Rzecznik
Praw Pacjenta

Zgodnie z przepisami¹ choroby psychiczne, w tym m.in. schizofrenia, nie są obecnie przeciwwskazaniem do skorzystania z leczenia uzdrowiskowego. Dodatkowo, pacjent nie ma obowiązku przedstawiania opinii psychiatrycznej, ponieważ w trakcie oczekiwania na termin i miejsce świadczenia stan chorego mógł ulec istotnym zmianom.

W ww. przepisach wskazano jednak, że „stan chorobowy, w którym leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitacja uzdrowiskowa przy wykorzystaniu naturalnych surowców leczniczych mogłyby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta” stanowi przeciwskazanie do leczenia w tym zakresie. W praktyce oznacza to, że lekarz zatrudniony w oddziale wojewódzkim NFZ, który ocenia skierowanie pacjenta, może zwrócić się do lekarza wystawiającego skierowanie o:

• Dokumentację medyczną pacjenta
• Jej uzupełnienie lub aktualizację
• Dodatkowe informacje o pacjencie, w tym także dotyczące przebiegu schorzeń psychicznych, ich okresów remisji i progresu, sposobu leczenia farmakologicznego oraz jego zdolności do samoobsługi, w aspekcie zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych.

Jak wynika z tych informacji, podejście do każdego pacjenta w zakresie kwalifikacji do leczenia uzdrowiskowego powinno być indywidualne, dostosowane do ich aktualnego stanu psychicznego.

Osoba z doświadczeniem choroby psychicznej – w stanie chorobowym eliminującym ją z możliwości stosowania leczenia uzdrowiskowego – może być na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego rehabilitowana poprzez zabiegi fizjoterapeutyczne w warunkach stacjonarnych, ambulatoryjnych lub w warunkach domowych.