W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

No 30-2018, D. Korniluk: Optymalizacja polityki finansowej samorządów

 

Dzięki modelowi optymalizacyjnemu polityki finansowej samorządów, zweryfikowane zostały hipotezy o wpływie wybranych czynników na optymalny poziom w relacji do dochodów bieżących: wydatków bieżących oraz inwestycyjnych. Potwierdzono hipotezę, że większa wartość infrastruktury powoduje zwiększenie wydatków bieżących samorządów. Pokazano także, iż wzrost: stopy deprecjacji infrastruktury, zadłużenia w relacji do dochodów bieżących i, w mniejszym stopniu, stopy współfinansowania inwestycji unijnych wpływa negatywnie na poziom wydatków bieżących w relacji do dochodów bieżących. Oddziaływanie stopy procentowej zaś okazało się być ujemne lub neutralne. Zwiększenie czynnika dyskontowego wywiera różny efekt na wydatki bieżące w zależności od okresu. Nieoczekiwany efekt zaobserwowano w odniesieniu do wskaźnika wydatków bieżących poniesionych przed rozpoczęciem modelowanego okresu. Wyższe przeszłe wydatki ograniczają przestrzeń na wydatki bieżące na początku badanego okresu, ale w kolejnym roku następuje efekt kompensacji, tj. uprzednie oszczędności umożliwiają większe wydatki w porównaniu ze scenariuszem bez oszczędności. Stwierdzono także, że dodatni wpływ na inwestycje zwykłe (tj. niewspółfinansowane ze środków unijnych) w relacji do dochodów bieżących ma wzrost stopy deprecjacji infrastruktury oraz czynnika dyskontowego. Potwierdzona została także hipoteza o ujemnym wpływie na inwestycje zwykłe w relacji do dochodów bieżących wzrostu: stopy procentowej, stopy zapadalności zadłużenia i wskaźnika infrastruktury. Pozytywnie zweryfikowano również hipotezę o ujemnym wpływie wzrostu limitu dochodów unijnych. W przypadku wskaźnika zadłużenia można także doszukać się efektu kompensacji - ujemny wpływ występuje tylko na początku okresu. Efekt ten występuje również w odniesieniu do wskaźnika inwestycji zwykłych w roli zmiennej objaśnianej i wskaźnika przeszłych wydatków bieżących jako zmiennej objaśniającej. Okazał się on nawet silniejszy niż w przypadku wydatków bieżących jako zmiennej objaśnianej. Optymalny poziom wydatków inwestycyjnych co do zasady maleje w czasie, co jest konsekwencja przyjętej funkcji użyteczności, która premiuje inwestycje poczynione we wcześniejszym okresie, gdyż poprawiona w ten sposób infrastruktura jest uwzględniana wielokrotnie w użyteczności.

 

In this paper, hypotheses of an impact of the selected factors on the optimal level of current and investment expenditure of local government were verified, based on a novel optimization model of local goverment financial policy. The hypothesis about the postive impact of value of infrastructure on the current expenditure level was confirmed. It was also shown that an increase in: the rate of infrastructure depreciation, interest rate, debt level and the discount rate of future utility influence negatively the level of current expenditure. An unexpected effect was observed concerning the current expenditure incurred before the modeled period, namely higher past expenses reduce the space for current spending at the beginning of the considered period, but in the next year there is a compensation effect, i.e. former savings allow for higher expenditure than in a scenario without the savings. It was also found that an increase in the rate of infrastructure depreciation and the discount rate has a positive impact on the ordinary investment (i.e. not funded from the EU funds). Similarly, hypothesis was confirmed about a negative impact of: the interest rate, the debt maturity rate, the debt level and the value of infrastructure on ordinary investment. In the case of debt, however, there is a compensation effect - similar to the one described in the former paragraph. Such an effect occurs also for ordinary investment as a response variable and the past current expenditure as an explanatory variable. It turned out to be even stronger than for the current expenditure as a response variable. The optimal level of investment expenditure declines over time, which is a consequence of an adopted utility function. This function rewards investment realized earlier, because the infrastructure improved in this way is included several times in the utility.

 

Materiały

MF Working Papers No 30-2018
MF​_WP​_No​_30-2018​_Dominik​_Korniluk.pdf 1.47MB
Logo Biuletynu Informacji Publicznej
Informacje o publikacji dokumentu
Pierwsza publikacja:
01.02.2019 11:49 Paulina Gronek
Wytwarzający/ Odpowiadający:
Departament Polityki Makroekonomicznej
Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji
No 30-2018, D. Korniluk: Optymalizacja polityki finansowej samorządów 1.3 07.02.2019 12:51 Paulina Gronek
No 30-2018, D. Korniluk: Optymalizacja polityki finansowej samorządów 1.2 07.02.2019 12:33 Paulina Gronek
No 30-2018, D. Korniluk: Optymalizacja polityki finansowej samorządów 1.1 07.02.2019 12:29 Paulina Gronek
No 30-2018, D. Korniluk: Optymalizacja polityki finansowej samorządów 1.0 01.02.2019 11:49 Paulina Gronek

Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP

{"register":{"columns":[]}}