Początek udziału polskich jednostek w operacjach na rzecz pokoju datuje się na rok 1953.  Przez pierwsze lata Polska wysyłała jedynie obserwatorów do misji poza systemem ONZ w Korei, Indochinach i Nigerii.

W misjach poza granicami kraju, kobiety służyły od początku ich istnienia. Najpierw cywile-tłumaczki w składzie Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei oraz Komisji Repatriacyjnej Państw Neutralnych. W 1954 na Półwyspie Indochińskim kobiety uczestniczyły w pracach Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli. W latach 70. była misja UNEF II, a następnie UNDOF w Syrii, UNFIL w Libanie, podczas operacji Pustynna Burza na ORP Wodnik również był personel żeński.
Początkowo misjonarki, którym przyznano status weterana, najczęściej pracowały w administracji lub służbie zdrowi, w latach późniejszych przede wszystkim jako żołnierze na stanowiskach administracyjnych i dowodzenia. Kobiety były w Kosowie, Libanie, Syrii, Iraku.

W armii systematycznie wzrastała potrzeba większej liczby średniego personelu medycznego i lekarzy. Zmiany nastąpiły po 2003 roku, gdy mury wyższych szkół oficerskich, następnie akademii wojskowych zaczęły opuszczać również specjalistki w wielu dziedzinach.
Rozszerzono też zakres stanowisk dla kobiet na misjach. Od 2004 roku służą jako dowódcy plutonów, szefowie sekcji, telegrafistki-telefonistki, oficerowie łącznikowi i operacyjni, psycholog, radca prawny, kierownik kancelarii.

Obecnie kobiety służą: w Kosowie, Afganistanie, Iraku, Łotwie, Rumuni, na misji pokojowej ONZ  w Libanie, Morzu Śródziemnym w ramach operacji Unii Europejskiej EUNAFOR MED operacja „Irini” i misji EUFOR ALTEA w Bośni i Hercegowinie oraz w misji obserwacyjnej UNTSO Bliski Wschód.

Wśród uczestniczek misji dominują kobiety na stanowiskach w korpusie osobowym medycznym, finansowym, logistycznym czy ogólnym, natomiast w PKW KFOR, PKW AFGANISTAN RSM, PKW ŁOTWA, PKW RUMUNIA kobiety realizują również zadania o charakterze operacyjnym i szkoleniowym.
W działaniach poza granicami państw (misje i operacje wojskowe) w latach 1953 – 2020 udział wzięło ok 120.000 osób (żołnierze i pracownicy wojsk).