Woda została uznana przez ONZ za kluczowy czynnik dla zrównoważonego rozwoju. Narastające zmiany klimatu powodują coraz bardziej złożone wyzwania przed gospodarką wodną. Główną konkluzją Konferencji Wodnej ONZ w 2023 r w Nowym Jorku jest konieczność ograniczenia fragmentacji działań w gospodarce wodnej, aby podnieść ich efektywność. Podstawą rozwijania tego holistycznego podejścia jest dialog pomiędzy decydentami w gospodarce wodnej (ministrami) a decydentami w nauce (rektorzy uczelni). Ten dialog został zapoczątkowany z okazji 50-lecia programu UNESCO-IHP, który odgrywa ogromna rolę w międzynarodowej wymianie wiedzy, informacji i doświadczeń.

Tematyka sesji pn. Transdyscyplinarna ekohydrologia UNESCO jako podstawa dla miasta przyszłości w obliczu zmian klimatycznych koncentrowała się wokół relacji między człowiekiem, biosferą, wodami i zrównoważonym rozwojem, które stają się wysoce złożone ze względu na zmiany klimatu, demografię, degradację siedlisk, konsumpcję i emisję zanieczyszczeń. Aby odwrócić degradację środowiska i niszczenie zasobów wodnych potrzeba systemowych rozwiązań opartych na zintegrowanej nauce – transdyscyplinarnej ekohydrologii.

Przyspieszenie rozwoju transdyscyplinarnej ekohydrologii musi być dokonane poprzez rozszerzenie podejścia oddolnego (opartego o priorytety wyznaczane przez naukowych decydentów) o podejście odgórne. Podejście odgórne oznacza, że strategiczni decydenci na podstawie dialogu ze środowiskiem akademickim definiują hierarchię problemów do rozwiązania i wspierają badania nad priorytetami rozwoju. Celem konferencji było nawiązanie dialogu pomiędzy decydentami, aby powiązać te dwa podejścia.