W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD197","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","value":"projekty ustaw","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","value":"D – pozostałe projekty","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie","value":"W związku z dynamiczną sytuacją epidemiczną i wprowadzeniem kolejnych obostrzeń, które mają zapobiegać rozprzestrzenianiu się COVID-19, ograniczone zostało funkcjonowanie gospodarki turystycznej. Środki zapobiegawcze podejmowane w celu zahamowania rozprzestrzeniania się COVID-19 wpłynęły ponadto na zmianę zachowań konsumentów, powodując dodatkowy spadek obrotów firm i związane z tym konsekwencje, w tym problemy z płynnością finansową oraz wywiązywaniem się ze zobowiązań publicznoprawnych. W ustawie z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, z późn. zm.) znalazły się instrumenty wsparcia, skierowane do szeroko rozumianej branży turystycznej. W związku ze znacznym wzrostem zachorowań na COVID-19, turystyka, pomimo otrzymanego wsparcia, w dalszym ciągu ponosi negatywne skutki pandemii będące efektem w szczególności całkowitego wstrzymania ruchu turystycznego. Wobec powyższego istnieje potrzeba wprowadzenia dalszych, szczególnych rozwiązań mających na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym powyższej sytuacji oraz ochronę miejsc pracy w branży turystycznej.\nZgodnie z obecnym brzmieniem art. 15k ust. 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842), zwanej dalej: „zmienianą ustawą”, odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej bądź jej rozwiązanie, nie jest skuteczne w przypadku wyrażenia przez podróżnego zgody na otrzymanie w zamian od organizatora turystyki vouchera do realizacji na poczet przyszłych imprez turystycznych w ciągu roku od dnia, w którym miała się odbyć impreza turystyczna. W związku z tym, że epidemia wirusa SARS-CoV-2, która obecnie przybrała postać światowej pandemii, uniemożliwiła dużej części podróżnym, którzy w trybie art. 15k ust. 2 przyjęli voucher, jego realizację, za zasadne należy uznać wydłużenie określonego w art. 15k ust. 2 terminu.\nPośrednim wpływem regulacji może być powstrzymanie powszechnego i zbiorowego konfliktu klientów z organizatorami w zakresie zwrotu środków z niezrealizowanych voucherów.\nNatomiast zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy rozpoczęcie przez organizatorów turystyki zwrotu do Turystycznego Funduszu Zwrotów (zwanego dalej: „TFZ”) wypłaty, które zostały dokonane przez TFZ podróżnym, powinno rozpocząć się od kwietnia 2021 r., chyba że wypłaty, o których mowa w art. 15ka ust. 1 zostaną dokonane po 31 marca 2021 r. W takim przypadku termin zwrotu pierwszej raty będzie przypadał na 21 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana ww. wypłata. Przedłużająca się epidemia, która w znaczący sposób przyczynia się do ograniczenia możliwości wykonywania działalności przez przedsiębiorców turystycznych organizujących imprezy turystyczne, uzasadnia propozycję przesunięcia terminu rozpoczęcia przez organizatorów turystyki zwrotu wypłat do TFZ.\nProjekt może pozytywnie oddziaływać na utrzymanie zatrudnienia w branży organizatorów turystycznych oraz może potencjalnie wpłynąć na powstrzymanie niewypłacalności organizatorów turystyki.\nW obecnie obowiązującym stanie prawnym nie była uregulowana kwestia umorzeń w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu np. nienależnie otrzymanych środków w ramach form wsparcia tj.:\n- dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców (art. 15zzb),\n- dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej dla przedsiębiorców samozatrudnionych (art. 15zzc),\n- dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne dla organizacji pozarządowych (art. 15zze),\n- niskooprocentowanej pożyczki z Funduszu Pracy dla mikroprzedsiębiorców (art. 15zzd),\n- niskooprocentowanej pożyczki z Funduszu Pracy dla organizacji pozarządowych lub podmiotów, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (art. 15zzda),\n- dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy określonych branż (art.15zze4),\n- dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników w rozumieniu art. 15g ust. 4 zdanie pierwsze oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne dla kościelnej osoby prawnej (art.15zze2 );\n\nZgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych, organem właściwym do umarzania, rozkładania na raty, odraczania terminu płatności w stosunku do należności funduszu celowego jakim jest Fundusz Pracy właściwy jest dysponent funduszu celowego. W przypadku Funduszu Pracy organem właściwym jest minister właściwy do spraw pracy. Celem projektowanej regulacji jest zmiana ww. sytuacji.\nProjekt ma na celu również przyznanie pomocy branżowej dla sklepików szkolnych. Programowana w projekcie pomoc jest kierowana również do podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie szkół (sklepiki szkolne). Działalność ta formalnie nie była i nie jest objęta restrykcjami sanitarnymi. Wykonywana jest ona jednak w miejscu, w którym całkowicie lub częściowo ograniczono przemieszczanie się osób, co wpłynęło na ograniczoną możliwość uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej. Sklepiki szkolne nie prowadziły swojej działalności przez cały okres zamknięcia szkół dla wszystkich uczniów, tj. od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r. W lutym i marcu 2021 r. ich działalność była ograniczona ze względu na naukę stacjonarną w szkołach obejmującą tylko najmłodsze dzieci z klas 1-3.","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań ujętych w projekcie","value":"Przedłużenie terminu na realizację vouchera\nPierwsza z zaproponowanych zmian dotyczy art. 15k zmienianej ustawy, którym w związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, wprowadzono regulację umożliwiająca w okresie 180 dni od dnia odstąpienia przez podróżnego od umowy o udział w imprezie turystycznej lub od rozwiązania przez organizatora turystyki umowy, które nastąpiły w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, zaproponowanie podróżnemu vouchera na realizację imprezy turystycznej.\nIstotą planowanej zmiany w art. 15k ust. 2 zmienianej ustawy jest przedłużenie terminu na realizację vouchera przyjętego przez podróżnego w trybie art. 15k ust.1, z określonego w pierwotnym brzmieniu tego przepisu – jednego roku, do dwóch lat. Rozwiązanie to ma w założeniu bardzo praktyczny wymiar, gdyż umożliwi z jednej strony realizację przez podróżnego pierwotnej imprezy w warunkach bezpiecznych epidemicznie, natomiast organizatorom turystyki umożliwi bezgotówkowe rozliczenie się z podróżnymi.\n\nPrzesunięcie terminu zwrotu wypłat do Turystycznego Funduszu Zwrotów\nDruga z zaproponowanych zmian dotyczy, określonego w art. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy, wyznaczonego dla organizatorów turystyki terminu zwrotu środków jakie TFZ wypłacił podróżnym z tytułu umów o udział w imprezie turystycznej, które nie odbyły się w związku z wybuchem epidemii. Zgodnie z zaproponowaną zmianą do art. 15kb ust. 7 zwroty przez organizatorów turystyki do TFZ wypłat, rozpoczną się nie od kwietnia 2021 r., jak przewidziano w pierwotnej wersji przepisu ar. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy, lecz najpóźniej do końca grudnia 2021 r. Zgodnie z nowowprowadzonym ust. 7a. pozostałe raty, będą płatne w terminach do 21 dnia każdego kolejnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi zwrot pierwszej z rat. Przesunięcie o osiem miesięcy terminu rozpoczęcia przez organizatorów turystyki zwrotu wypłat do TFZ, uzasadnione jest przedłużającą się epidemią, która w znaczący sposób przyczynia się do ograniczenia możliwości wykonywania działalności przez przedsiębiorców turystycznych organizujących imprezy turystyczne.\n\nWprowadzenie umorzeń w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu otrzymanych przez przedsiębiorców instrumentów wsparcia\nTrzecia z zaproponowanych zmian wprowadza możliwość umarzania w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu np. nienależnie otrzymanych środków w ramach form wsparcia.\nJest to instrument, który jest bardzo potrzebny ponieważ zdarzają się sytuacje losowe, które uniemożliwiają realizację zobowiązań (np. śmierć, długi okres rehabilitacji).\nWprowadzenie przepisu dotyczących umorzenia w całości lub w części, odroczenia terminu ich spłaty, rozłożenia ich na raty enumeratywnie określonych należności jest kwestią bardzo istotną, z uwagi na liczne sygnały, pojawiające się z urzędów pracy, świadczące o konieczności powstania takich rozwiązań prawnych. Ogromna większość np. pożyczkobiorców spełnia warunek umorzenia pożyczki określony w Ustawie. Istnieje jednak konieczność uregulowania pozostałych przypadków, które choć nie masowe, wymagają jednak indywidualnego podejścia i rozpatrzenia.\nNa mocy projektowanych przepisów starosta z urzędu lub na wniosek przedsiębiorcy, uprawniony będzie do umorzenia w całości lub w części, odroczenia terminu ich spłaty, rozłożenia na raty enumeratywnie określonych należności.\nProjektowane przepisy nie wprowadzają umorzeń jako nowego instrumentu. Zmianie ulega jedynie organ właściwy do rozpatrzenia sprawy i uprawniony do podejmowania decyzji.\nUmorzenie w całości lub w części należności ma mieć miejsce w wyjątkowych sytuacjach, tym samym koszt projektowanej regulacji będzie marginalny.\nZgodnie z zawartym w art. 2 projektu niniejszej ustawy przepisem przejściowym, raty wpłacone przez organizatorów turystyki do Turystycznego Funduszu Zwrotów przed wejściem w życie niniejszej ustawy uznawać się będzie za raty, o których mowa w art. 15kb ust. 7. Z kolei vouchery, o których mowa w art. 15k ust. 2 zmienianej ustawy, stają się voucherami w rozumieniu art. 15k ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.\n\nWsparcie sklepików szkolnych\nZałożeniem projektu jest przyznanie sklepikom szkolnym podobnej pomocy jak ta, która przysługuje przedsiębiorcom objętym wsparciem w oparciu o system kodów PKD w tzw. tarczy branżowej (ustawa z 9 grudnia 2020). Proponuje się przyznać następujące środki pomocowe: dofinansowanie do wynagrodzeń, świadczenie postojowe, małą dotację oraz zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.\nPodstawowym kryterium przyznania tej pomocy będzie – tak jak to jest dotychczas w tarczy branżowej – 40 proc. spadek przychodów w okresie odniesienia. Aby uzyskać pomoc, przedsiębiorcy będą zobowiązani złożyć, pod rygorem odpowiedzialności karnej, szereg oświadczeń. Sklepiki szkolne zostaną też ujęte w delegacjach ustawowych zezwalających Radzie Ministrów na przedłużanie tejże pomocy na kolejne miesiące. W konsekwencji, konieczna jest zmiana treści wspomnianych delegacji, obejmująca przy okazji także inne pro-przedsiębiorcze modyfikacje.\n\nRelacja niektórych instrumentów pomocowych\nProjekt wprowadza ponadto korzystne dla biznesu zmiany w zakresie współistnienia dwóch instrumentów pomocowych – zwolnienia ze składek oraz dofinansowania do wynagrodzeń pracowników (dotyczy to narzędzi ujętych w art. 15g i 15gg).","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","value":"MRPiT","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Andrzej Gut-Mostowy Sekretarz Stanu","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","value":"MRPiT","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"I kwartał 2021 r. - ZREALIZOWANY Rada Ministrów przyjęła 27 kwietnia 2021 r. z uwagami","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","value":"zrealizowany","registerId":20476989,"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD197
Rodzaj dokumentu:
projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie:
W związku z dynamiczną sytuacją epidemiczną i wprowadzeniem kolejnych obostrzeń, które mają zapobiegać rozprzestrzenianiu się COVID-19, ograniczone zostało funkcjonowanie gospodarki turystycznej. Środki zapobiegawcze podejmowane w celu zahamowania rozprzestrzeniania się COVID-19 wpłynęły ponadto na zmianę zachowań konsumentów, powodując dodatkowy spadek obrotów firm i związane z tym konsekwencje, w tym problemy z płynnością finansową oraz wywiązywaniem się ze zobowiązań publicznoprawnych. W ustawie z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, z późn. zm.) znalazły się instrumenty wsparcia, skierowane do szeroko rozumianej branży turystycznej. W związku ze znacznym wzrostem zachorowań na COVID-19, turystyka, pomimo otrzymanego wsparcia, w dalszym ciągu ponosi negatywne skutki pandemii będące efektem w szczególności całkowitego wstrzymania ruchu turystycznego. Wobec powyższego istnieje potrzeba wprowadzenia dalszych, szczególnych rozwiązań mających na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym powyższej sytuacji oraz ochronę miejsc pracy w branży turystycznej.
Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 15k ust. 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842), zwanej dalej: „zmienianą ustawą”, odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej bądź jej rozwiązanie, nie jest skuteczne w przypadku wyrażenia przez podróżnego zgody na otrzymanie w zamian od organizatora turystyki vouchera do realizacji na poczet przyszłych imprez turystycznych w ciągu roku od dnia, w którym miała się odbyć impreza turystyczna. W związku z tym, że epidemia wirusa SARS-CoV-2, która obecnie przybrała postać światowej pandemii, uniemożliwiła dużej części podróżnym, którzy w trybie art. 15k ust. 2 przyjęli voucher, jego realizację, za zasadne należy uznać wydłużenie określonego w art. 15k ust. 2 terminu.
Pośrednim wpływem regulacji może być powstrzymanie powszechnego i zbiorowego konfliktu klientów z organizatorami w zakresie zwrotu środków z niezrealizowanych voucherów.
Natomiast zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy rozpoczęcie przez organizatorów turystyki zwrotu do Turystycznego Funduszu Zwrotów (zwanego dalej: „TFZ”) wypłaty, które zostały dokonane przez TFZ podróżnym, powinno rozpocząć się od kwietnia 2021 r., chyba że wypłaty, o których mowa w art. 15ka ust. 1 zostaną dokonane po 31 marca 2021 r. W takim przypadku termin zwrotu pierwszej raty będzie przypadał na 21 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana ww. wypłata. Przedłużająca się epidemia, która w znaczący sposób przyczynia się do ograniczenia możliwości wykonywania działalności przez przedsiębiorców turystycznych organizujących imprezy turystyczne, uzasadnia propozycję przesunięcia terminu rozpoczęcia przez organizatorów turystyki zwrotu wypłat do TFZ.
Projekt może pozytywnie oddziaływać na utrzymanie zatrudnienia w branży organizatorów turystycznych oraz może potencjalnie wpłynąć na powstrzymanie niewypłacalności organizatorów turystyki.
W obecnie obowiązującym stanie prawnym nie była uregulowana kwestia umorzeń w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu np. nienależnie otrzymanych środków w ramach form wsparcia tj.:
- dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców (art. 15zzb),
- dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej dla przedsiębiorców samozatrudnionych (art. 15zzc),
- dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne dla organizacji pozarządowych (art. 15zze),
- niskooprocentowanej pożyczki z Funduszu Pracy dla mikroprzedsiębiorców (art. 15zzd),
- niskooprocentowanej pożyczki z Funduszu Pracy dla organizacji pozarządowych lub podmiotów, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (art. 15zzda),
- dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy określonych branż (art.15zze4),
- dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników w rozumieniu art. 15g ust. 4 zdanie pierwsze oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne dla kościelnej osoby prawnej (art.15zze2 );

Zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych, organem właściwym do umarzania, rozkładania na raty, odraczania terminu płatności w stosunku do należności funduszu celowego jakim jest Fundusz Pracy właściwy jest dysponent funduszu celowego. W przypadku Funduszu Pracy organem właściwym jest minister właściwy do spraw pracy. Celem projektowanej regulacji jest zmiana ww. sytuacji.
Projekt ma na celu również przyznanie pomocy branżowej dla sklepików szkolnych. Programowana w projekcie pomoc jest kierowana również do podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie szkół (sklepiki szkolne). Działalność ta formalnie nie była i nie jest objęta restrykcjami sanitarnymi. Wykonywana jest ona jednak w miejscu, w którym całkowicie lub częściowo ograniczono przemieszczanie się osób, co wpłynęło na ograniczoną możliwość uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej. Sklepiki szkolne nie prowadziły swojej działalności przez cały okres zamknięcia szkół dla wszystkich uczniów, tj. od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r. W lutym i marcu 2021 r. ich działalność była ograniczona ze względu na naukę stacjonarną w szkołach obejmującą tylko najmłodsze dzieci z klas 1-3.
Istota rozwiązań ujętych w projekcie:
Przedłużenie terminu na realizację vouchera
Pierwsza z zaproponowanych zmian dotyczy art. 15k zmienianej ustawy, którym w związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, wprowadzono regulację umożliwiająca w okresie 180 dni od dnia odstąpienia przez podróżnego od umowy o udział w imprezie turystycznej lub od rozwiązania przez organizatora turystyki umowy, które nastąpiły w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, zaproponowanie podróżnemu vouchera na realizację imprezy turystycznej.
Istotą planowanej zmiany w art. 15k ust. 2 zmienianej ustawy jest przedłużenie terminu na realizację vouchera przyjętego przez podróżnego w trybie art. 15k ust.1, z określonego w pierwotnym brzmieniu tego przepisu – jednego roku, do dwóch lat. Rozwiązanie to ma w założeniu bardzo praktyczny wymiar, gdyż umożliwi z jednej strony realizację przez podróżnego pierwotnej imprezy w warunkach bezpiecznych epidemicznie, natomiast organizatorom turystyki umożliwi bezgotówkowe rozliczenie się z podróżnymi.

Przesunięcie terminu zwrotu wypłat do Turystycznego Funduszu Zwrotów
Druga z zaproponowanych zmian dotyczy, określonego w art. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy, wyznaczonego dla organizatorów turystyki terminu zwrotu środków jakie TFZ wypłacił podróżnym z tytułu umów o udział w imprezie turystycznej, które nie odbyły się w związku z wybuchem epidemii. Zgodnie z zaproponowaną zmianą do art. 15kb ust. 7 zwroty przez organizatorów turystyki do TFZ wypłat, rozpoczną się nie od kwietnia 2021 r., jak przewidziano w pierwotnej wersji przepisu ar. 15kb ust. 7 zmienianej ustawy, lecz najpóźniej do końca grudnia 2021 r. Zgodnie z nowowprowadzonym ust. 7a. pozostałe raty, będą płatne w terminach do 21 dnia każdego kolejnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi zwrot pierwszej z rat. Przesunięcie o osiem miesięcy terminu rozpoczęcia przez organizatorów turystyki zwrotu wypłat do TFZ, uzasadnione jest przedłużającą się epidemią, która w znaczący sposób przyczynia się do ograniczenia możliwości wykonywania działalności przez przedsiębiorców turystycznych organizujących imprezy turystyczne.

Wprowadzenie umorzeń w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu otrzymanych przez przedsiębiorców instrumentów wsparcia
Trzecia z zaproponowanych zmian wprowadza możliwość umarzania w całości lub w części należności, odraczania terminów spłaty należności, rozkładania spłaty należności na raty z tytułu np. nienależnie otrzymanych środków w ramach form wsparcia.
Jest to instrument, który jest bardzo potrzebny ponieważ zdarzają się sytuacje losowe, które uniemożliwiają realizację zobowiązań (np. śmierć, długi okres rehabilitacji).
Wprowadzenie przepisu dotyczących umorzenia w całości lub w części, odroczenia terminu ich spłaty, rozłożenia ich na raty enumeratywnie określonych należności jest kwestią bardzo istotną, z uwagi na liczne sygnały, pojawiające się z urzędów pracy, świadczące o konieczności powstania takich rozwiązań prawnych. Ogromna większość np. pożyczkobiorców spełnia warunek umorzenia pożyczki określony w Ustawie. Istnieje jednak konieczność uregulowania pozostałych przypadków, które choć nie masowe, wymagają jednak indywidualnego podejścia i rozpatrzenia.
Na mocy projektowanych przepisów starosta z urzędu lub na wniosek przedsiębiorcy, uprawniony będzie do umorzenia w całości lub w części, odroczenia terminu ich spłaty, rozłożenia na raty enumeratywnie określonych należności.
Projektowane przepisy nie wprowadzają umorzeń jako nowego instrumentu. Zmianie ulega jedynie organ właściwy do rozpatrzenia sprawy i uprawniony do podejmowania decyzji.
Umorzenie w całości lub w części należności ma mieć miejsce w wyjątkowych sytuacjach, tym samym koszt projektowanej regulacji będzie marginalny.
Zgodnie z zawartym w art. 2 projektu niniejszej ustawy przepisem przejściowym, raty wpłacone przez organizatorów turystyki do Turystycznego Funduszu Zwrotów przed wejściem w życie niniejszej ustawy uznawać się będzie za raty, o których mowa w art. 15kb ust. 7. Z kolei vouchery, o których mowa w art. 15k ust. 2 zmienianej ustawy, stają się voucherami w rozumieniu art. 15k ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Wsparcie sklepików szkolnych
Założeniem projektu jest przyznanie sklepikom szkolnym podobnej pomocy jak ta, która przysługuje przedsiębiorcom objętym wsparciem w oparciu o system kodów PKD w tzw. tarczy branżowej (ustawa z 9 grudnia 2020). Proponuje się przyznać następujące środki pomocowe: dofinansowanie do wynagrodzeń, świadczenie postojowe, małą dotację oraz zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.
Podstawowym kryterium przyznania tej pomocy będzie – tak jak to jest dotychczas w tarczy branżowej – 40 proc. spadek przychodów w okresie odniesienia. Aby uzyskać pomoc, przedsiębiorcy będą zobowiązani złożyć, pod rygorem odpowiedzialności karnej, szereg oświadczeń. Sklepiki szkolne zostaną też ujęte w delegacjach ustawowych zezwalających Radzie Ministrów na przedłużanie tejże pomocy na kolejne miesiące. W konsekwencji, konieczna jest zmiana treści wspomnianych delegacji, obejmująca przy okazji także inne pro-przedsiębiorcze modyfikacje.

Relacja niektórych instrumentów pomocowych
Projekt wprowadza ponadto korzystne dla biznesu zmiany w zakresie współistnienia dwóch instrumentów pomocowych – zwolnienia ze składek oraz dofinansowania do wynagrodzeń pracowników (dotyczy to narzędzi ujętych w art. 15g i 15gg).
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MRPiT
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Andrzej Gut-Mostowy Sekretarz Stanu
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MRPiT
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
I kwartał 2021 r. - ZREALIZOWANY Rada Ministrów przyjęła 27 kwietnia 2021 r. z uwagami
Informacja o rezygnacji z prac nad projektem:
Status realizacji:
zrealizowany