W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Pożegnanie Zdzisława Bradela

15.09.2020

Wicewojewoda Mazowiecki Sylwester Dąbrowski wziął udział w uroczystościach pogrzebowych Zdzisława Bradela, który zmarł 3 września 2020 r. Pośmiertnie został oznaczony, przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 14 września 2020 r. w kościele pw. Św. Jozafata i na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Pożegnanie Zdzisława Bradela

Zdzisław Bradel urodził się 21 czerwca 1950 roku w Gdańsku. W latach 70. studiował
na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był poetą – należał do Koła Młodych Literatów oddziału ZLP w Lublinie, publikował też w prasie katolickiej. W latach 1977–1979 współredagował „Spotkania. Niezależne pismo młodych katolików”. Napisał (pod pseudonimem) m.in. Rozważania ewangeliczne.

W latach 1976–1977 uczestniczył w akcji pomocy represjonowanym robotnikom Radomia. Od 21 do 27 maja 1979 r. brał udział (wraz z Kazimierzem Świtoniem) w głodówce protestacyjnej
w bazylice Matki Boskiej Piekarskiej w Piekarach Śląskich przeciwko wykreśleniu tej miejscowości z trasy pielgrzymki Jana Pawła II. W marcu 1980 r. uczestniczył w lubelskiej akcji na rzecz bojkotu wyborów do Sejmu PRL. Od 1980 r. należał do Ruchu Młodej Polski. W 1981 r. został współredaktorem niezależnego „Biuletynu Informacyjnego NSZZ RI «Solidarność» Regionu Środkowo-Wschodniego”; w listopadzie tego roku objął funkcję redaktora naczelnego czasopisma. Był prelegentem Wszechnicy Związkowej, od września 1981 r. kierował Wszechnicą Ludową.

Od 3 stycznia do 10 lutego 1982 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Iławie.
Od września (lub października) 1982 r. do grudnia 1982 r. (lub stycznia 1983 r.) sprawował funkcję przewodniczącego podziemnego Tymczasowego Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego w Lublinie. W drugiej połowie lat 80. działał w ruchu Komunia i Wyzwolenie (Comunione e Liberazione) w Polsce. Po 1989 r. był m.in. redaktorem „Ładu. Katolickiego Tygodnika Społecznego”, „Głosu”, „Przeglądu Katolickiego” i gazety branżowej „Poczta Polska”.

W latach 1992–1993 pełnił funkcję doradcy wicepremiera Pawła Łączkowskiego. Angażował się w działalność samorządu Otwocka – był radnym (1994–1998), przewodniczącym Rady Miejskiej (1996–1998), radnym Powiatu Otwockiego (1998–2002) i rzecznikiem prasowym Urzędu Miasta. Po 1990 r. był działaczem Partii Chrześcijańskich Demokratów, Ruchu Odbudowy Polski, Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. W 2012 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

{"register":{"columns":[]}}