Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej
25.07.2025
Rada Ministrów przyjęła Strategię Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, przedłożoną przez Ministra Obrony Narodowej.
Strategia wskazuje interesy narodowe oraz najważniejsze cele Polski w dziedzinie bezpieczeństwa. Państwo będzie koncentrować się na czterech priorytetach: nienaruszalności terytorium, bezpieczeństwie obywateli, zrównoważonym rozwoju oraz korzystnym z punktu widzenia Polski kształcie systemu bezpieczeństwa międzynarodowego.
Otoczenie międzynarodowe Polski uległo w ostatnich latach poważnemu pogorszeniu. Rosyjska agresja na Ukrainę w lutym 2022 r. przekształciła się w największy konflikt zbrojny w Europie od II wojny światowej. Działania Moskwy stanowią zagrożenie dla porządku międzynarodowego i systemu bezpieczeństwa euroatlantyckiego oraz zwiększają ryzyko bezpośredniej agresji militarnej na Polskę i inne państwa NATO. Ostatnia Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej została zatwierdzona w 2020 roku.
Najważniejsze założenia Strategii Bezpieczeństwa Narodowego
- Interesy narodowe w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego.
- Zachowanie niepodległości, nienaruszalności terytorialnej, suwerenności oraz bezpieczeństwa państwa i obywateli.
- Zachowanie systemu demokratycznego, tożsamości i dziedzictwa narodowego.
- Istnienie porządku międzynarodowego opartego na współpracy i poszanowaniu prawa, dającego gwarancje bezpiecznego rozwoju Polski.
- Istnienie korzystnych warunków do trwałego oraz zrównoważonego rozwoju społecznego i gospodarczego, a także do ochrony środowiska naturalnego.
- Cele strategiczne bezpieczeństwa narodowego.
- Zwiększanie zdolności do wpływania na kształt systemu międzynarodowego:
- kształtowanie polityki NATO i UE w sposób zgodny z interesami bezpieczeństwa Polski;
- utrzymywanie strategicznego partnerstwa z USA oraz intensyfikacja współpracy regionalnej i dwustronnej;
- rozwijanie współpracy w ramach doraźnych koalicji z państwami o podobnych celach, dotyczących obrony systemu bezpieczeństwa;
- powstrzymywanie rosyjskich prób utworzenia systemu bezpieczeństwa opartego na strefach wpływów;
- wspieranie Ukrainy, jako państwa niepodległego, demokratycznego, o prozachodniej orientacji oraz zdolnego do skutecznej samoobrony.
- Zwiększanie zdolności do wpływania na kształt systemu międzynarodowego:
- Rozwijanie systemu powszechnej obrony, umożliwiającego wykorzystanie potencjału państwa do obrony przed zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi:
- wzmacnianie zdolności wojska do odstraszania i obrony (np. Tarcza Wschód) przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa państwa oraz w ramach kolektywnej obrony NATO. Chodzi w szczególności o podniesienie poziomu modernizacji technicznej i doktrynalnej oraz reformę organizacyjną, które będą umożliwiały prowadzenie długotrwałego i intensywnego konfliktu zbrojnego;
- zintegrowanie elementów systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym;
- zwiększenie poziomu odporności państwa, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony ludności i obrony cywilnej oraz odporności kluczowej infrastruktury i usług;
- stworzenie systemu obrony powszechnej;
- zapewnienie obrony i ochrony przed zagrożeniami, m.in. w cyberprzestrzeni oraz przestrzeni kosmicznej i informacyjnej;
- rozwijanie potencjału i roli społeczeństwa obywatelskiego, edukacji obywatelskiej, wzmacnianie tożsamości narodowej i spójności społecznej, od których zależy determinacja do obrony państwa i ochrony ludności.
- Wzmocnienie potencjału gospodarczego oraz technologicznego, bezpieczeństwa demograficznego i ochrony środowiska:
- wzmocnienie potencjału polskiego przemysłu obronnego i jego zdolności do zabezpieczenia potrzeb wojska polskiego, rozbudowy jego możliwości eksportowych oraz zredukowania uzależnienia od zewnętrznych łańcuchów dostaw;
- wzmocnienie konkurencyjności polskiej gospodarki, poprzez rozwój nauki oraz zwiększenie nakładów na badania i rozwój, ze szczególnym uwzględnieniem technologii podwójnego zastosowania, w tym m.in. sztucznej inteligencji czy technologii kwantowych;
- wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego państwa;
- tworzenie warunków umożliwiających poprawę sytuacji demograficznej, w tym wzmocnienie ochrony i zapewnienie rozwoju rodziny;
- zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego, również na wypadek zaistnienia konfliktu zbrojnego;
- zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego;
- zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego państwa.