Obowiązująca ustawa o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej umożliwia stosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (uchylającego dyrektywę 1999/93/WE) – rozporządzenie eIDAS.

Rozporządzenie to służy ujednoliceniu usług zaufania i zasad sprawowania nadzoru nad dostawcami takich usług, zapewnia transgraniczną zgodność podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych i elektronicznych znaczników czasu oraz ustala ich skutki prawne, jak również umożliwia wzajemne uznawanie środków identyfikacji elektronicznej, zwłaszcza przez instytucje sektora publicznego.

Identyfikacja elektroniczna i usługi zaufania odgrywają istotną rolę w elektronizacji obrotu prawnego, ponieważ zapewniają mechanizmy bezpiecznej identyfikacji stron w komunikacji elektronicznej między obywatelami, przedsiębiorstwami i organami publicznymi.

Dzięki przeprowadzanej nowelizacji wprowadzono przepisy znacząco ułatwiające obywatelom potwierdzanie swojej tożsamości w publicznych usługach online. Przewidziano wdrożenie rozwiązań, które umożliwią korzystanie z usług publicznych z wykorzystaniem różnych środków identyfikacji elektronicznej, dostarczanych przez podmioty publiczne i komercyjne na zasadach otwartości i równorzędności. Stworzy to dobrą podstawę do upowszechnienia usług e-administracji, co jest kluczowe dla rozwoju społeczno-gospodarczego. Ułatwi też dostęp do systemów teleinformatycznych administracji państwowej i samorządowej, wykluczy bowiem konieczność pamiętania wielu loginów i haseł do różnych portali usługowych.

Na podstawie przeprowadzanej nowelizacji umocowano prawnie funkcjonowanie krajowego schematu identyfikacji elektronicznej.

Centralnym elementem schematu jest krajowy węzeł identyfikacji elektronicznej.  Jest to system integrujący w jednym punkcie systemy teleinformatyczne (są w nich udostępniane publiczne usługi online) z różnymi systemami identyfikacji elektronicznej wykorzystywanymi w celu potwierdzania tożsamości użytkowników usług online. Rozwiązanie to umożliwi publicznym usługodawcom uwierzytelnianie użytkowników swoich usług przy użyciu szerokiej gamy środków identyfikacji elektronicznej, udostępnianych w ramach systemów identyfikacji elektronicznej przyłączonych do krajowego węzła identyfikacji elektronicznej.

Minister cyfryzacji, zapewniający funkcjonowanie węzła krajowego, będzie wydawał w decyzji administracyjnej zgodę na przyłączenie do niego tylko takich systemów identyfikacji elektronicznej, które spełniają wymagania dla określonych poziomów bezpieczeństwa, analogicznych do ustalonych w przepisach wydanych na podstawie rozporządzenia eIDAS. Spełnienie tych wymagań będzie musiało być odpowiednio udokumentowane. Minister będzie kontrolował spełnianie tych wymagań. Ma to zapewnić bezpieczeństwo i pewność obrotu prawnego, w którym uczestniczyć będą – jako podmioty odpowiedzialne za systemy identyfikacji elektronicznej – również podmioty niepubliczne.

W ramach krajowego schematu identyfikacji elektronicznej będzie funkcjonował także tzw. węzeł transgraniczny. To punkt, który połączy krajową infrastrukturę identyfikacji elektronicznej z analogicznymi infrastrukturami państw Unii Europejskiej. Pozwoli to posiadaczom środków identyfikacji elektronicznej wydanych w innych państwach Unii Europejskiej na potwierdzenie swojej tożsamości w krajowych usługach publicznych, jak również posiadaczom środków identyfikacji elektronicznej wydanych w Polsce (pod warunkiem, że zostały wydane w systemach identyfikacji elektronicznej notyfikowanych Komisji Europejskiej) na potwierdzenie swojej tożsamości w zagranicznych usługach online.

Jednocześnie wprowadzono przepisy, które dla organów administracji publicznej będą stanowiły podstawę prawną do udostępniania usług online, w ramach których obywatel będzie mógł wyrazić zgodę na przekazanie tym organom dotyczących go danych gromadzonych w rejestrach publicznych. Dzięki temu osoby korzystające z publicznych usług online nie będą musiały podawać w podaniach i wnioskach danych, które są już w posiadaniu administracji publicznej oraz dołączać odrębnych dokumentów, potwierdzających fakty lub stan prawny, znany organom administracji publicznej.

Ponadto, przesunięto termin obowiązkowego wydawania zwolnień lekarskich w formie elektronicznej na 1 grudnia 2018 r. (z 1 lipca 2018 r.).

Wprowadzono również regulacje, które będą stanowiły podstawę prawną do funkcjonowania publicznej aplikacji mobilnej.

W ramach tej aplikacji uruchomione zostanie działanie tzw. „mDokumentów”, czyli dokumentów elektronicznych przechowywanych na urządzeniach mobilnych, których użycie pozwoli obywatelowi m.in. na potwierdzenie posiadanych uprawnień. Użytkowanie publicznej aplikacji mobilnej będzie bezpłatne i dobrowolne.

Przyjęto, że „mDokumentem” będzie wyciąg danych określających tożsamość posiadacza urządzenia mobilnego oraz – przykładowo – odpowiednik legitymacji szkolnej czy karty miejskiej.

Większość regulacji ma wejść w życie po upływie miesiąca od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (część przepisów zacznie obowiązywać w innych terminach).