Rzecznik
Praw Pacjenta

Skierowanie jest konieczne w przypadku:

• wizyty u psychologa (wyjątkiem jest stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii– w tym przypadku można dostać się do psychologa bez skierowania. Skierowanie nie jest potrzebne także wtedy, gdy termin wizyty zostanie wyznaczony po terminie odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii);
• wizyty u psychoterapeuty w trybie ambulatoryjnym – w poradni zdrowia psychicznego lub w poradni psychologicznej;
• przyjęcia do szpitala psychiatrycznego, poza stanami nagłymi (takie skierowanie jest  wówczas ważne 14 dni).

 

Bez skierowania można udać się:

• do lekarza psychiatry w trybie ambulatoryjnym, w tym także do jednego z centrów zdrowia psychicznego;
• w celu leczenia uzależnienia, jeśli pacjent zgłasza się do z powodu uzależnienia lub współuzależnienia;
• do szpitala psychiatrycznego oraz na oddział psychiatryczny, w ramach centrum zdrowia psychicznego, w trybie nagłym, po decyzji lekarza, który dyżuruje na izbie przyjęć.

 

Ważne!

• Aby skorzystać ze świadczeń ambulatoryjnych, dzieci i młodzież nie potrzebują skierowania. Zgodę na leczenie muszą wyrazić ich rodzice lub przedstawiciele ustawowi.
• W nagłych przypadkach osoba z zaburzeniami psychicznymi lub uzależniona może zgłosić się do szpitala psychiatrycznego bez skierowania. O przyjęciu do szpitala decyduje lekarz, który dyżuruje na izbie przyjęć, po zbadaniu pacjenta.

 

Od kogo wymagane jest skierowanie?

Skierowanie do psychologa i psychoterapeuty może wystawić dowolny lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, czyli lekarz, który ma podpisaną umowę z NFZ lub pracuje w placówce, która zawarła taką umowę. Może to być lekarz pierwszego kontaktu, ale także lekarz specjalista, np. kardiolog lub endokrynolog.

Skierowanie do szpitala psychiatrycznego może wystawić każdy lekarz, również w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej. Takie skierowanie jest ważne 14 dni.