• opiniowanie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego;
• inicjowanie i opiniowanie spraw oraz pośredniczenie w wymianie opinii i doświadczeń dotyczących ochrony w lotnictwie cywilnym;
• opracowywanie stanowiska w sprawach ochrony lotnictwa cywilnego wskazanych przez ministra właściwego do spraw transportu;
• opiniowanie Krajowego Programu Ułatwień w Zakresie Lotnictwa Cywilnego;
• inicjowanie i opiniowanie spraw oraz pośredniczenie w wymianie opinii i doświadczeń, dotyczących ułatwień w lotnictwie cywilnym, w szczególności usuwania zbędnych ograniczeń i upraszczania procedur administracyjnych;
• opiniowanie stanowiska w sprawach ułatwień wskazanych przez ministra właściwego do spraw transportu.

• Norma 8.19 Załącznika 9 – „Ułatwienia” do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. – (Dz. U. 1959 Nr 35, poz. 212 z późn. zm.):

„Każde Umawiające się Państwo stworzy Komitet ds. Ułatwień w Krajowym Transporcie Lotniczym oraz Komitety ds. Ułatwień na Terenie Portów Lotniczych lub podobne organy, w celach koordynowania działań, dotyczących ułatwień pomiędzy poszczególnymi wydziałami, agencjami oraz innymi organizacjami Państwa zainteresowanego lub odpowiedzialnego za różne aspekty międzynarodowego ruchu cywilnego, a także za porty lotnicze i przewoźników lotniczych.”

• Norma 3.1.7 Załącznika 17 – „Ochrona międzynarodowego lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji” do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. – (Dz. U. 1959 Nr 35, poz. 212 z późn. zm.):

„Każde Umawiające się Państwo powołuje krajowy komitet ochrony lotnictwa cywilnego lub stosuje podobne rozwiązania, w celu koordynacji działań pomiędzy departamentami, agencjami i innymi instytucjami tego Państwa, zarządzającymi lotniskami i przewoźnikami lotniczymi, instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej i innymi podmiotami zaangażowanymi lub odpowiedzialnymi za wdrażanie różnych aspektów krajowego programu ochrony lotnictwa cywilnego”.

• Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz. U. 2022 r. poz. 1235)

W skład Rady wchodzą przedstawiciele ministra właściwego do spraw transportu, ministra właściwego do spraw administracji publicznej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, ministra właściwego do spraw gospodarki, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw rolnictwa, ministra właściwego do spraw środowiska, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zdrowia, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz Prezesa Urzędu, powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw transportu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

W skład Rady wchodzą również, w liczbie nie większej niż 11, przedstawiciele organizacji przedsiębiorstw lotniczych, zarządzających lotniskami, zarządzających ruchem lotniczym oraz wyższych uczelni kształcących w specjalnościach związanych z lotnictwem. Podstawa prawna: art. 19 ust. 2 i 3 ustawy Prawo lotnicze.

Minister właściwy do spraw transportu zapewnia środki na prowadzenie działalności Rady, w tym na jej obsługę administracyjną. Natomiast organizację i tryb działania Rady określa regulamin, który ustalany jest po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu, przez ministra właściwego do spraw transportu w drodze zarządzenia.