W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Projekt ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o zdrowiu publicznym oraz niektórych innych ustaw

{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD443","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UD{#UD_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"D – pozostałe projekty","value":"D – pozostałe projekty"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie","value":"W celu stymulowania prozdrowotnych wyborów konsumentów od dnia 1 stycznia 2021 r. zostały wprowadzone dwie opłaty:\n1. Opłata za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz za zezwolenie na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych, dotycząca obrotu napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (tzw. opłata od ,,małpek”). Opłata została wprowadzona, aby zmienić niekorzystne wzorce spożywania alkoholu w opakowanych o małych objętościach, szczególnie przez osoby młode oraz zmniejszyć ogólne spożycie alkoholu.\n\n2. Opłata od środków spożywczych (tzw. opłata „cukrowa”), która wpływa na wzrost cen napojów słodzonych oraz napojów z zawartością kofeiny lub tauryny. Opłata została wprowadzona, aby zachęcić producentów do redukcji ilości substancji słodzących, a konsumentów do wyboru zdrowszych produktów.\n\nW trakcie obowiązywania ww. opłat zidentyfikowano ograniczenia związane ze stosowaniem obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 z późn. zm.), w zakresie opłaty od ,,małpek” oraz ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), w zakresie opłaty „cukrowej”.\n\nI. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi\n\nStosowanie w praktyce przez Krajową Administrację Skarbową przepisów ustawy oraz tematyka wniosków o interpretację przepisów składanych przez przedsiębiorców pozwoliły zidentyfikować kwestie, które budzą wątpliwości interpretacyjne i wymagają doprecyzowania przepisów ustawy. Kwestie zidentyfikowane, w zakresie opłaty od ,,małpek”, wymagające zmian w przepisach to:\n\n1. Brak mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, w sytuacji, gdy przedsiębiorca przez niego zaopatrzony, posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zaopatruje kolejnych przedsiębiorców. \nObowiązek zapłaty opłaty wiąże się z zaopatrzeniem w tzw. ,,małpki” punktu sprzedaży detalicznej przez przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie hurtowe. W przypadku gdy zaopatrywany przedsiębiorca posiada także zezwolenie hurtowe, może on zaopatrywać w te napoje alkoholowe inne podmioty posiadające zezwolenia hurtowe lub detaliczne albo oba typy tych zezwoleń. W celu uniknięcia wielokrotnego obciążenia obowiązkiem zapłaty opłaty obrotu tymi samymi napojami, konieczne jest wprowadzenie w ustawie mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez pierwszego hurtownika.\n\n2. Niedostateczne powiązanie w przepisach faktu zaopatrzenia w napoje alkoholowe o małych pojemnościach z obowiązkiem zapłaty opłaty, które wywołuje spory interpretacyjne, co do momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty.\nPrzedsiębiorcy, posiadający jednocześnie dwa rodzaje zezwoleń (na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną), zaopatrujący zarówno innych detalistów, jak i swoje punkty sprzedaży detalicznej, mają wątpliwości, czy zaopatrzenie własnego punktu podlega opłacie.\n\n\n3. Nieznajdujący uzasadnienia obowiązek składania informacji ALK odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia.\nPrzedsiębiorca może posiadać kilka zezwoleń na obrót hurtowy lub wyprzedaż napojów alkoholowych, ponieważ są one wydawane oddzielnie w zależności od procentowej zawartości alkoholu w napojach, którymi obrót dane zezwolenie obejmuje. Obowiązek złożenia informacji ALK odrębnie do każdego posiadanego zezwolenia nie znajduje uzasadnienia i może być postrzegany jako nadmiernie biurokratyczny.\n\n4. Obowiązek podpisania informacji ALK jedynie podpisem kwalifikowanym.\nObowiązujące przepisy dopuszczają tylko jeden rodzaj podpisu elektronicznego jakim może być opatrzona składana informacja ALK – podpis kwalifikowany, co postrzegane jest jako nieuzasadnione ograniczenie.\n\n5. Brak pełnych danych w informacji ALK składanej przez przedsiębiorcę niezbędnych do weryfikacji prawidłowości rozliczenia opłaty.\nObowiązujący wzór informacji ALK daje możliwość wskazania jedynie kwoty o jaką zostanie pomniejszona opłata od ,,małpek” w przypadku zwrotu napojów alkoholowych przedsiębiorcy, u którego powstał obowiązek zapłaty tej opłaty. Nie pozwala ona natomiast wprowadzić danych o łącznej liczbie opakowań napojów w opakowaniach do 300 ml, zwróconych w okresie rozliczeniowym, w podziale na ilość nominalną napoju w opakowaniach i zawartość alkoholu, co uniemożliwia weryfikację prawidłowości rozliczenia przez organy właściwe w sprawie opłaty.\n\n6. Zbyt rygorystyczne zasady nakładania dodatkowej opłaty, przewidujące sankcję w przypadku niewypełnienia obowiązku złożenia informacji i zapłaty opłaty w terminie.\nObowiązujące przepisy przewidują obowiązek nałożenia przez organ podatkowy dodatkowej opłaty w każdym przypadku, gdy przedsiębiorca nie złoży w terminie informacji lub nie zapłaci należnej opłaty, także wówczas, gdy przedsiębiorca wnioskuje o odroczenie terminu płatności opłaty lub rozłożenie płatności na raty albo sam bezzwłocznie skoryguje popełniony błąd w obliczeniu/zapłacie opłaty lub złożeniu informacji ALK. Wydaje się zasadne złagodzenie rygoryzmu zasad nakładania dodatkowej opłaty (sankcyjnej).\n\n7. Brak mechanizmu zwrotu opłaty w przypadkach, gdy opłata należna do zapłaty w okresie rozliczeniowym jest niższa od opłaty naliczonej w tym okresie od napojów alkoholowych zwróconych przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie hurtowe.\nObowiązujące przepisy umożliwiają przedsiębiorcy składającemu informację ALK pomniejszenie należnej opłaty o kwotę opłaty naliczoną od zwróconych temu przedsiębiorcy napojów alkoholowych. Nie regulują natomiast sytuacji, gdy należna do zapłaty kwota opłaty jest niższa od kwoty, o którą się ją pomniejsza.\n\nII. Ustawa o zdrowiu publicznym\n\nStosowanie przepisów ustawy w praktyce przez Krajową Administrację Skarbową oraz tematyka wniosków o interpretację przepisów składanych przez przedsiębiorców pozwoliły zidentyfikować kwestie, które budzą wątpliwości interpretacyjne i wymagają doprecyzowania przepisów ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Kwestie zidentyfikowane w zakresie opłaty ,,cukrowej”, które wymagają zmian w przepisach to:\n\n1. Konstrukcja systemu opłaty „cukrowej” opiera się na powiązaniu tej opłaty z faktem wprowadzenia na rynek krajowy napojów, rozumianym jako sprzedaż detaliczna napojów oraz sprzedaż napojów do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej. Przyjęte rozwiązanie powoduje szereg wątpliwości dotyczących w szczególności objęcia opłatą napojów sprzedawanych:\n- podmiotom, które nie prowadzą sprzedaży detalicznej napojów (podlegającej opłacie), jak również nie dokonują obrotu hurtowego napojami ani nie prowadzą działalności produkcyjnej (niepodlegającej opłacie) – np. sprzedaż napojów firmie budowlanej,\n- w punktach gastronomicznych, \n- z wykorzystaniem maszyn vendingowych. \nDodatkowo, obowiązujące przepisy uniemożliwiają obciążenie opłatą „cukrową” napojów sprzedawanych przez Internet, oraz Zakłady Pracy Chronionej, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573) , co powoduje nierówne traktowanie podmiotów wprowadzających na rynek krajowy napoje, które z uwagi na skład powinny być objęte opłatą.\nZasadnicze trudności w zakresie opłaty ”cukrowej” powoduje ustalenie podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty, szczególnie w przypadku wielokrotnej odsprzedaży tych samych napojów. \nDodatkowe komplikacje powoduje sprzedaż napojów przez producenta podmiotowi zamawiającemu, bowiem producent zobowiązany jest do informowania organu o zawarciu umowy z zamawiającym najpóźniej w dniu powstania obowiązku zapłaty, który ciąży na zamawiającym. W przypadku dalszej odsprzedaży obowiązek zapłaty przenosi się na kolejny podmiot, który dokona wprowadzenia napojów do sprzedaży detalicznej. Powyższe rozwiązanie budzi zastrzeżenia, ponieważ producent jest zobowiązany śledzić kolejne etapy sprzedaży napojów, aby zrealizować nałożone na niego obowiązki.\nZ kolei dla podmiotów, które dokonują obrotu napojami, problematyczna jest weryfikacja czy opłata została już zapłacona na wcześniejszych etapach łańcucha dostaw, ze względu na brak obowiązku wykazywania przez podmioty faktu zapłacenia opłaty. W dalszej perspektywie takie rozwiązanie może również generować dodatkowe koszty dla organów podatkowych, związane z rozliczaniem ewentualnych nadpłat.\n\n2. Kolejnym elementem powodującym istotne wątpliwości jest obowiązująca definicja napoju, która opiera się na odwołaniu do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). W tym obszarze zidentyfikowano następujące problemy w opłacie:\n- zmiana klasyfikacji wyrobu na dalszych etapach łańcucha dostaw – napój zaklasyfikowany przez producenta do klasy podlegającej opłacie, może zostać zaklasyfikowany przez hurtownika lub detalistę do zupełnie innej klasy, niepodlegającej opłacie. Wynika to z faktu, iż te same towary mogą być klasyfikowane do różnych grup w zależności od rodzaju działalności podmiotu (produkcja, handel),\n- zmniejszanie wolumenu sprzedaży napojów na rzecz koncentratów napojów, z uwagi na wątpliwości interpretacyjne dotyczące objęcia opłatą koncentratów. Jednocześnie w przypadku koncentratów, maksymalna wysokość opłaty (1,20 zł / 1 litr napoju) jest nieproporcjonalna w stosunku do zawartości cukru w skoncentrowanym produkcie. \n\n3. Ograniczeniem dla wypełnienia obowiązku złożenia Informacji o opłacie CUK jest wymóg dotyczący podpisania formularza podpisem kwalifikowanym. Obowiązujące przepisy dopuszczają tylko jeden rodzaj podpisu elektronicznego jakim może być opatrzona składana informacja CUK – podpis kwalifikowany, co postrzegane jest jako nieuzasadnione ograniczenie.\n\n4. Dotychczasowa praktyka w stosowaniu przepisów ustawy o zdrowiu publicznym wskazuje na istotne trudności w interpretacji i stosowaniu regulacji dotyczących dodatkowej opłaty. Regulacje te, zrównują sytuację podmiotów unikających jakichkolwiek podatków i opłat z sytuacją podmiotu, który działając w dobrej wierze pomylił się i sam bezzwłocznie naprawił swój błąd. Obecnie, w obydwu przypadkach organ właściwy do poboru opłaty ustala w drodze decyzji dodatkową opłatę w wysokości odpowiadającej 50% kwoty należnej opłaty. Taka konstrukcja opłaty dodatkowej wydaje się zbyt rygorystyczna i niesprawiedliwa dla podmiotów rzetelnie wywiązujących się z nałożonych na nich obowiązków, Obowiązujące regulacje mogą zniechęcać podmioty do samodzielnego korygowania nieprawidłowości powstałych w wyniku niewłaściwego obliczenia opłaty „cukrowej”. Zasadnym wydaje się zatem obniżenie wysokości dodatkowej opłaty i jej zróżnicowanie w zależności od sposobu stwierdzonego uchybienia. \n\n 5. Ponadto ustawa nie przewiduje możliwości zwrotu opłaty od napojów z zapłaconą opłatą wyprowadzanych z kraju w ramach eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Problem dotyczy podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, które kupują napoje z zapłaconą opłatą i w przypadku wyprowadzenia tych napojów poza terytorium kraju, nie mogą ubiegać się o zwrot tej opłaty. W konsekwencji napoje oferowane przez takie podmioty są mniej konkurencyjne od wyrobów sprzedawanych w ramach WDT lub eksportu przez podmioty wyprowadzające z kraju wyroby nie obciążone opłatą (producent, hurtownik, zamawiający).\n","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań ujętych w projekcie","value":"I. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi\nZmiany w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od ,,małpek” nie nakładają na przedsiębiorców nowych obciążeń, lecz mają charakter doprecyzowujący, eliminujący potencjalne spory interpretacyjne oraz upraszczający przepisy regulujące tę opłatę.\n\n1. Brak mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, w sytuacji, gdy przedsiębiorca przez niego zaopatrzony, posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zaopatruje kolejnych przedsiębiorców. \nProponuje się wprowadzenie zasady, zgodnie z którą każdy przedsiębiorca dokonujący obrotu napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, u którego powstał obowiązek zapłaty opłaty albo w przypadku, gdy obowiązek ten powstał wcześniej u innego przedsiębiorcy, będzie zobowiązany przekazać nabywcy wraz z fakturą dokumentującą obrót takimi napojami, informację o braku obowiązku zapłaty opłaty za zezwolenie z tytułu zaopatrzenia w takie napoje. Ustawa określi minimalny zakres danych, jakie powinien zawierać przekazywany dokument. Dane zawarte w przekazywanej informacji znajdą odzwierciedlenie w informacji ALK składanej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.\n\n2. Niedostateczne powiązanie w przepisach faktu zaopatrzenia w napoje alkoholowe o małych pojemnościach \nz obowiązkiem zapłaty opłaty, które wywołuje spory interpretacyjne, co do momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty.\nCelem precyzyjnego określenia momentu powstania obowiązku zapłaty proponuje się jednoznaczne wskazanie, że obowiązek zapłaty opłaty wynikający z zaopatrzenia, powstaje w dniu:\n1) wydania napojów alkoholowych innemu przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w tym również, gdy przedsiębiorca ten posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi;\n2) przemieszczenia napojów alkoholowych do własnego punktu sprzedaży detalicznej.\n\n3. Nieznajdujący uzasadnienia obowiązek składania informacji ALK odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia.\nCelem ułatwienia przedsiębiorcom wywiązywania się z nałożonych ustawą obowiązków, proponuje się wprowadzenie możliwości złożenia jednej informacji ALK łącznie w odniesieniu do wszystkich posiadanych zezwoleń (na obrót hurtowy, na wyprzedaż).\n\n4. Obowiązek podpisania informacji ALK jedynie podpisem kwalifikowanym.\nProponuje się odstąpienie od wymogu opatrywania informacji jedynie kwalifikowanym podpisem elektronicznym. \nW konsekwencji, zastosowanie będą miały przepisy Ordynacji podatkowej i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz. U. z 2021 r. poz. 52, z późn. zm.), zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.\n\n5. Brak pełnych danych w informacji ALK składanej przez przedsiębiorcę niezbędnych do weryfikacji prawidłowości rozliczenia opłaty.\nProponuje się uzupełnienie zakresu informacji ALK o dane o łącznej liczbie opakowań napojów w opakowaniach do 300 ml, zwróconych w okresie rozliczeniowym, w podziale na ilość nominalną napoju w opakowaniach i zawartość alkoholu, co umożliwi organom podatkowym weryfikację prawidłowości rozliczenia opłaty w przypadku otrzymywania przez przedsiębiorcę zwrotu napojów alkoholowych.\n\n6. Zbyt rygorystyczne zasady nakładania dodatkowej opłaty, przewidujące sankcję w przypadku niewypełnienia obowiązku złożenia informacji i zapłaty opłaty w terminie.\nProponuje się, aby w przypadku, gdy przedsiębiorca zobowiązany do zapłaty opłaty złoży przed upływem terminu płatności opłaty wniosek, o którym mowa w art. 67a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej i wniosek ten nie zostanie rozpatrzony przez właściwy organ do dnia upływu tego terminu, termin zapłaty opłaty wynosił będzie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej w przedmiocie ulgi w spłacie opłaty, o ile w decyzji tej nie określono innego terminu płatności. Spowoduje to wyłączenie możliwości nałożenia kary za nieterminowe wykonanie obowiązku złożenia informacji lub zapłaty opłaty, w sytuacji, gdy toczy się wszczęte przez przedsiębiorcę postępowanie w sprawie ulgi w spłacie opłaty. Ponadto, projektowane zmiany zliberalizują obowiązujące regulacje dotyczące dodatkowej opłaty (sankcyjnej), poprzez określenie przypadków, gdy dodatkowa opłata nie będzie pobierana.\n\n7. Brak mechanizmu zwrotu opłaty w przypadkach, gdy opłata należna do zapłaty w okresie rozliczeniowym jest niższa od opłaty naliczonej w tym okresie od napojów alkoholowych zwróconych przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie hurtowe.\nProponuje się wprowadzenie przepisów dających przedsiębiorcom możliwość skorzystania z dwóch rozwiązań:\n1) przedsiębiorca składający informację ALK, będzie uprawniony do pomniejszania kwoty opłaty należnej do zapłaty od wszystkich posiadanych zezwoleń, o kwotę opłaty naliczonej od zwróconych temu przedsiębiorcy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których obowiązek zapłaty opłaty powstał u tego przedsiębiorcy; pomniejszenie to będzie obejmowało opłatę związaną z napojami, które zwrócono w danym okresie rozliczeniowym (półroczu), bez względu na to kiedy opłatę od nich naliczono;\n2) w przypadku, gdy różnica między sumą kwot opłaty od zaopatrzenia dokonanego w okresie, za który składana jest informacja należnej za każde zezwolenie oraz sumą kwot tej opłaty naliczonej od napojów alkoholowych zwróconych w okresie, za który składana jest informacja, od których obowiązek zapłaty tej opłaty powstał u tego przedsiębiorcy jest liczbą ujemną, organ właściwy w sprawie opłaty, na podstawie informacji złożonej przez przedsiębiorcę uprawnionego do zwrotu opłaty, dokona zwrotu należnej kwoty w ciągu 60 dni od końca miesiąca, w którym złożono tę informację; rozwiązanie to dotyczyć będzie przypadków, gdy w danym okresie rozliczeniowym przedsiębiorca nie dokona obrotu napojami alkoholowymi, od których zobowiązany będzie naliczyć opłatę od zezwolenia, albo opłata ta będzie niższa niż kwota opłaty naliczonej od zwróconych napojów alkoholowych.\nWprowadzane rozwiązania mają ułatwić przedsiębiorcom szybkie odzyskanie opłaty w części naliczonej od zwróconych napojów alkoholowych.\n\nII. Ustawa o zdrowiu publicznym\nProjekt wprowadza zmiany w ustawie z dnia 11 września 2005 r. o zdrowiu publicznym, których celem jest uproszczenie systemu opłaty „cukrowej” oraz wyeliminowanie zidentyfikowanych wątpliwości interpretacyjnych w obszarze opłaty. \n\n1. W celu uproszczenia zasad obowiązujących w opłacie „cukrowej” dotyczących ustalania podmiotów zobowiązanych do zapłaty proponuje się przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty – z podmiotów dokonujących sprzedaży detalicznej lub sprzedających napoje do punktów sprzedaży detalicznej – na producentów, importerów oraz podmioty nabywające wewnątrzwspólnotowo napoje. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty na początek łańcucha dostaw w znacznym stopniu ułatwi ustalenie podmiotu zobowiązanego do zapłaty, co ma również znaczenie dla zapewnienia skutecznej i efektywnej kontroli wywiązywania się z obowiązków w zakresie opłaty. Proponowana zmiana pozwoli także bardziej skutecznie realizować cele zdrowotne opłaty. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty, co do zasady, na producenta napojów wydaje się racjonalne, ponieważ wysokość opłaty jest uzależniona od obecności w napoju substancji, których zawartość kształtuje producent. Istotne jest również to, że właśnie ten podmiot odpowiada za prawidłowość wykazywanych i stosowanych w napoju składników. \n\n2. W celu wyeliminowania wątpliwości dotyczących interpretacji pojęcia sprzedaży, projekt przewiduje zmianę definicji „wprowadzenia na rynek krajowy napojów” poprzez rezygnację z odwołania do pojęcia sprzedaży na rzecz dostawy.\n\n3. Przedmiotowy projekt wprowadza również zmianę definicji napoju polegającą na zastąpieniu odwoływania się do klasyfikacji PKWiU na rzecz Nomenklatury Scalonej (CN) oraz doprecyzowaniu, że opłatą „cukrową” są objęte napoje w postaci skoncentrowanej aby wyeliminować wątpliwości dotyczące objęcia opłatą tych produktów. Zmiana ma na celu wyeliminowanie obrotu koncentratami bez opłaty oraz wyrównanie proporcjonalności opłat od koncentratów i napojów przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji. Propozycja jest zgodna z oczekiwaniami przedsiębiorców dokonujących obrotu koncentratami w postaci syropu, które mieszczą się w zakresie obowiązującej definicji napoju i już teraz bezsprzecznie podlegają opłacie. Proponowane rozwiązanie umożliwi zrównanie obciążeń fiskalnych wszystkich podmiotów sprzedających koncentraty, niezależnie od ich postaci (stałej, płynnej, syropu). Dodatkowo przewiduje się brak opłaty od koncentratów wykorzystywanych do produkcji napojów oraz z uwagi na znacznie wyższą zawartość cukru w skoncentrowanym produkcie w stosunku do wyrobu gotowego do spożycia, proponuje się uzupełnienie regulacji o odrębną wysokość opłaty za litr lub kilogram koncentratu.\n\n4. W celu ułatwienia wypełniania obowiązku dotyczącego składania informacji o opłacie CUK, proponuje się odstąpienie od regulowania w ustawie kwestii rodzaju podpisu, którym mogą być one opatrywane. W konsekwencji, zastosowanie będą miały przepisy Ordynacji podatkowej i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone, zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.\n\n5. Projekt uwzględnia również zmianę związaną ze wskazaniem naczelnika urzędu skarbowego jako organu właściwego do przekazania 96,5% kwoty pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia z zastrzeżeniem, że w przypadku wyznaczenia na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 813, z późn. zm.) naczelnika urzędu skarbowego do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na wspólnym rachunku bankowym obejmującymi opłatę ten naczelnik, przekazuje 96,5% kwoty pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia. Wskazano również na konieczność złożenia wniosku przez podmiot zobowiązany do zapłaty o zwrot nadpłaty w razie jej powstania.\n\n6. Nowelizacja ustawy obejmuje również rozwiązania, które umożliwią rozróżnienie sytuacji podmiotu unikającego jakichkolwiek podatków i opłat od sytuacji podmiotu, który działając w dobrej wierze pomylił się i sam bezzwłocznie naprawił swój błąd. Proponuje się, aby w przypadku, gdy podmiot zobowiązany do zapłaty opłaty nie uiści tej opłaty w terminie określonym w przepisach ustawy miał zastosowanie art. 53 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym od zaległości podatkowych – tu od niezapłaconej w terminie opłaty - naliczane są odsetki za zwłokę. Ponadto, zaproponowano rozróżnienie procentowe dla określania przez naczelnika urzędu skarbowego dodatkowego zobowiązania w zależności od sposobu stwierdzenia przez organ właściwy w sprawie opłaty uchybienia. Ponadto proponuje się obniżenie dodatkowej opłaty poprzez wskazanie, że odpowiada ona określonemu procentowi kwoty zaniżenia opłaty należnej (50% zaniżenia opłaty lub 25% zaniżenia opłaty), a nie jak dotychczas procentowi całej kwoty należnej opłaty (50% kwoty należnej opłaty).\n\n7. W proponowanej zmianie ustawy przewidziano także możliwość zwrotu opłaty „cukrowej” w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu od napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju. Jednocześnie, mając na uwadze zapewnienie skutecznego nadzoru organów podatkowych, proponuje się ograniczenie możliwości zwrotu opłaty do podmiotu, który dokonał zapłaty opłaty oraz pierwszego nabywcy, który nabywa napoje bezpośrednio od podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty, a następnie dokonuje ich wyprowadzenia poza terytorium kraju w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu. Zwrot opłaty dokonywany będzie na wniosek podmiotu uprawnionego, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu. Na podmiot występujący z wnioskiem o zwrot opłaty z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju, nałożono obowiązek przedłożenia wraz z wnioskiem o zwrot opłaty, dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty opłaty oraz dowodów, które będą potwierdzały wywiezienie napojów poza terytorium kraju i dostarczenie ich nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju albo w przypadku eksportu – dostarczenie nabywcy w kraju trzecim. Wskazano także katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej napojów. Natomiast w sytuacji, gdy przedstawione dowody nie potwierdzą jednoznacznie dostarczenia napojów do nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju, określono alternatywne, dodatkowe dokumenty, które mogą stanowić dowód tego, iż napoje zostały dostarczone wewnątrzwspólnotowo do nabywcy w kraju członkowskim innym niż terytorium kraju.\n","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MF","value":"MF"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Artur Soboń Sekretarz Stanu ","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MF","value":"MF"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"IV kwartał 2023 r.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD443
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie:
W celu stymulowania prozdrowotnych wyborów konsumentów od dnia 1 stycznia 2021 r. zostały wprowadzone dwie opłaty:
1. Opłata za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi oraz za zezwolenie na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych, dotycząca obrotu napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (tzw. opłata od ,,małpek”). Opłata została wprowadzona, aby zmienić niekorzystne wzorce spożywania alkoholu w opakowanych o małych objętościach, szczególnie przez osoby młode oraz zmniejszyć ogólne spożycie alkoholu.

2. Opłata od środków spożywczych (tzw. opłata „cukrowa”), która wpływa na wzrost cen napojów słodzonych oraz napojów z zawartością kofeiny lub tauryny. Opłata została wprowadzona, aby zachęcić producentów do redukcji ilości substancji słodzących, a konsumentów do wyboru zdrowszych produktów.

W trakcie obowiązywania ww. opłat zidentyfikowano ograniczenia związane ze stosowaniem obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 z późn. zm.), w zakresie opłaty od ,,małpek” oraz ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608), w zakresie opłaty „cukrowej”.

I. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Stosowanie w praktyce przez Krajową Administrację Skarbową przepisów ustawy oraz tematyka wniosków o interpretację przepisów składanych przez przedsiębiorców pozwoliły zidentyfikować kwestie, które budzą wątpliwości interpretacyjne i wymagają doprecyzowania przepisów ustawy. Kwestie zidentyfikowane, w zakresie opłaty od ,,małpek”, wymagające zmian w przepisach to:

1. Brak mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, w sytuacji, gdy przedsiębiorca przez niego zaopatrzony, posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zaopatruje kolejnych przedsiębiorców.
Obowiązek zapłaty opłaty wiąże się z zaopatrzeniem w tzw. ,,małpki” punktu sprzedaży detalicznej przez przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie hurtowe. W przypadku gdy zaopatrywany przedsiębiorca posiada także zezwolenie hurtowe, może on zaopatrywać w te napoje alkoholowe inne podmioty posiadające zezwolenia hurtowe lub detaliczne albo oba typy tych zezwoleń. W celu uniknięcia wielokrotnego obciążenia obowiązkiem zapłaty opłaty obrotu tymi samymi napojami, konieczne jest wprowadzenie w ustawie mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez pierwszego hurtownika.

2. Niedostateczne powiązanie w przepisach faktu zaopatrzenia w napoje alkoholowe o małych pojemnościach z obowiązkiem zapłaty opłaty, które wywołuje spory interpretacyjne, co do momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty.
Przedsiębiorcy, posiadający jednocześnie dwa rodzaje zezwoleń (na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną), zaopatrujący zarówno innych detalistów, jak i swoje punkty sprzedaży detalicznej, mają wątpliwości, czy zaopatrzenie własnego punktu podlega opłacie.


3. Nieznajdujący uzasadnienia obowiązek składania informacji ALK odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia.
Przedsiębiorca może posiadać kilka zezwoleń na obrót hurtowy lub wyprzedaż napojów alkoholowych, ponieważ są one wydawane oddzielnie w zależności od procentowej zawartości alkoholu w napojach, którymi obrót dane zezwolenie obejmuje. Obowiązek złożenia informacji ALK odrębnie do każdego posiadanego zezwolenia nie znajduje uzasadnienia i może być postrzegany jako nadmiernie biurokratyczny.

4. Obowiązek podpisania informacji ALK jedynie podpisem kwalifikowanym.
Obowiązujące przepisy dopuszczają tylko jeden rodzaj podpisu elektronicznego jakim może być opatrzona składana informacja ALK – podpis kwalifikowany, co postrzegane jest jako nieuzasadnione ograniczenie.

5. Brak pełnych danych w informacji ALK składanej przez przedsiębiorcę niezbędnych do weryfikacji prawidłowości rozliczenia opłaty.
Obowiązujący wzór informacji ALK daje możliwość wskazania jedynie kwoty o jaką zostanie pomniejszona opłata od ,,małpek” w przypadku zwrotu napojów alkoholowych przedsiębiorcy, u którego powstał obowiązek zapłaty tej opłaty. Nie pozwala ona natomiast wprowadzić danych o łącznej liczbie opakowań napojów w opakowaniach do 300 ml, zwróconych w okresie rozliczeniowym, w podziale na ilość nominalną napoju w opakowaniach i zawartość alkoholu, co uniemożliwia weryfikację prawidłowości rozliczenia przez organy właściwe w sprawie opłaty.

6. Zbyt rygorystyczne zasady nakładania dodatkowej opłaty, przewidujące sankcję w przypadku niewypełnienia obowiązku złożenia informacji i zapłaty opłaty w terminie.
Obowiązujące przepisy przewidują obowiązek nałożenia przez organ podatkowy dodatkowej opłaty w każdym przypadku, gdy przedsiębiorca nie złoży w terminie informacji lub nie zapłaci należnej opłaty, także wówczas, gdy przedsiębiorca wnioskuje o odroczenie terminu płatności opłaty lub rozłożenie płatności na raty albo sam bezzwłocznie skoryguje popełniony błąd w obliczeniu/zapłacie opłaty lub złożeniu informacji ALK. Wydaje się zasadne złagodzenie rygoryzmu zasad nakładania dodatkowej opłaty (sankcyjnej).

7. Brak mechanizmu zwrotu opłaty w przypadkach, gdy opłata należna do zapłaty w okresie rozliczeniowym jest niższa od opłaty naliczonej w tym okresie od napojów alkoholowych zwróconych przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie hurtowe.
Obowiązujące przepisy umożliwiają przedsiębiorcy składającemu informację ALK pomniejszenie należnej opłaty o kwotę opłaty naliczoną od zwróconych temu przedsiębiorcy napojów alkoholowych. Nie regulują natomiast sytuacji, gdy należna do zapłaty kwota opłaty jest niższa od kwoty, o którą się ją pomniejsza.

II. Ustawa o zdrowiu publicznym

Stosowanie przepisów ustawy w praktyce przez Krajową Administrację Skarbową oraz tematyka wniosków o interpretację przepisów składanych przez przedsiębiorców pozwoliły zidentyfikować kwestie, które budzą wątpliwości interpretacyjne i wymagają doprecyzowania przepisów ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Kwestie zidentyfikowane w zakresie opłaty ,,cukrowej”, które wymagają zmian w przepisach to:

1. Konstrukcja systemu opłaty „cukrowej” opiera się na powiązaniu tej opłaty z faktem wprowadzenia na rynek krajowy napojów, rozumianym jako sprzedaż detaliczna napojów oraz sprzedaż napojów do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej. Przyjęte rozwiązanie powoduje szereg wątpliwości dotyczących w szczególności objęcia opłatą napojów sprzedawanych:
- podmiotom, które nie prowadzą sprzedaży detalicznej napojów (podlegającej opłacie), jak również nie dokonują obrotu hurtowego napojami ani nie prowadzą działalności produkcyjnej (niepodlegającej opłacie) – np. sprzedaż napojów firmie budowlanej,
- w punktach gastronomicznych,
- z wykorzystaniem maszyn vendingowych.
Dodatkowo, obowiązujące przepisy uniemożliwiają obciążenie opłatą „cukrową” napojów sprzedawanych przez Internet, oraz Zakłady Pracy Chronionej, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573) , co powoduje nierówne traktowanie podmiotów wprowadzających na rynek krajowy napoje, które z uwagi na skład powinny być objęte opłatą.
Zasadnicze trudności w zakresie opłaty ”cukrowej” powoduje ustalenie podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty, szczególnie w przypadku wielokrotnej odsprzedaży tych samych napojów.
Dodatkowe komplikacje powoduje sprzedaż napojów przez producenta podmiotowi zamawiającemu, bowiem producent zobowiązany jest do informowania organu o zawarciu umowy z zamawiającym najpóźniej w dniu powstania obowiązku zapłaty, który ciąży na zamawiającym. W przypadku dalszej odsprzedaży obowiązek zapłaty przenosi się na kolejny podmiot, który dokona wprowadzenia napojów do sprzedaży detalicznej. Powyższe rozwiązanie budzi zastrzeżenia, ponieważ producent jest zobowiązany śledzić kolejne etapy sprzedaży napojów, aby zrealizować nałożone na niego obowiązki.
Z kolei dla podmiotów, które dokonują obrotu napojami, problematyczna jest weryfikacja czy opłata została już zapłacona na wcześniejszych etapach łańcucha dostaw, ze względu na brak obowiązku wykazywania przez podmioty faktu zapłacenia opłaty. W dalszej perspektywie takie rozwiązanie może również generować dodatkowe koszty dla organów podatkowych, związane z rozliczaniem ewentualnych nadpłat.

2. Kolejnym elementem powodującym istotne wątpliwości jest obowiązująca definicja napoju, która opiera się na odwołaniu do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). W tym obszarze zidentyfikowano następujące problemy w opłacie:
- zmiana klasyfikacji wyrobu na dalszych etapach łańcucha dostaw – napój zaklasyfikowany przez producenta do klasy podlegającej opłacie, może zostać zaklasyfikowany przez hurtownika lub detalistę do zupełnie innej klasy, niepodlegającej opłacie. Wynika to z faktu, iż te same towary mogą być klasyfikowane do różnych grup w zależności od rodzaju działalności podmiotu (produkcja, handel),
- zmniejszanie wolumenu sprzedaży napojów na rzecz koncentratów napojów, z uwagi na wątpliwości interpretacyjne dotyczące objęcia opłatą koncentratów. Jednocześnie w przypadku koncentratów, maksymalna wysokość opłaty (1,20 zł / 1 litr napoju) jest nieproporcjonalna w stosunku do zawartości cukru w skoncentrowanym produkcie.

3. Ograniczeniem dla wypełnienia obowiązku złożenia Informacji o opłacie CUK jest wymóg dotyczący podpisania formularza podpisem kwalifikowanym. Obowiązujące przepisy dopuszczają tylko jeden rodzaj podpisu elektronicznego jakim może być opatrzona składana informacja CUK – podpis kwalifikowany, co postrzegane jest jako nieuzasadnione ograniczenie.

4. Dotychczasowa praktyka w stosowaniu przepisów ustawy o zdrowiu publicznym wskazuje na istotne trudności w interpretacji i stosowaniu regulacji dotyczących dodatkowej opłaty. Regulacje te, zrównują sytuację podmiotów unikających jakichkolwiek podatków i opłat z sytuacją podmiotu, który działając w dobrej wierze pomylił się i sam bezzwłocznie naprawił swój błąd. Obecnie, w obydwu przypadkach organ właściwy do poboru opłaty ustala w drodze decyzji dodatkową opłatę w wysokości odpowiadającej 50% kwoty należnej opłaty. Taka konstrukcja opłaty dodatkowej wydaje się zbyt rygorystyczna i niesprawiedliwa dla podmiotów rzetelnie wywiązujących się z nałożonych na nich obowiązków, Obowiązujące regulacje mogą zniechęcać podmioty do samodzielnego korygowania nieprawidłowości powstałych w wyniku niewłaściwego obliczenia opłaty „cukrowej”. Zasadnym wydaje się zatem obniżenie wysokości dodatkowej opłaty i jej zróżnicowanie w zależności od sposobu stwierdzonego uchybienia.

5. Ponadto ustawa nie przewiduje możliwości zwrotu opłaty od napojów z zapłaconą opłatą wyprowadzanych z kraju w ramach eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Problem dotyczy podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, które kupują napoje z zapłaconą opłatą i w przypadku wyprowadzenia tych napojów poza terytorium kraju, nie mogą ubiegać się o zwrot tej opłaty. W konsekwencji napoje oferowane przez takie podmioty są mniej konkurencyjne od wyrobów sprzedawanych w ramach WDT lub eksportu przez podmioty wyprowadzające z kraju wyroby nie obciążone opłatą (producent, hurtownik, zamawiający).
Istota rozwiązań ujętych w projekcie:
I. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
Zmiany w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od ,,małpek” nie nakładają na przedsiębiorców nowych obciążeń, lecz mają charakter doprecyzowujący, eliminujący potencjalne spory interpretacyjne oraz upraszczający przepisy regulujące tę opłatę.

1. Brak mechanizmu weryfikującego zapłatę opłaty przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, w sytuacji, gdy przedsiębiorca przez niego zaopatrzony, posiadający jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zaopatruje kolejnych przedsiębiorców.
Proponuje się wprowadzenie zasady, zgodnie z którą każdy przedsiębiorca dokonujący obrotu napojami alkoholowymi w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, u którego powstał obowiązek zapłaty opłaty albo w przypadku, gdy obowiązek ten powstał wcześniej u innego przedsiębiorcy, będzie zobowiązany przekazać nabywcy wraz z fakturą dokumentującą obrót takimi napojami, informację o braku obowiązku zapłaty opłaty za zezwolenie z tytułu zaopatrzenia w takie napoje. Ustawa określi minimalny zakres danych, jakie powinien zawierać przekazywany dokument. Dane zawarte w przekazywanej informacji znajdą odzwierciedlenie w informacji ALK składanej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

2. Niedostateczne powiązanie w przepisach faktu zaopatrzenia w napoje alkoholowe o małych pojemnościach
z obowiązkiem zapłaty opłaty, które wywołuje spory interpretacyjne, co do momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty.
Celem precyzyjnego określenia momentu powstania obowiązku zapłaty proponuje się jednoznaczne wskazanie, że obowiązek zapłaty opłaty wynikający z zaopatrzenia, powstaje w dniu:
1) wydania napojów alkoholowych innemu przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w tym również, gdy przedsiębiorca ten posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi;
2) przemieszczenia napojów alkoholowych do własnego punktu sprzedaży detalicznej.

3. Nieznajdujący uzasadnienia obowiązek składania informacji ALK odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia.
Celem ułatwienia przedsiębiorcom wywiązywania się z nałożonych ustawą obowiązków, proponuje się wprowadzenie możliwości złożenia jednej informacji ALK łącznie w odniesieniu do wszystkich posiadanych zezwoleń (na obrót hurtowy, na wyprzedaż).

4. Obowiązek podpisania informacji ALK jedynie podpisem kwalifikowanym.
Proponuje się odstąpienie od wymogu opatrywania informacji jedynie kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
W konsekwencji, zastosowanie będą miały przepisy Ordynacji podatkowej i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz. U. z 2021 r. poz. 52, z późn. zm.), zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.

5. Brak pełnych danych w informacji ALK składanej przez przedsiębiorcę niezbędnych do weryfikacji prawidłowości rozliczenia opłaty.
Proponuje się uzupełnienie zakresu informacji ALK o dane o łącznej liczbie opakowań napojów w opakowaniach do 300 ml, zwróconych w okresie rozliczeniowym, w podziale na ilość nominalną napoju w opakowaniach i zawartość alkoholu, co umożliwi organom podatkowym weryfikację prawidłowości rozliczenia opłaty w przypadku otrzymywania przez przedsiębiorcę zwrotu napojów alkoholowych.

6. Zbyt rygorystyczne zasady nakładania dodatkowej opłaty, przewidujące sankcję w przypadku niewypełnienia obowiązku złożenia informacji i zapłaty opłaty w terminie.
Proponuje się, aby w przypadku, gdy przedsiębiorca zobowiązany do zapłaty opłaty złoży przed upływem terminu płatności opłaty wniosek, o którym mowa w art. 67a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej i wniosek ten nie zostanie rozpatrzony przez właściwy organ do dnia upływu tego terminu, termin zapłaty opłaty wynosił będzie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej w przedmiocie ulgi w spłacie opłaty, o ile w decyzji tej nie określono innego terminu płatności. Spowoduje to wyłączenie możliwości nałożenia kary za nieterminowe wykonanie obowiązku złożenia informacji lub zapłaty opłaty, w sytuacji, gdy toczy się wszczęte przez przedsiębiorcę postępowanie w sprawie ulgi w spłacie opłaty. Ponadto, projektowane zmiany zliberalizują obowiązujące regulacje dotyczące dodatkowej opłaty (sankcyjnej), poprzez określenie przypadków, gdy dodatkowa opłata nie będzie pobierana.

7. Brak mechanizmu zwrotu opłaty w przypadkach, gdy opłata należna do zapłaty w okresie rozliczeniowym jest niższa od opłaty naliczonej w tym okresie od napojów alkoholowych zwróconych przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie hurtowe.
Proponuje się wprowadzenie przepisów dających przedsiębiorcom możliwość skorzystania z dwóch rozwiązań:
1) przedsiębiorca składający informację ALK, będzie uprawniony do pomniejszania kwoty opłaty należnej do zapłaty od wszystkich posiadanych zezwoleń, o kwotę opłaty naliczonej od zwróconych temu przedsiębiorcy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których obowiązek zapłaty opłaty powstał u tego przedsiębiorcy; pomniejszenie to będzie obejmowało opłatę związaną z napojami, które zwrócono w danym okresie rozliczeniowym (półroczu), bez względu na to kiedy opłatę od nich naliczono;
2) w przypadku, gdy różnica między sumą kwot opłaty od zaopatrzenia dokonanego w okresie, za który składana jest informacja należnej za każde zezwolenie oraz sumą kwot tej opłaty naliczonej od napojów alkoholowych zwróconych w okresie, za który składana jest informacja, od których obowiązek zapłaty tej opłaty powstał u tego przedsiębiorcy jest liczbą ujemną, organ właściwy w sprawie opłaty, na podstawie informacji złożonej przez przedsiębiorcę uprawnionego do zwrotu opłaty, dokona zwrotu należnej kwoty w ciągu 60 dni od końca miesiąca, w którym złożono tę informację; rozwiązanie to dotyczyć będzie przypadków, gdy w danym okresie rozliczeniowym przedsiębiorca nie dokona obrotu napojami alkoholowymi, od których zobowiązany będzie naliczyć opłatę od zezwolenia, albo opłata ta będzie niższa niż kwota opłaty naliczonej od zwróconych napojów alkoholowych.
Wprowadzane rozwiązania mają ułatwić przedsiębiorcom szybkie odzyskanie opłaty w części naliczonej od zwróconych napojów alkoholowych.

II. Ustawa o zdrowiu publicznym
Projekt wprowadza zmiany w ustawie z dnia 11 września 2005 r. o zdrowiu publicznym, których celem jest uproszczenie systemu opłaty „cukrowej” oraz wyeliminowanie zidentyfikowanych wątpliwości interpretacyjnych w obszarze opłaty.

1. W celu uproszczenia zasad obowiązujących w opłacie „cukrowej” dotyczących ustalania podmiotów zobowiązanych do zapłaty proponuje się przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty – z podmiotów dokonujących sprzedaży detalicznej lub sprzedających napoje do punktów sprzedaży detalicznej – na producentów, importerów oraz podmioty nabywające wewnątrzwspólnotowo napoje. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty na początek łańcucha dostaw w znacznym stopniu ułatwi ustalenie podmiotu zobowiązanego do zapłaty, co ma również znaczenie dla zapewnienia skutecznej i efektywnej kontroli wywiązywania się z obowiązków w zakresie opłaty. Proponowana zmiana pozwoli także bardziej skutecznie realizować cele zdrowotne opłaty. Przeniesienie obowiązku zapłaty opłaty, co do zasady, na producenta napojów wydaje się racjonalne, ponieważ wysokość opłaty jest uzależniona od obecności w napoju substancji, których zawartość kształtuje producent. Istotne jest również to, że właśnie ten podmiot odpowiada za prawidłowość wykazywanych i stosowanych w napoju składników.

2. W celu wyeliminowania wątpliwości dotyczących interpretacji pojęcia sprzedaży, projekt przewiduje zmianę definicji „wprowadzenia na rynek krajowy napojów” poprzez rezygnację z odwołania do pojęcia sprzedaży na rzecz dostawy.

3. Przedmiotowy projekt wprowadza również zmianę definicji napoju polegającą na zastąpieniu odwoływania się do klasyfikacji PKWiU na rzecz Nomenklatury Scalonej (CN) oraz doprecyzowaniu, że opłatą „cukrową” są objęte napoje w postaci skoncentrowanej aby wyeliminować wątpliwości dotyczące objęcia opłatą tych produktów. Zmiana ma na celu wyeliminowanie obrotu koncentratami bez opłaty oraz wyrównanie proporcjonalności opłat od koncentratów i napojów przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji. Propozycja jest zgodna z oczekiwaniami przedsiębiorców dokonujących obrotu koncentratami w postaci syropu, które mieszczą się w zakresie obowiązującej definicji napoju i już teraz bezsprzecznie podlegają opłacie. Proponowane rozwiązanie umożliwi zrównanie obciążeń fiskalnych wszystkich podmiotów sprzedających koncentraty, niezależnie od ich postaci (stałej, płynnej, syropu). Dodatkowo przewiduje się brak opłaty od koncentratów wykorzystywanych do produkcji napojów oraz z uwagi na znacznie wyższą zawartość cukru w skoncentrowanym produkcie w stosunku do wyrobu gotowego do spożycia, proponuje się uzupełnienie regulacji o odrębną wysokość opłaty za litr lub kilogram koncentratu.

4. W celu ułatwienia wypełniania obowiązku dotyczącego składania informacji o opłacie CUK, proponuje się odstąpienie od regulowania w ustawie kwestii rodzaju podpisu, którym mogą być one opatrywane. W konsekwencji, zastosowanie będą miały przepisy Ordynacji podatkowej i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone, zgodnie z którym kwalifikowanym podpisem elektronicznym mogą być opatrywane wszystkie deklaracje. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może natomiast określić, w drodze rozporządzenia, także inne rodzaje podpisu elektronicznego, którymi może być opatrzona informacja.

5. Projekt uwzględnia również zmianę związaną ze wskazaniem naczelnika urzędu skarbowego jako organu właściwego do przekazania 96,5% kwoty pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia z zastrzeżeniem, że w przypadku wyznaczenia na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 813, z późn. zm.) naczelnika urzędu skarbowego do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na wspólnym rachunku bankowym obejmującymi opłatę ten naczelnik, przekazuje 96,5% kwoty pobranej opłaty oraz dodatkowej opłaty na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Zdrowia. Wskazano również na konieczność złożenia wniosku przez podmiot zobowiązany do zapłaty o zwrot nadpłaty w razie jej powstania.

6. Nowelizacja ustawy obejmuje również rozwiązania, które umożliwią rozróżnienie sytuacji podmiotu unikającego jakichkolwiek podatków i opłat od sytuacji podmiotu, który działając w dobrej wierze pomylił się i sam bezzwłocznie naprawił swój błąd. Proponuje się, aby w przypadku, gdy podmiot zobowiązany do zapłaty opłaty nie uiści tej opłaty w terminie określonym w przepisach ustawy miał zastosowanie art. 53 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym od zaległości podatkowych – tu od niezapłaconej w terminie opłaty - naliczane są odsetki za zwłokę. Ponadto, zaproponowano rozróżnienie procentowe dla określania przez naczelnika urzędu skarbowego dodatkowego zobowiązania w zależności od sposobu stwierdzenia przez organ właściwy w sprawie opłaty uchybienia. Ponadto proponuje się obniżenie dodatkowej opłaty poprzez wskazanie, że odpowiada ona określonemu procentowi kwoty zaniżenia opłaty należnej (50% zaniżenia opłaty lub 25% zaniżenia opłaty), a nie jak dotychczas procentowi całej kwoty należnej opłaty (50% kwoty należnej opłaty).

7. W proponowanej zmianie ustawy przewidziano także możliwość zwrotu opłaty „cukrowej” w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu od napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju. Jednocześnie, mając na uwadze zapewnienie skutecznego nadzoru organów podatkowych, proponuje się ograniczenie możliwości zwrotu opłaty do podmiotu, który dokonał zapłaty opłaty oraz pierwszego nabywcy, który nabywa napoje bezpośrednio od podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty, a następnie dokonuje ich wyprowadzenia poza terytorium kraju w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu. Zwrot opłaty dokonywany będzie na wniosek podmiotu uprawnionego, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu. Na podmiot występujący z wnioskiem o zwrot opłaty z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy albo eksportu napojów, od których opłata została zapłacona na terytorium kraju, nałożono obowiązek przedłożenia wraz z wnioskiem o zwrot opłaty, dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty opłaty oraz dowodów, które będą potwierdzały wywiezienie napojów poza terytorium kraju i dostarczenie ich nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju albo w przypadku eksportu – dostarczenie nabywcy w kraju trzecim. Wskazano także katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej napojów. Natomiast w sytuacji, gdy przedstawione dowody nie potwierdzą jednoznacznie dostarczenia napojów do nabywcy w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju, określono alternatywne, dodatkowe dokumenty, które mogą stanowić dowód tego, iż napoje zostały dostarczone wewnątrzwspólnotowo do nabywcy w kraju członkowskim innym niż terytorium kraju.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MF
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Artur Soboń Sekretarz Stanu
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MF
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
IV kwartał 2023 r.