Rzecznik
Praw Pacjenta

Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych obejmuje zdarzenia medyczne, do których doszło w szpitalu (chodzi o wszystkie szpitale, w tym psychiatryczne czy uzdrowiskowe) w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych (czyli m.in. w ramach świadczeń gwarantowanych finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia).

Wniosek o przyznanie świadczenia kompensacyjnego można złożyć, jeśli zdarzenie medyczne miało miejsce po wejściu w życie ustawy powołującej Fundusz, czyli nie wcześniej niż 6 września 2023 roku. Fundusz obejmuje także zdarzenie, które miało miejsce wcześniej, ale wnioskodawca dowiedział się o nim już po wejściu ustawy w życie.

 

Przesłanki przyznania świadczenia kompensacyjnego

Zgodnie z ustawą zdarzenie medyczne to zaistniałe w trakcie udzielania lub w efekcie udzielenia bądź zaniechania udzielenia świadczenia zdrowotnego:

• zakażenie pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym,
• uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pacjenta, albo
• śmierć pacjenta

– którego z wysokim prawdopodobieństwem można było uniknąć w przypadku udzielenia świadczenia zdrowotnego zgodnie z aktualną wiedzą medyczną albo zastosowania innej dostępnej metody diagnostycznej lub leczniczej, chyba że doszło do dających się przewidzieć normalnych następstw zastosowania metody, na którą pacjent wyraził świadomą zgodę (czyli do powikłania).

Wysokość świadczenia kompensacyjnego

Wysokość świadczenia kompensacyjnego dla pacjenta, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju albo uległ zakażeniu, to od 2 000 do 200 000 zotych. Natomiast osoba bliska zmarłego pacjenta, która wystąpiła z wnioskiem, może otrzymać od 20 000 złotych do 100 000 złotych.

Przy ustalaniu wysokości świadczenia kompensacyjnego Rzecznik uwzględnia:

• w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia albo zakażenia biologicznym czynnikiem chorobotwórczym – charakter następstw zdrowotnych oraz stopień dolegliwości wynikających ze zdarzenia medycznego, w tym w zakresie uciążliwości leczenia, uszczerbku na zdrowiu oraz pogorszenia jakości życia;

• w przypadku śmierci pacjenta – pozostawanie w związku małżeńskim w chwili śmierci pacjenta, pokrewieństwo, pozostawanie w stosunku przysposobienia, pozostawanie we wspólnym pożyciu, a także wiek osoby ubiegającej się o świadczenie i wiek zmarłego pacjenta.

Wysokość świadczenia jest wyliczana w oparciu o szczegółowe wytyczne określane w rozporządzeniu Ministra Zdrowia.

Kto może złożyć wniosek?

Wniosek może złożyć osoba uprawniona do świadczenia, czyli pacjent, a w przypadku śmierci pacjenta – rodzic pacjenta, jego dziecko, małżonek, który nie pozostawał z nim w separacji, osoba pozostająca z pacjentem we wspólnym pożyciu oraz osoba pozostająca w stosunku przysposobienia (każda z tych składa oddzielny wniosek, który podlega odrębnemu rozpatrzeniu). W przypadku osoby, która nie może działać samodzielnie, z wnioskiem może wystąpić jej przedstawiciel ustawowy. Może to również zrobić odpowiednio upoważniony pełnomocnik.

Termin na wniesienie wniosku

Wniosek o przyznanie świadczenia można złożyć w ciągu roku od uzyskania informacji o uszkodzeniu ciała, rozstroju zdrowia lub zakażeniu albo śmierci pacjenta (jednak nie później niż w ciągu 3 lat od dnia, w którym nastąpiło to zdarzenie).

Przed złożeniem wniosku warto wykonać krótki test

Przed złożeniem wniosku sprawdź, czy spełniasz przesłanki do uzyskania świadczenia. Możesz wykonać krótki test, składający się z kilku pytań – dzięki temu otrzymasz informację czy w Twojej sprawie możliwe jest ubieganie się o przyznanie świadczenia. PRZEJDŹ DO TESTU SPRAWDZAJĄCEGO CZY MASZ PRAWO DO ODSZKODOWANIA.

Tryb przyznania świadczenia

Po wszczęciu postępowania Rzecznik gromadzi niezbędne dokumenty i informacje. Może w ramach tego wezwać wnioskodawcę, a także placówki medyczne, które leczyły pacjenta, do udzielenia informacji, złożenia wyjaśnień oraz przedstawienia posiadanych dokumentów.

Decyzja o przyznaniu świadczenia lub jego odmowie jest wydawana w ciągu 3 miesięcy od otrzymania kompletnego i prawidłowo opłaconego wniosku. W razie konieczności wystąpienia przez Rzecznika do wnioskodawcy lub placówek medycznych, bieg tego terminu decyzji ulega wstrzymaniu do czasu przedłożenia niezbędnych informacji i dokumentów.

Od decyzji Rzecznika wnioskodawcy służy odwołanie rozpatrywane przez niezależną Komisję Odwoławczą. Wniesienie odwołania podlega opłacie w wysokości 200 złotych. Jest ona zwracana w razie uwzględnienia odwołania. Następnie stronie przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wypłata świadczenia

Rzecznik informuje osobę, na rzecz której zostało przyznane świadczenie kompensacyjne, że w ciągu 30 dni od uprawomocnienia się decyzji powinna złożyć oświadczenie o przyjęciu świadczenia kompensacyjnego lub o rezygnacji z niego. Złożenie oświadczenia o przyjęciu świadczenia jest równoznaczne ze zrzeczeniem się przez wnioskodawcę wszelkich roszczeń odszkodowawczych mogących wynikać ze zdarzenia medycznego w zakresie szkód, które ujawniły się do dnia złożenia wniosku. Złożenie oświadczenia o rezygnacji ze świadczenia (bądź niezłożenie żadnego oświadczenia) jest z kolei równoznaczne ze zrzeczeniem się przez wnioskodawcę ze świadczenia.

Wypłata świadczenia następuje w terminie 14 dni od dnia złożenia oświadczenia o przyjęciu świadczenia wynikającego z prawomocnej decyzji.

Kwota świadczenia wypłaconego z Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych jest zwolniona z podatku dochodowego.