Komunikat nr 97 w sprawie praktycznych aspektów realizacji obowiązku informacyjnego przez notariuszy wobec Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, o którym mowa w art. 72 ust. 4 Ustawy AML
W związku z licznymi pytaniami kierowanymi do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (dalej zwanego: „Generalnym Inspektorem”) dotyczącymi obowiązku przekazywania przez notariuszy informacji o czynnościach, wynikającego z ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1124, z późn. zm.), dalej zwanej: „Ustawą AML”, Generalny Inspektor zwraca uwagę na kwestie wskazane poniżej.
Notariusze jako instytucje obowiązane
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML instytucjami obowiązanymi są „notariusze w zakresie czynności dokonywanych w formie aktu notarialnego, obejmujących:
a) przeniesienie własności wartości majątkowej, w tym sprzedaż, zamianę lub darowiznę ruchomości lub nieruchomości,
b) zawarcie umowy działu spadku, zniesienia współwłasności, dożywocia, renty w zamian
za przeniesienie własności nieruchomości oraz o podział majątku wspólnego,
c) przeniesienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, prawa użytkowania wieczystego oraz ekspektatywy odrębnej własności lokalu,
d) wniesienie wkładu niepieniężnego po założeniu spółki,
e) zawarcie umowy dokumentującej wniesienie lub podwyższenie wkładów do spółki albo wniesienie lub podwyższenie kapitału zakładowego,
f) przekształcenie lub połączenie spółek,
g) zbycie przedsiębiorstwa,
h) zbycie udziałów w spółce;”.
Generalny Inspektor pragnie zauważyć, że zgodnie z powyższym przepisem Ustawa AML nie uzależnia posiadania statusu instytucji obowiązanej od formy prawnej, w której notariusz wykonuje swoją działalność, lecz odnosi się bezpośrednio do osoby notariusza. Ustawodawca, podobnie jak w przypadku innych zawodów prawniczych, powiązał status instytucji obowiązanej z wykonywaniem zawodu oraz ze wskazaniem zakresu wykonywanych czynności.
Obowiązek raportowania czynności – najczęstsze wątpliwości
Zgodnie z przepisami Ustawy AML, jeśli wartość czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML przekracza równowartość 15 000 euro, instytucja obowiązana, jaką jest notariusz, ma obowiązek przekazania informacji Generalnemu Inspektorowi w trybie określonym w art. 72 ust. 4 Ustawy AML.
Jednocześnie należy podkreślić, że obowiązek poinformowania Generalnego Inspektora o czynnościach w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML nie obejmuje prowadzenia rejestru akcjonariuszy prostych spółek akcyjnych oraz czynności z tym związanych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13a Ustawy AML w związku z art. 79 pkt 6a ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 2024 r. poz. 1001, z późn. zm.), zwanej dalej: „PrNot”. Nie wyłącza to jednak objęcia notariuszy w zakresie czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13a Ustawy AML, innymi obowiązkami wynikającymi z Ustawy AML.
W celu zapewnienia jednolitego i prawidłowego stosowania przepisów, Generalny Inspektor przedstawia najczęściej pojawiające się wątpliwości związane z obowiązkiem raportowania czynności oraz praktyczne wskazówki dotyczące ich realizacji.
Przykład 1
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o założeniu fundacji rodzinnej lub fundacji?
Odpowiedź:
W myśl Ustawy AML, fundacja rodzinna stanowi trust, na co wskazuje art. 2 ust. 2 pkt 4 Ustawy AML, zgodnie z którym za trust uznaje się „regulowany przepisami prawa obcego stosunek prawny wynikający ze zdarzenia prawnego, umowy lub porozumienia, w tym zespołu takich zdarzeń lub czynności prawnych, na podstawie którego dokonuje się przeniesienia własności lub posiadania wartości majątkowych na powiernika w celu sprawowania zarządu powierniczego oraz udostępniania tych wartości beneficjentom tego stosunku oraz fundację rodzinną w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej”.
Do powstania trustu - fundacji rodzinnej, wymagane jest podjęcie szeregu czynności wymienionych
w art. 21 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 326), z których tylko część stanowi czynności dokonywane w formie aktu notarialnego. Już z tego względu, sam fakt powstania fundacji rodzinnej (trustu) nie podlega obowiązkowi poinformowania Generalnego Inspektora przez instytucję obowiązaną – notariusza w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML.
Złożenie oświadczenia o ustanowieniu fundacji rodzinnej w akcie założycielskim albo w testamencie w formie aktu notarialnego (dzięki czemu powstaje fundacja rodzinna w organizacji) bądź ustalenie statutu przez fundatora w formie aktu notarialnego, o czym mowa odpowiednio w art. 22 i 26 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej, nie zostały wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML. W konsekwencji takie czynności nie podlegają obowiązkowemu poinformowaniu Generalnego Inspektora przez notariusza w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML.
Jeśli chodzi o fundację, to oświadczenie woli o ustanowieniu fundacji złożone w formie aktu notarialnego, o czym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 2023 r. poz. 166), również nie jest wymienione w katalogu czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML i nie podlega obowiązkowi poinformowania Generalnego Inspektora przez instytucje obowiązane – notariuszy w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML.
Przykład 2
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o oświadczeniu o wykonaniu przez gminę prawa pierwokupu. Uprzednio została zawarta warunkowa umowa sprzedaży między osobami fizycznymi pod warunkiem, że gmina nie wykona prawa pierwokupu. Gmina w terminie złożyła oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu.
Odpowiedź:
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 lit a Ustawy AML, instytucjami obowiązanymi są notariusze w zakresie czynności dokonywanych w formie aktu notarialnego, obejmujących m.in. przeniesienie własności wartości majątkowej, w tym sprzedaż, zamianę lub darowiznę ruchomości lub nieruchomości, przy czym przez wartości majątkowe rozumie się prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, środki płatnicze, instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, inne papiery wartościowe, wartości dewizowe oraz waluty wirtualne (art. 2 ust. 2 pkt 27 Ustawy AML). Co istotne, w przypadku tej podstawy prawnej decydujące jest przeprowadzenie określonej czynności w formie aktu notarialnego. Ustawa AML nie przesądza, że musi to być umowa, o ile wywołuje określony w Ustawie AML skutek.
Na podstawie art. 110 ust. 4 pkt 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 1145, z późn. zm.), wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje prawo pierwokupu przez złożenie oświadczenia w formie aktu notarialnego u notariusza sporządzającego umowę sprzedaży.
W przypadku, gdyby złożenie oświadczenia u tego notariusza było niemożliwe lub napotykało poważne trudności, może być ono złożone u innego notariusza. Z chwilą złożenia oświadczenia, nieruchomość staje się własnością gminy, jeżeli wykonanie prawa pierwokupu dotyczyło sprzedaży nieruchomości.
Takie oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu przez gminę dokonane w formie aktu notarialnego skutkujące przeniesieniem wartości majątkowych, wymaga poinformowania Generalnego Inspektora, o ile jej wartość przekracza równowartość 15 000 euro (art. 72 ust. 4 Ustawy AML).
Przykład 3
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o zawarciu ugody - w ramach której dłużnik będący osobą fizyczną zobowiąże się wobec osób prawnych do naprawienia szkody i zobowiąże się do spłaty należności w kwotach przekraczających 15.000 euro.
Odpowiedź:
Zgłoszeniu w przypadku notariuszy podlega czynność, a nie transakcja, która została określona w art. 2 ust. 2 pkt 21 Ustawy AML.
W związku z powyższym zgłoszeniu podlegają m.in. czynności dokonywane w formie aktu notarialnego obejmujące przeniesienie własności wartości majątkowej, w tym sprzedaż, zamianę lub darowiznę ruchomości lub nieruchomości (art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. a Ustawy AML), ale tylko te, których równowartość przekracza 15 000 euro.
Ponadto w art. 2 ust. 2 pkt 27 Ustawy AML określona została definicja legalna wartości majątkowych przez które rozumie się prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, środki płatnicze, instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, inne papiery wartościowe, wartości dewizowe oraz waluty wirtualne.
Pod pojęciem przeniesienia własności wartości majątkowych należy więc rozumieć również przeniesienie własności pieniędzy, których równowartość przekracza 15 000 euro.
Ze względu na szerokie spektrum stosunków między stronami, które mogą stać się materią ugody i jej uniwersalny charakter, nie sposób „z góry” zakwalifikować ugody jako podlegającą bądź nie obowiązkowi poinformowania Generalnego Inspektora na podstawie art. 72 ust. 4 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML. Każdą sprawę należy więc zbadać indywidualnie, biorąc pod uwagę wszystkie postanowienia ugody oraz skutki, jakie niesie.
Przykład 4
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o umowie ustanowienia przez spółdzielnię mieszkaniową odrębnej własności lokalu i przeniesienie tego lokalu na osobę, której dotychczas przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do tego lokalu?
Odpowiedź:
Wątpliwość sprowadza się do określenia charakteru umowy ustanowienia przez spółdzielnię mieszkaniową odrębnej własności lokalu i przeniesienia tego lokalu tzn. określenia czy umowa
ta w rozumieniu przepisów Ustawy AML przenosi wartości majątkowe, czy też nie.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 558), zwanej dalej: „UstSpM”:
„Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:
1) spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa;
2) spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.”
UstSpM posługuje się zatem sformułowaniem „przeniesienia własności”, które jest pojęciem szerszym niż sprzedaż.
Nie ma zatem wątpliwości, że umowa ustanowienia przez spółdzielnię mieszkaniową odrębnej własności lokalu i przeniesienia tego lokalu na osobę, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego stanowić będzie czynność dokonaną w formie aktu notarialnego, obejmującą przeniesienie własności wartości majątkowej na gruncie art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. a Ustawy AML.
Na marginesie warto zaznaczyć, że katalog zawarty w art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. a Ustawy AML: „w tym sprzedaż, zamianę lub darowiznę ruchomości lub nieruchomości” nie jest katalogiem zamkniętym, co przejawia się w użyciu przez ustawodawcę sformułowania „w tym”, i poprzez sam fakt niewymienienia w nim umowy ustanowienia przez spółdzielnię mieszkaniową odrębnej własności lokalu i przeniesienia tego lokalu na osobę. Wobec tego, nie można wywodzić, że umowa taka nie mieści się w pojęciu czynność obejmującą przeniesienie własności wartości majątkowej.
Powyższe oznacza, że umowa ustanowienia przez spółdzielnię mieszkaniową odrębnej własności lokalu i przeniesienia tego lokalu na osobę, podlega obowiązkowi raportowania Generalnemu Inspektorowi na podstawie art. 72 ust. 4 Ustawy AML.
Przykład 5
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o czynności polegającej na przekształceniu spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w sytuacji, gdy kapitał zakładowy spółki z o.o. (spółki przekształconej) wynosi np. 9.000,00 zł, a wkłady wspólników w spółce komandytowej (spółce przekształcanej) wynosiły odpowiednio np.: 3.000,00 zł, 3.000,00 zł oraz 3.000 zł i odpowiadają one wartościom nominalnym udziałów objętych w kapitale zakładowym sp. z o.o. i wkładom wniesionym na ich pokrycie. Ponadto w planie przekształcenia określono, że wartość bilansowa majątku spółki przekształcanej przekracza równowartość 15 000 euro.
Odpowiedź:
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 i 13a Ustawy AML notariusze są instytucją obowiązaną w zakresie wskazanych tam czynności. W świetle art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. f Ustawy AML taką czynnością jest przekształcenie lub połączenie spółek dokonane w formie aktu notarialnego. Jednak nie każda czynność określona w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML wymaga zgłoszenia do Generalnego Inspektora przez notariusza, a jedynie ta, której równowartość przekracza 15 000 euro (art. 72 ust. 4 Ustawy AML).
Z art. 563 § 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej zwany: „k.s.h.”) wynika, że elementem obligatoryjnym uchwały o przekształceniu jest określenie wysokości kapitału zakładowego, w przypadku, gdy po przekształceniu ma powstać spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednocześnie, k.s.h. narzuca obowiązek, żeby uchwała o przekształceniu została umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza (art. 562 § 2 k.s.h.). Z art. 104 § 4 PrNot wynika natomiast, że protokoły spisuje się w formie aktu notarialnego.
Zgodnie z brzmieniem art. 563 § 2 k.s.h. to podjęcie uchwały o przekształceniu zastępuje zawarcie umowy spółki przekształconej oraz powołanie organów spółki przekształconej.
Natomiast ustalenie wartości bilansowej majątku spółki przekształconej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia jest elementem obligatoryjnym planu przekształcenia (art. 558 § 1 pkt 1 k.s.h.), który jest przygotowywany, w zależności od formy prawnej spółki, przez zarząd spółki przekształcanej albo wszystkich wspólników prowadzących sprawy spółki przekształcanej (art. 557 § 1 k.s.h.). Formę aktu notarialnego plan przekształcenia przybiera tylko w spółce jednoosobowej (art. 557 § 3 k.s.h.). Także plan przekształcenia, co do zasady nie musi przybrać formy aktu notarialnego, a zgodnie z art. 72 ust. 4 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 13 lit f Ustawy AML, tylko określona czynność, dokonana w formie aktu notarialnego podlega rejestracji w tym trybie. Plan przekształcenia nie podlega zgłoszeniu do Generalnego Inspektora w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML, nawet jeśli nawet jeśli wartość bilansowa majątku spółki przekształcanej przekracza równowartość 15 000 euro.
Przykład 6
Pytanie:
Czy notariusz jako instytucja obowiązana ma obowiązek przekazać do Generalnego Inspektora informację o czynności obejmującej uchwałę o emisji nowych akcji w trybie zwykłej emisji akcji w Prostej Spółce Akcyjnej, w przypadku gdy cena emisji akcji jest wartością ponadprogową.
Odpowiedź:
Pytanie dotyczy najpowszechniejszej w obrocie gospodarczym zwykłej emisji akcji i czynność obejmującą uchwałę o emisji akcji, o której mowa w art. 300 (104) k.s.h.. Tym samym nie dotyczy etapu zgłoszenia emisji akcji do rejestru akcjonariuszy prostych spółek akcyjnych, o czym mowa w art. 300(107) k.s.h. w zw. z art. 79 pkt 6a PrNot. Przed przekazaniem informacji do Generalnego Inspektora notariusz powinien więc zbadać, czy spełniły się przesłanki z art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML, w szczególności określone w art. 2 ust. 1 pkt 13 lit e Ustawy AML, tj. czy czynność dokonywana w formie aktu notarialnego obejmuje zawarcie umowy dokumentującej wniesienie lub podwyższenie wkładów do spółki albo wniesienie lub podwyższenie kapitału zakładowego.
Należy zwrócić uwagę, że zmiana umowy spółki w przypadku emisji akcji, o czym mowa w art. 300 (103) k.s.h., nie została zawarta w katalogu czynności, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML i tym samym nie podlega obowiązkowi poinformowania Generalnego Inspektora.
Co warte również wskazania, w prostej spółce akcyjnej mamy też do czynienia z kapitałem akcyjnym, a nie kapitałem zakładowym (art. 300 (3) par. 1 k.s.h.).
Podsumowując, sama uchwała o emisji akcji, o której mowa w art. 300 (104) k.s.h., nie została objęta obowiązkiem przekazania informacji o którym mowa w art. 72 ust. 4 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 13 lit e Ustawy. AML
Przykład 7
Pytanie:
Czy podział majątku wspólnego, w którego skład wchodzi przedsiębiorstwo podlega obowiązkowi poinformowania Generalnego Inspektora przez notariusza w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML?
Odpowiedź:
Ustawa AML przyznaje notariuszom status instytucji obowiązanej m.in. w zakresie czynności dokonanej w formie aktu notarialnego, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 lit b Ustawy AML tj. zawarcie umowy działu spadku, zniesienia współwłasności, dożywocia, renty w zamian za przeniesienie własności nieruchomości oraz o podział majątku wspólnego. Zgodnie z art. 46 Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2023 r. poz. 2809, z późn zm.) dalej zwanej: „KRiO”: „W sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.” Stąd wniosek, że przepisy o formie umowy dotyczącej działu spadku należy odpowiednio stosować również do podziału majątku objętego wspólnością ustawową.
Tym samym zgodnie z art. 1037 § 3 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061, z późn. zm.) dalej zwanej: „KC”: „Jeżeli do spadku należy przedsiębiorstwo, umowa o dział spadku powinna być zawarta w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Jeżeli jednak w skład przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość albo przedsiębiorstwo jest objęte zarządem sukcesyjnym, umowa o dział spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.”
Co do zasady, poprzez odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących działu spadku, podział majątku objętego wspólnością ustawową, w którego skład wchodzi przedsiębiorstwo, wymaga formy pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym i przeprowadzenie takiej czynności nie wiąże się z obowiązkiem poinformowania Generalnego Inspektora przez notariusza w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML. Ta generalna zasada dotycząca podziału majątku wspólnego w skład którego wchodzi przedsiębiorstwo doznaje jednak odstępstw określonych w art. 1037 § 3 KC w zw. z art. 46 KRiO.
Ponadto w przypadku podziału majątku należy sprawdzić, czy ze względu na inne składniki majątku, wymagana jest jednak forma aktu notarialnego np. gdy w skład majątku objętego wspólnością ustawową wchodzi dodatkowo nieruchomość. Wtedy taka czynność dokonana w formie aktu notarialnego podlega poinformowaniu Generalnego Inspektora przez notariusza w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML, o ile równowartość czynności przekracza 15 000 euro.
Przykład 8
Pytanie:
Czy akty poświadczenia dziedziczenia, sporządzane przez notariuszy, powinny być objęte obowiązkiem informacyjnym wobec Generalnego Inspektora w trybie art. 72 ust. 4 Ustawy AML?
Odpowiedź:
Ustawa AML przyznaje notariuszom status instytucji obowiązanej, lecz jest on ograniczony do czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 i 13a Ustawy AML. Co istotne czynności określone w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML, muszą mieć formę aktu notarialnego.
Sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia stanowi natomiast odrębną od aktu notarialnego czynności określoną w art. 79 pkt 1a PrNot. Ustawowe obowiązki, w tym określone w art. 72 Ustawy AML dotyczą tylko podmiotów będących instytucjami obowiązanymi w rozumieniu Ustawy AML. Jak wskazano wyżej mając na uwadze art. 2 ust. 1 pkt 13 i 13a Ustawy AML, notariusz nie jest instytucją obowiązaną w zakresie sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia.
Obowiązki wobec Generalnego Inspektora są niezależne od nakazu poinformowania Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, zwanego dalej: „Szefem KAS”, o przeprowadzeniu określonych w przepisach czynności. Zgodnie z art. 84a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2025 r. poz. 111, z późn zm.) notariusz zobowiązany jest do przekazania Szefowi KAS informacji o zarejestrowanym akcie poświadczenia dziedziczenia. Więcej na temat raportowania do Szefa KAS można znaleźć w Komunikacie nr 49 w sprawie raportowania informacji przez notariuszy do GIIF i Szefa KAS dostępnym pod adresem: https://www.gov.pl/web/finanse/komunikat-nr-49-w-sprawie-raportowania-informacji-przez-notariuszy-do-giif-i-szefa-kas.
Podsumowanie
Obowiązek zgłoszenia czynności do Generalnego Inspektora przez notariusza powstaje wyłącznie w przypadku łącznego spełnienia przesłanek określonych w art. 72 ust. 4 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML, a zatem gdy czynność:
1. jest dokonywana w formie aktu notarialnego;
2. mieści się w katalogu czynności wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy AML;
3. jej równowartość przekracza 15 000 euro.
Stan prawny na dzień 15 maja 2025 r. Generalny Inspektor zastrzega sobie możliwość aktualizowania i uzupełniania treści komunikatu. Powyższy komunikat nie dotyczy przekazywania informacji do Szafa Krajowej Administracji Skarbowej.