Tak dobry wynik naszego eksportu udało się osiągnąć pomimo spowolnienia w europejskim przemyśle. Jest to również pokłosie osłabienia popytu poza strefą euro (w tym m.in. w Chinach), a także popytu wewnętrznego w samym Eurolandzie.

Interesujące jest również to, że wśród kierunków, które napędzają nasz eksport towarów znajdują się rynki, które obecnie stanowią raczej słabsze ogniwa UE, tj. Francja (wzrost o 6,2%), Wielka Brytania (wzrost o 5,6%), jak również rynki z Europy Środkowo-Wschodniej, np. Węgry (wzrost o 11,5%) i Słowacja (10,4%). Równolegle polscy eksporterzy umacniają swoją pozycję na odległych geograficznie wysokorozwiniętych rynkach, takich jak USA, Kanada czy Japonia, na których widać ostatnio dynamiczne wzrosty sprzedaży (odpowiednio o ok. 14,5%, 22% i 32% w okresie styczeń-kwiecień 2019 r.). Można to, przynajmniej do pewnego stopnia, tłumaczyć coraz większą konkurencyjnością jakościowo-cenową naszych przedsiębiorstw, a w odniesieniu do Wielkiej Brytanii dodatkowo przygotowywaniem się na ewentualny brexit.