektroenergetycznych (OSP) cyfrowego udostępniania danych na temat udziału odnawialnej energii elektrycznej oraz emisji gazów cieplarnianych w dostarczanej energii elektrycznej. Dane te mają być udostępniane z możliwie największą dokładnością w przedziałach czasowych\nodpowiadających częstotliwości rozliczeń rynkowych, ale nie dłuższych niż jedna godzina. Wskazują także na konieczność zapewnienia dostępu do informacji w czasie rzeczywistym dla użytkowników magazynów.\nOkreśla się też nowe wymogi dla punktów ładowania i niewielkich magazynów oraz pojazdów elektrycznych, w tym wskazuje się na konieczność wprowadzenia konkretnych środków dotyczących pojazdów elektrycznych i informacji na temat energii odnawialnej oraz tego, jak i kiedy uzyskiwać do dostęp do energii odnawialnej.\nZwiększenie roli odnawialnych źródeł w sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.\nDyrektywa wprowadza obowiązek zwiększenia udział energii odnawialnej o co najmniej 0,8 punktu procentowego jako roczna średnia wyliczona dla okresu 2021–2025 oraz o co najmniej 1,1 punktu procentowego jako roczna średnia wyliczona dla okresu 2026–2030, zaczynając od udziału energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia osiągniętego w 2020 r., wyrażonego jako krajowy udział w końcowym zużyciu energii brutto i obliczonego zgodnie z\nmetodyką opisaną w art. 7 dyrektywy 2023/2413.\nDla powyższego możliwe jest uwzględnienie do wysokości 0,4 punktu procentowego energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia za pomocą urządzeń wytwarzania ciepła i chłodu, których sprawność przekracza 100%, a także do wysokości 0,4 punktu procentowego ciepła i chłodu odpadowego na poczet rocznego wzrostu energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia.\nZwiększanie roli energii odnawialnej w systemach ciepłowniczych i chłodniczych, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.\nZgodnie z treścią dyrektywy państwa członkowskie powinny dążyć do zwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w systemach ciepłowniczych i chłodniczych o około 2,2 punktu procentowego jako roczna średnia obliczona dla okresu 2021–2030, a także określenia środków, które należy podjąć, aby osiągnąć cel zwiększenia udziału energii z OZE oraz ciepła i chłodu odpadowego.\nDyrektywa umożliwia państwom członkowskim zaliczenie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych wykorzystywanej w systemach centralnego ogrzewania i chłodzenia do średniego rocznego wzrostu określonego powyżej. \nPaństwa członkowskie powinny wdrożyć co najmniej dwa mechanizmy pozwalające na realizację wyznaczonego w art. 23 ust. 1 dyrektywy 2023/2413 celu w postaci zwiększenia udziału energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia. \nModyfikacja przepisów dot. obowiązku zakupu ciepła oraz przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego.\nW ustawie o odnawialnych źródłach energii doprecyzowuje się przepisy, dotyczące obowiązku przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego będących stroną trzecią oraz zakupu ciepła i chłodu ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego od dostawców będących stroną trzecią.\nWprowadzenie obowiązku sporządzenia oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia.\nZgodnie z treścią dyrektywy, należy dokonać oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych oraz wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym, w stosownych przypadkach, analizę obszarów odpowiednich do ich zastosowania. Ocena powinna uwzględniać dostępne i ekonomicznie wykonalne technologie dla zastosowań przemysłowych i domowych w celu określenia celów pośrednich i środków\nsłużących zwiększeniu wykorzystania energii odnawialnej w ogrzewaniu i chłodzeniu oraz, w stosownych przypadkach, wykorzystanie ciepła odpadowego i chłodu odpadowego za pośrednictwem systemu ciepłowniczego i chłodniczego z myślą o utworzeniu długoterminowej krajowej strategii ograniczania emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczenia powietrza pochodzących z ciepłownictwa i chłodnictwa.\nModyfikacja przepisów dot. sporządzenia przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych lub chłodniczych.\nZgodnie z treścią dyrektywy przewiduje się zmianę w ustawie Prawo energetyczne, która ma na celu doprecyzowanie zakresu przeprowadzanej przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych i chłodniczych w zakresie świadczenia usług systemowych. Dyrektywa wymaga bowiem, by współpraca pomiędzy operatorami systemów ciepłowniczych i chłodniczych a operatorami systemu przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, zapewniała możliwość świadczenia przez operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych usług bilansujących, magazynowania i innych usług w zakresie elastyczności, takich jak odpowiedź odbioru, na rynkach energii elektrycznej.\nModyfikacja przepisów dot. obowiązku informowania odbiorców końcowych ciepła i chłodu.\nW zakresie informowania odbiorców końcowych o efektywności energetycznej systemu ciepłowniczego oraz udziale energii odnawialnej w danym systemie ciepłowniczym i chłodniczym przewidziano minimalny zakres informacji publikowanych przez przedsiębiorstwa ciepłownicze w dostępnych dla odbiorców końcowych w łatwy sposób. \nMożliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne.\nDyrektywa 2023/2413 uwzględnia możliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne, jak energia słoneczna termiczna, energia fotowoltaiczna, zasilane odnawialną energią elektryczną pompy ciepła wykorzystujące energię otoczenia i energię geotermalną, inne technologie energii geotermalnej, biomasa, biogaz, biopłyny oraz ciepło odpadowe i chłód odpadowy, w miarę możliwości, w połączeniu z magazynowaniem energii cieplnej, systemami reagowania na zapotrzebowanie i instalacjami przekształcania energii elektrycznej w ciepło.\nWprowadzenie w razie konieczności ram koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług.\nAby ułatwić wykorzystanie ciepła odpadowego i chłodu odpadowego, państwa członkowskie w razie konieczności wprowadzają ramy koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług. Przedmiotowe ramy koordynacji zapewniają dialog w odniesieniu do wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego.\nRozliczanie energii odnawialnej wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia.\nDyrektywa 2023/2413 wprowadza metodykę rozliczania energii odnawialnej z pomp ciepła wykorzystywanej do ogrzewania oraz rozliczania energii odnawialnej do wykorzystywanej do chłodzenia. \nZapewnienie przestrzegania zasady kaskadowego wykorzystania biomasy oraz możliwości stosowania odstępstw od tej zasady.\nPaństwa członkowskie opracowują systemy wsparcia w odniesieniu do energii z biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy w taki sposób, aby uniknąć tworzenia zachęt dla ścieżek, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, oraz zakłócania konkurencji na rynkach surowców w celu zapewnienia wykorzystania biomasy drzewnej stosownie do jej najwyższej ekonomicznej i środowiskowej wartości dodanej. Prawodawca unijny dopuszcza możliwość odstąpienia od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii.\nPaństwa członkowskie mogą również odstąpić od zasady wykorzystania kaskadowego biomasy, gdy lokalny przemysł jest z ilościowego lub technicznego punktu widzenia niezdolny jest do wykorzystywania biomasy leśnej w celu uzyskania gospodarczej i środowiskowej wartości dodanej wyższej niż produkcja energii, w odniesieniu do surowców pochodzących z:\na) niezbędnych działań związanych z gospodarką leśną mających na celu zapewnienie przedkomercyjnych przerzedzeń lub zgodnych z przepisami krajowymi dotyczącymi zapobiegania pożarom lasów na obszarach wysokiego ryzyka;\nb) pozyskiwania drewna z terenów objętych udokumentowanymi zjawiskami katastrofalnymi; lub \nc) pozyskiwania niektórych rodzajów drewna, których cechy nie są odpowiednie dla lokalnych zakładów przetwórczych.\nWdrożenie systemu sprawozdawczości do Komisji Europejskiej, będącej uzasadnieniem odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy wraz ze skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.\nDyrektywa 2023/2413 nakłada na państwa członkowskie zobowiązanie, aby nie częściej niż raz w roku, zgłaszane było Komisji podsumowanie odstępstw od zasady wykorzystania kaskadowego, wraz z uzasadnieniem tych odstępstw oraz skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.\nZapewnienie stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy.\nDyrektywa 2023/2413 wymaga, aby państwa członkowskie zapewniły stosowanie kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy w następujących przypadkach:\na) w przypadku stałych paliw z biomasy – w instalacjach produkujących energię elektryczną, ciepło i chłód o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 7,5 MW;\nb) w przypadku gazowych paliw z biomasy – w instalacjach produkujących energię elektryczną, ciepło i chłód o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 2 MW; \nc) w przypadku instalacji produkujących gazowe paliwa z biomasy o następującym średnim natężeniu przepływu biometanu:\ni. powyżej 200 m3 ekwiwalentu metanu/h mierzonego w standardowych warunkach temperatury i ciśnienia (tj. 0ºC i ciśnienie atmosferyczne na poziomie 1 bar);\nii. jeżeli biogaz stanowi mieszaninę metanu z innymi gazami niepalnymi, natężenie przepływu metanu uzyskuje się po przeliczeniu progu określonego w ppkt (i) proporcjonalnie do objętościowego udziału metanu w mieszaninie. Państwa członkowskie mogą stosować kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych do instalacji o niższej całkowitej nominalnej mocy cieplnej lub niższym natężeniu przepływu biometanu.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Oddziaływanie na życie społeczne nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Spodziewane skutki i następstwa projektowanych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Sposoby mierzenia efektów nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MKiŚ","value":"MKiŚ"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ współpracujący przy opracowaniu projektu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Paulina Hennig-Kloska Minister Klimatu i Środowiska","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MKiŚ","value":"MKiŚ"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"I kwartał 2026 r.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UC118
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
C – projekty implementujące UE
Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie:
Przygotowanie projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (dalej: „projekt ustawy”), wynika z konieczności transpozycji do krajowego porządku prawnego przepisów prawa Unii Europejskiej, związanych z wejściem w życie dyrektywy 2023/2413 z dnia 18 października 2023 r. zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 i dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do promowania energii ze źródeł odnawialnych oraz uchylającej dyrektywę Rady (UE) 2015/652 (dalej: „dyrektywa 2023/2413”) dokonującej zmiany dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.
Urz. UEL 328 z 21.12.2018, str. 82) (dalej: „dyrektywa 2018/2001”).
Najważniejsze obszary, które będą objęte zmianami to:
1. Zwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w:
a) sektorze budownictwa;
b) przemyśle, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego;
c) sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego;
d) systemach ciepłowniczych i chłodniczych, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.
2. Wyznaczenie specjalnych obszarów infrastruktury na potrzeby realizacji projektów dotyczących sieci i magazynowania.
3. Przyspieszenie procedur wydawania zezwoleń w procesie inwestycji w odnawialne źródła energii poza obszarami przyspieszonego rozwoju, dla instalacji modernizowanych oraz dla fotowoltaiki i pomp ciepła.
4. Ułatwienia w zakresie integracji systemu odnawialnej energii elektrycznej (udostępnianie danych i informacji przez OSD i OSP).
5. Kwestie ciepłownictwa i chłodnictwa:
a) modyfikacja przepisów dot. obowiązku zakupu ciepła oraz przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego;
b) wprowadzenie obowiązku sporządzenia oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia;
c) modyfikacja przepisów dot. sporządzenia przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych lub chłodniczych;
d) modyfikacja przepisów dot. obowiązku informowania odbiorców końcowych ciepła i chłodu;
e) możliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne;
f) wprowadzenie, w razie konieczności, ram koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług;
g) rozliczanie energii odnawialnej wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia.
6. Zapewnienie przestrzegania zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, w tym skorzystanie z możliwości stosowania odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy w należycie uzasadnionych okolicznościach.
7. Wdrożenie systemu sprawozdawczości do Komisji Europejskiej, będącej uzasadnieniem odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy wraz ze skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.
8. Zapewnienie stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy.
9. Zmiany w zakresie szkolenia i certyfikacji instalatorów OZE.
Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji:
Zwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w sektorze budownictwa.
W większości kwestie te w wystarczający sposób uwzględnione są już w aktach prawnych rangi ustawowej.
Dlatego wymagane jest dodanie odnośnika informującego o wdrożeniu części przepisów dyrektywy 2023/2413 do następujących aktów prawnych:
- ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków,
- ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,
- ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków,
- ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
- ustawa z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych,
- ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii,
- ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,
- ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych,
- ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej,
- ustawa z dnia 14 września 2012 r. o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią.
Pozostałe przepisy wdrażające art. 15a dyrektywy 2023/2413 znajdą się co do zasady w aktach prawnych rangi pozaustawowej.
Zwiększanie roli odnawialnych źródeł energii w przemyśle, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.
Dyrektywa nakłada na państwa członkowskie zobowiązanie do zwiększenia udziału źródeł odnawialnych w liczbie źródeł energii wykorzystywanych w sektorze przemysłu do celów związanych z energią końcową i celów innych niż energetyczne o orientacyjny wzrost, o co najmniej 1,6 punktu procentowego jako średnia roczna obliczona na lata 2021–2025 oraz 2026–2030.
Do powyższego możliwe jest zaliczenie ciepła i chłodu odpadowego w wysokości nie większej niż 0,4 punktu procentowego, pod warunkiem, że są one dostarczane z efektywnych systemów ciepłowniczych i chłodniczych, z wyłączeniem sieci dostarczających ciepło tylko do jednego budynku, lub w których cała energia cieplna jest zużywana wyłącznie na miejscu i w których nie jest sprzedawana.
Wyznaczenie specjalnych obszarów infrastruktury na potrzeby realizacji projektów dotyczących sieci i magazynowania.
Dyrektywa umożliwia wyznaczanie specjalnych obszarów infrastruktury dla projektów sieciowych i magazynowania energii, które mają służyć integracji energii odnawialnej z systemem elektroenergetycznym, których celem jest wsparcie i uzupełnienie obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych. W ramach tych obszaarów możliwe jest ustanowienie odstępstw w procedurze inwestycyjnej dla projektów dot. sieci i magazynowania służących rozwojowi OZE, tj. np. w procedurze OOŚ. Realizacja projektów oraz ich funkcjonowanie nie powinny mieć znaczącego wpływu na środowisko albo wpływ ten można złagodzić lub ewentualnie zrekompensować. Ustanowienie takich obszarów przyczyni się do przyspieszenia realizacji inwestycji oraz umożliwi szybsze przyłączenie użytkowników do sieci.
Specjalne obszary wyznacza się w drodze przyjęcia jednego lub więcej planów, które powinny m.in. zapewniać synergię z wyznaczeniem obszarów przyspieszonego rozwoju źródeł odnawialnych, podlegać ocenie wpływu na środowisko oraz ustanawiać odpowiednie przepisy, w tym dotyczące proporcjonalnych środków łagodzących dla projektów dotyczących sieci i magazynowania. Przygotowując taki plan konsultuje się go z właściwymi operatorami systemu elektroenergetycznego.
Dyrektywa przewiduje również ustanowienie procedury kontroli projektów zlokalizowanych w specjalnych obszarach pod kątem oceny wpływu na środowisko i wykrywania ewentualnego wystąpienia nieprzewidzianego niekorzystnego wpływu na środowisko.
Przyspieszenie procedur wydawania zezwoleń w procesie inwestycji w odnawialne źródła energii poza obszarami przyspieszonego rozwoju, dla instalacji modernizowanych oraz dla fotowoltaiki i pomp ciepła.
Przepisy dyrektywy wskazują na konieczność ustanowienia procedur inwestycyjnych dla instalacji OZE powstających poza obszarami przyspieszonego rozwoju w taki sposób, aby sumaryczna długość ich trwania nie przekraczała 2 lat. W tym celu dopuszcza się ustalenie wyjątkowych zasad dla tych inwestycji w ramach procedury OOŚ.
W zakresie instalacji modernizowanych wymogiem jest ograniczenie trwania procedur inwestycyjnych do 3 miesięcy, gdy zwiększenie mocy modernizowanej instalacji nie przekracza 15% jej mocy wyjściowej. W tym celu dopuszcza się ustanowienie odstępstw w zakresie procedury OOŚ oraz dla instalacji fotowoltaicznych, których modernizacja nie powoduje zwiększenia zajmowanej powierzchni.
Specjalne uproszczenia przewiduje się w odniesieniu do instalacji urządzeń wytwarzających energię słoneczną i położonych na tym samym obszarze magazynów energii, w tym instalacji wytwarzających energię słoneczną zintegrowanych z budynkiem, w istniejących lub przyszłych sztucznych konstrukcjach, z wyjątkiem sztucznych obszarów wodnych – procedura inwestycyjna ma nie trwać dłużej niż trzy miesiące, pod warunkiem że głównym przeznaczeniem
takich sztucznych konstrukcji nie jest wytwarzanie lub magazynowanie energii słonecznej.
Podobnie preferencyjne zasady należy ustanowić dla PV do 100 kW, prosumentów i społeczności energetycznych.
Ułatwienia w zakresie integracji systemu odnawialnej energii elektrycznej (udostępnianie danych i informacji przez OSD i OSP).
Przepisy dyrektywy nakładają na Państwa członkowskie obowiązek zapewnienia przez operatorów sieci dystrybucyjnych elektroenergetycznych (OSD) i operatorów sieci przesyłowych elektroenergetycznych (OSP) cyfrowego udostępniania danych na temat udziału odnawialnej energii elektrycznej oraz emisji gazów cieplarnianych w dostarczanej energii elektrycznej. Dane te mają być udostępniane z możliwie największą dokładnością w przedziałach czasowych
odpowiadających częstotliwości rozliczeń rynkowych, ale nie dłuższych niż jedna godzina. Wskazują także na konieczność zapewnienia dostępu do informacji w czasie rzeczywistym dla użytkowników magazynów.
Określa się też nowe wymogi dla punktów ładowania i niewielkich magazynów oraz pojazdów elektrycznych, w tym wskazuje się na konieczność wprowadzenia konkretnych środków dotyczących pojazdów elektrycznych i informacji na temat energii odnawialnej oraz tego, jak i kiedy uzyskiwać do dostęp do energii odnawialnej.
Zwiększenie roli odnawialnych źródeł w sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.
Dyrektywa wprowadza obowiązek zwiększenia udział energii odnawialnej o co najmniej 0,8 punktu procentowego jako roczna średnia wyliczona dla okresu 2021–2025 oraz o co najmniej 1,1 punktu procentowego jako roczna średnia wyliczona dla okresu 2026–2030, zaczynając od udziału energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia osiągniętego w 2020 r., wyrażonego jako krajowy udział w końcowym zużyciu energii brutto i obliczonego zgodnie z
metodyką opisaną w art. 7 dyrektywy 2023/2413.
Dla powyższego możliwe jest uwzględnienie do wysokości 0,4 punktu procentowego energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia za pomocą urządzeń wytwarzania ciepła i chłodu, których sprawność przekracza 100%, a także do wysokości 0,4 punktu procentowego ciepła i chłodu odpadowego na poczet rocznego wzrostu energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia.
Zwiększanie roli energii odnawialnej w systemach ciepłowniczych i chłodniczych, w tym w zakresie ciepła i chłodu odpadowego.
Zgodnie z treścią dyrektywy państwa członkowskie powinny dążyć do zwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w systemach ciepłowniczych i chłodniczych o około 2,2 punktu procentowego jako roczna średnia obliczona dla okresu 2021–2030, a także określenia środków, które należy podjąć, aby osiągnąć cel zwiększenia udziału energii z OZE oraz ciepła i chłodu odpadowego.
Dyrektywa umożliwia państwom członkowskim zaliczenie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych wykorzystywanej w systemach centralnego ogrzewania i chłodzenia do średniego rocznego wzrostu określonego powyżej.
Państwa członkowskie powinny wdrożyć co najmniej dwa mechanizmy pozwalające na realizację wyznaczonego w art. 23 ust. 1 dyrektywy 2023/2413 celu w postaci zwiększenia udziału energii odnawialnej w sektorze ogrzewania i chłodzenia.
Modyfikacja przepisów dot. obowiązku zakupu ciepła oraz przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego.
W ustawie o odnawialnych źródłach energii doprecyzowuje się przepisy, dotyczące obowiązku przyłączenia dostawców energii ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego będących stroną trzecią oraz zakupu ciepła i chłodu ze źródeł odnawialnych oraz z ciepła odpadowego i chłodu odpadowego od dostawców będących stroną trzecią.
Wprowadzenie obowiązku sporządzenia oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia.
Zgodnie z treścią dyrektywy, należy dokonać oceny potencjału pod względem energii ze źródeł odnawialnych oraz wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorze ogrzewania i chłodzenia, w tym, w stosownych przypadkach, analizę obszarów odpowiednich do ich zastosowania. Ocena powinna uwzględniać dostępne i ekonomicznie wykonalne technologie dla zastosowań przemysłowych i domowych w celu określenia celów pośrednich i środków
służących zwiększeniu wykorzystania energii odnawialnej w ogrzewaniu i chłodzeniu oraz, w stosownych przypadkach, wykorzystanie ciepła odpadowego i chłodu odpadowego za pośrednictwem systemu ciepłowniczego i chłodniczego z myślą o utworzeniu długoterminowej krajowej strategii ograniczania emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczenia powietrza pochodzących z ciepłownictwa i chłodnictwa.
Modyfikacja przepisów dot. sporządzenia przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych lub chłodniczych.
Zgodnie z treścią dyrektywy przewiduje się zmianę w ustawie Prawo energetyczne, która ma na celu doprecyzowanie zakresu przeprowadzanej przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oceny potencjału systemów ciepłowniczych i chłodniczych w zakresie świadczenia usług systemowych. Dyrektywa wymaga bowiem, by współpraca pomiędzy operatorami systemów ciepłowniczych i chłodniczych a operatorami systemu przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, zapewniała możliwość świadczenia przez operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych usług bilansujących, magazynowania i innych usług w zakresie elastyczności, takich jak odpowiedź odbioru, na rynkach energii elektrycznej.
Modyfikacja przepisów dot. obowiązku informowania odbiorców końcowych ciepła i chłodu.
W zakresie informowania odbiorców końcowych o efektywności energetycznej systemu ciepłowniczego oraz udziale energii odnawialnej w danym systemie ciepłowniczym i chłodniczym przewidziano minimalny zakres informacji publikowanych przez przedsiębiorstwa ciepłownicze w dostępnych dla odbiorców końcowych w łatwy sposób.
Możliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne.
Dyrektywa 2023/2413 uwzględnia możliwość podjęcia, w stosownych przypadkach, niezbędnych kroków na rzecz rozbudowy efektywnej infrastruktury systemu ciepłowniczego i chłodniczego w celu wspierania ogrzewania i chłodzenia wykorzystującego źródła odnawialne, jak energia słoneczna termiczna, energia fotowoltaiczna, zasilane odnawialną energią elektryczną pompy ciepła wykorzystujące energię otoczenia i energię geotermalną, inne technologie energii geotermalnej, biomasa, biogaz, biopłyny oraz ciepło odpadowe i chłód odpadowy, w miarę możliwości, w połączeniu z magazynowaniem energii cieplnej, systemami reagowania na zapotrzebowanie i instalacjami przekształcania energii elektrycznej w ciepło.
Wprowadzenie w razie konieczności ram koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług.
Aby ułatwić wykorzystanie ciepła odpadowego i chłodu odpadowego, państwa członkowskie w razie konieczności wprowadzają ramy koordynacji operatorów systemów ciepłowniczych i chłodniczych z potencjalnymi źródłami ciepła odpadowego i chłodu odpadowego w sektorach przemysłu i usług. Przedmiotowe ramy koordynacji zapewniają dialog w odniesieniu do wykorzystania ciepła odpadowego i chłodu odpadowego.
Rozliczanie energii odnawialnej wykorzystywanej do ogrzewania i chłodzenia.
Dyrektywa 2023/2413 wprowadza metodykę rozliczania energii odnawialnej z pomp ciepła wykorzystywanej do ogrzewania oraz rozliczania energii odnawialnej do wykorzystywanej do chłodzenia.
Zapewnienie przestrzegania zasady kaskadowego wykorzystania biomasy oraz możliwości stosowania odstępstw od tej zasady.
Państwa członkowskie opracowują systemy wsparcia w odniesieniu do energii z biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy w taki sposób, aby uniknąć tworzenia zachęt dla ścieżek, które nie spełniają kryteriów zrównoważonego rozwoju, oraz zakłócania konkurencji na rynkach surowców w celu zapewnienia wykorzystania biomasy drzewnej stosownie do jej najwyższej ekonomicznej i środowiskowej wartości dodanej. Prawodawca unijny dopuszcza możliwość odstąpienia od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii.
Państwa członkowskie mogą również odstąpić od zasady wykorzystania kaskadowego biomasy, gdy lokalny przemysł jest z ilościowego lub technicznego punktu widzenia niezdolny jest do wykorzystywania biomasy leśnej w celu uzyskania gospodarczej i środowiskowej wartości dodanej wyższej niż produkcja energii, w odniesieniu do surowców pochodzących z:
a) niezbędnych działań związanych z gospodarką leśną mających na celu zapewnienie przedkomercyjnych przerzedzeń lub zgodnych z przepisami krajowymi dotyczącymi zapobiegania pożarom lasów na obszarach wysokiego ryzyka;
b) pozyskiwania drewna z terenów objętych udokumentowanymi zjawiskami katastrofalnymi; lub
c) pozyskiwania niektórych rodzajów drewna, których cechy nie są odpowiednie dla lokalnych zakładów przetwórczych.
Wdrożenie systemu sprawozdawczości do Komisji Europejskiej, będącej uzasadnieniem odstępstw od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy wraz ze skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.
Dyrektywa 2023/2413 nakłada na państwa członkowskie zobowiązanie, aby nie częściej niż raz w roku, zgłaszane było Komisji podsumowanie odstępstw od zasady wykorzystania kaskadowego, wraz z uzasadnieniem tych odstępstw oraz skalą geograficzną, do której mają zastosowanie.
Zapewnienie stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy.
Dyrektywa 2023/2413 wymaga, aby państwa członkowskie zapewniły stosowanie kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych dla paliw z biomasy w następujących przypadkach:
a) w przypadku stałych paliw z biomasy – w instalacjach produkujących energię elektryczną, ciepło i chłód o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 7,5 MW;
b) w przypadku gazowych paliw z biomasy – w instalacjach produkujących energię elektryczną, ciepło i chłód o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 2 MW;
c) w przypadku instalacji produkujących gazowe paliwa z biomasy o następującym średnim natężeniu przepływu biometanu:
i. powyżej 200 m3 ekwiwalentu metanu/h mierzonego w standardowych warunkach temperatury i ciśnienia (tj. 0ºC i ciśnienie atmosferyczne na poziomie 1 bar);
ii. jeżeli biogaz stanowi mieszaninę metanu z innymi gazami niepalnymi, natężenie przepływu metanu uzyskuje się po przeliczeniu progu określonego w ppkt (i) proporcjonalnie do objętościowego udziału metanu w mieszaninie. Państwa członkowskie mogą stosować kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych do instalacji o niższej całkowitej nominalnej mocy cieplnej lub niższym natężeniu przepływu biometanu.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MKiŚ
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Paulina Hennig-Kloska Minister Klimatu i Środowiska
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MKiŚ
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
I kwartał 2026 r.
Status realizacji: