Strategia, obejmująca czteroletnią prognozę zarządzania długiem Skarbu Państwa, jest przygotowywana corocznie. Założenia makroekonomiczne i fiskalne przyjęte w dokumencie są zgodne z założeniami projektu ustawy budżetowej na 2019 r.

Pod koniec 2018 r. relacja państwowego długu publicznego do PKB obniży się do 47,0 proc., a pod koniec 2019 r. wyniesie 46,6 proc. W kolejnych latach utrzyma się trend spadkowy i pod koniec 2022 r. relacja państwowego długu do PKB wyniesie 40,7 proc.

Relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych (długu publicznego wg definicji unijnej) do PKB będzie się obniżała do 49,2 proc. w 2018 r. i 48,9 proc. w 2019 r., a w 2022 r. osiągnie poziom 43,4 proc.

Przyjęty w projekcie ustawy budżetowej na 2019 r. limit kosztów obsługi długu Skarbu Państwa w ujęciu nominalnym będzie niższy od poziomu w 2018 r. (w 2018 r.  30,7 mld, a w 2019 r. 29,2 mld zł). W relacji do PKB koszty obsługi długu obniżą się z 1,46 proc. w 2018 r. do 1,31 w 2019 r. Relacja kosztów obsługi długu do PKB w 2022 r. obniży się do poziomu 1,27-1,30 proc.

Tegoroczny dokument stanowi kontynuację strategii przygotowanej rok temu. Nie zmienił się cel strategii, nadal jest nim minimalizacja kosztów obsługi długu Skarbu Państwa w długim horyzoncie czasowym, przy przyjętych ograniczeniach związanych z pewnymi ryzykami. Utrzymano także zadania służące wykonaniu celu strategii związane z rozwojem rynku finansowego, tj. zapewnienie płynności, efektywności i przejrzystości rynku skarbowych papierów wartościowych oraz efektywne zarządzanie płynnością budżetu państwa.

Do realizacji strategii w latach 2019-2022 przyjęto, że:

• utrzymane zostanie elastyczne podejście do kształtowania struktury finansowania pod względem wyboru rynku, waluty i instrumentów, w stopniu przyczyniającym się do minimalizacji kosztów obsługi długu i przy ograniczeniach wynikających z przyjętych poziomów ryzyka oraz możliwego wpływu na politykę pieniężną,
• głównym źródłem finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa pozostanie rynek krajowy,
• udział długu nominowanego w walutach obcych w długu Skarbu Państwa zostanie obniżany do poziomu poniżej 30 proc. i w horyzoncie strategii będzie kontynuowane jego stopniowe obniżanie,
• priorytetem polityki emisyjnej będzie budowanie dużych i płynnych emisji o oprocentowaniu stałym, zarówno na rynku krajowym, jak i rynku euro,
• średnia zapadalność długu krajowego Skarbu Państwa utrzymywana ma być na poziomie zbliżonym do 4,5 roku, o ile będzie to możliwe z punktu widzenia warunków rynkowych,
• średnia zapadalność długu Skarbu Państwa utrzymywana będzie na poziomie zbliżonym do 5 lat.