Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie

Ofiarami tej zbrodni byli jeńcy wojenni, wzięci do niewoli w wyniku agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 r. – oficerowie Wojska Polskiego, w tym wybitni dowódcy i stratedzy, a także policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Tworzyli oni elitę naszego narodu, stanowiącą o jego potencjale obronnym, intelektualnym i twórczym. Zostali zgładzeni przez NKWD bez procesów sądowych, z pogwałceniem międzynarodowych przepisów i elementarnych zasad funkcjonowania cywilizowanego świata, na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z 5 marca 1940 r.

Obchodzone dziś święto przypada w rocznicę konferencji zorganizowanej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych hitlerowskich Niemiec w 1943 r., na której do publicznej wiadomości została podana informacja o odkryciu w Katyniu pod Smoleńskiem w Rosji masowych grobów polskich oficerów. Władze sowieckie prawdę o tej zbrodni ukrywały przez pół wieku, zaprzeczając swojej odpowiedzialności za eksterminację jeńców i przypisując winę Niemcom. Kłamstwo katyńskie powielały władze Polski Ludowej. O prawdę o tym akcie ludobójstwa walczyły w czasach komunizmu, mimo represji i prześladowań, rodziny poległych oraz pokolenia historyków, nauczycieli, wydawców podziemnych czasopism i opozycjonistów. Związek Radziecki przyznał się do popełnienia zbrodni dopiero 13 kwietnia 1990 r., przekazując Polsce zaledwie część dokumentów z lat 40.

Dzisiejsza data ma dla naszego narodu znaczenie symboliczne. Wyznacza początek podejmowanych przez środowiska patriotyczne wysiłków w celu wskazania winnych eksterminacji jeńców oraz ujawnienia faktów i okoliczności, które do tych wydarzeń doprowadziły. Obecnie, po 81 latach, wiemy znacznie więcej, lecz wciąż za mało, by uznać, że zbrodnia katyńska została ostatecznie wyjaśniona, a nazwiska jej wykonawców ustalone. Proces odkłamywania historii nadal trwa. Składamy podziękowania wszystkim osobom i instytucjom, które troszczą się o godne upamiętnienie pomordowanych oraz wytrwale i z poświęceniem dążą do poznania prawdy.

Zbrodnia katyńska to jedna z najbardziej bolesnych kart naszych dziejów. Wspomnieniu tego bestialskiego mordu zawsze będzie towarzyszyć cierpienie, spowodowane ogromem krzywdy wyrządzonej narodowi polskiemu. Przywołując dziś po raz kolejny tamte wydarzenia, składamy hołd ich ofiarom i ich postawie bezwzględnej wierności Ojczyźnie. Jest to nasz obowiązek nie tylko wobec przodków, lecz także wobec obecnych i przyszłych pokoleń. Tylko bowiem poznanie i utrwalenie prawdy o wydarzeniach, które ukształtowały losy naszej Ojczyzny, pozwoli zabliźnić się ranom i podjąć działania służące zbudowaniu pomyślnej przyszłości.