Wyjaśnienie do artykułu red. Pauliny Szewioły "Fundusz opłaci polityczną obietnicę", opublikowanego 30.04.2025 r. w Rzeczpospolitej
30.04.2025
W związku z artykułem, który ukazał się w Rzeczpospolitej należy podkreślić, że zgodnie z obowiązującymi przepisami - zarówno jeszcze aktualną ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jak i ustawą o rynku pracy i służbach zatrudnienia (która oczekuje na publikację) - środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczane na finansowanie badań, analiz i ekspertyz dotyczących rynku pracy i przeciwdziałania bezrobociu, w tym funkcjonowania instrumentów rynku pracy.
Oznacza to, że projekty badawcze dotyczące skróconego czasu pracy, jeśli mają na celu ocenę ich wpływu na zatrudnienie, produktywność, zdrowie pracowników, organizację pracy czy godzenie życia zawodowego z prywatnym, mogą być finansowane z Funduszu Pracy – o ile są zgodne z celami polityki rynku pracy.
Skrócony czas pracy wpisuje się w szerszy kontekst transformacji rynku pracy, m.in. taki jak:
- wpływ warunków pracy na zdrowie i dobrostan pracowników,
- zmiany demograficzne i wyzwania związane ze starzeniem się społeczeństwa,
- łączenie rodzicielstwa z aktywnością zawodową oraz udział osób starszych i osób z niepełnosprawnościami w rynku pracy,
- automatyzacja, cyfryzacja i wpływ nowych technologii na organizację pracy oraz potrzeba zwiększania produktywności,
- wspieranie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym (work-life balance).
Zgodnie z art. 25 pkt 1 lit. i) w związku z art. 211 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, Minister Rodziny, Pracy i Polityki ma prawo inicjować i realizować projekty pilotażowe, których celem jest m.in. wypracowanie i przetestowanie nowych form organizacji pracy.
Realizacja pilotażu skróconego czasu pracy rozpocznie się po wejściu w życie nowej ustawy, co gwarantuje zgodność z aktualnym stanem prawnym.
Projektem pilotażowym, zgodnie z ustawą z 20 marca 2025 r. o rynku pracy, jest przedsięwzięcie służące testowaniu i wdrażaniu nowych rozwiązań wspierających zatrudnienie. Jest ono finansowane z rezerwy Funduszu Pracy pozostającej w dyspozycji ministra właściwego ds. pracy.”