W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Niezłomni patronami kolejnych brygad WOT

01.03.2018

Mariusz Błaszczak minister obrony narodowej, podczas centralnych obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, wręczył decyzje o ustanowieniu patronów - żołnierzy antykomunistycznego podziemia dla kolejnych brygad WOT.

wot_tradycje

Zgodnie z postanowieniem szefa resortu obrony, na patrona 4. Warmińsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej wybrano kpt. Gracjana Froga „Szczerbca”,  5. Mazowiecka Brygada Obrony Terytorialnej nosić będzie imię st. sierż. Mieczysława Dziemieszkiewicza „Roja”, a patronem 6. Mazowieckiej Brygady Wojsk Obrony Terytorialnej został rtm. Witold Pilecki.

Kpt. Gracjan Fróg  „Szczerbiec” należał do grona najzdolniejszych dowódców wileńskiej Armii Krajowej. Potrafił swych żołnierzy wyszkolić, uzbroić, umundurować oraz poprowadzić do zwycięstw w walce z okupantami. Aresztowany pod zarzutem współpracy z Niemcami 10 lipca 1948 roku, przeszedł okrutne śledztwo i został skazany na karę śmierci 11 maja 1951 roku. W 1959 roku go zrehabilitowano. Kpt. Fróg był dwukrotnie odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi Wojennej z Mieczami.

St. sierż. Mieczysław Dziemieszkiewicz „Rój”
W 1945 roku po dezercji z wojska dołączył do podziemia antykomunistycznego, wstępując do Narodowych Sił Zbrojnych – Narodowego Zjednoczenia Wojskowego na wschodnim Mazowszu. Od 1948 roku dowodził oddziałem Pogotowia Akcji Specjalnej NZW. Wydany przez szantażowaną przez UB narzeczoną, zginął w nocy z 13 na 14 kwietnia 1951 roku w czasie obławy UB.

Płk Witold Pilecki „Witold”
Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, w 1939 roku współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej. We wrześniu 1940 roku na ochotnika dostał się do Auschwitz, rozpoznając sytuację więźniów i organizując konspirację. Po ucieczce z obozu m.in. wziął udział w Powstaniu Warszawskim. Po wyjściu z niewoli trafił do 2. Korpusu Polskiego, skąd na polecenie gen. Andersa wrócił do kraju. Zorganizował siatkę wywiadowczą, zbierającą informację o władzy komunistycznej. Aresztowany w maju 1947 roku, stracony 25 maja 1948 roku.

{"register":{"columns":[]}}