– Ostateczna wersja polityki jest wynikiem szerokich konsultacji z branżą i środowiskiem naukowym. Państwo pełni w tym procesie rolę pełnoprawnego partnera – inwestora, użytkownika i koordynatora, co jest niezbędne dla wzmacniania suwerenności technologicznej i konkurencyjności kraju – mówi wiceminister cyfryzacji Dariusz Standerski.

Dokument przedstawia wizję i sposoby wspierania mikroelektroniki jako sektora strategicznego – ważnego zarówno dla suwerenności technologicznej, jak i dla przemysłowych ambicji państwa.

Polityka dla sektora półprzewodników opiera się na siedmiu filarach:

1. infrastruktura,
2. impuls państwa,
3. współpraca regionalna i międzynarodowa,
4. inwestycje i finansowanie,
5. kadry i edukacja,
6. energia i woda,
7. chemikalia i surowce.

Dokument wskazuje cele, które Polska chce osiągnąć w średnim i długim okresie. Zawiera też działania, które trzeba wprowadzić od razu. Państwo ma wzmacniać własne umiejętności, korzystać z dostępnych zasobów i współpracować z krajami w regionie. Polityka zakłada także to, że Polska będzie uczestniczyć w europejskich działaniach rozwojowych — realistycznie i tak, by uzupełniać wysiłki innych krajów.

Polityka dla sektora półprzewodników 2025+ skupia się na infrastrukturze – zarówno tej, która już istnieje, jak i tej, którą planuje się zbudować w ramach nowych inwestycji publicznych i prywatnych. Polityka zakłada, że infrastruktura powinna wspierać trzy powiązane ze sobą cele polityki państwa. Po pierwsze – Polska ma tworzyć warunki do przełomowych innowacji, takich jak fotonika scalona, materiały szerokoprzerwowe czy mikrosystemy. Po drugie – kraj ma włączyć się w europejskie i światowe łańcuchy wartości, które obejmują projektowanie układów, komponenty i systemy produkcyjne. Po trzecie – państwo ma rozwijać zdolności strategiczne, które wiążą się z bezpieczeństwem cyfrowym, energetyką i technologiami obronnymi. Infrastruktura ma przyspieszać innowacje, wzmacniać bezpieczeństwo technologiczne i wspierać eksport. Ma też pomóc co najmniej podwoić, a może nawet potroić – wciąż niewielki – udział sektora półprzewodników w gospodarce w nadchodzących latach.

Chcemy stworzyć środowisko, które pomoże rozwijać rodzimy przemysł i jednocześnie zwiększyć atrakcyjność Polski dla zagranicznych inwestorów. Naszym podstawowym celem jest to, by do 2030 roku przyciągnąć do Polski 2–3 duże inwestycje przemysłowe o wartości dodanej w przedziale 300–600 mln euro – szczególnie w takich obszarach jak back-end produkcji czy materiały. Zaleca się przedłużyć i dostosować krajowe programy wsparcia dla inwestycji w sektorze półprzewodników – na poziomie co najmniej 1,5 miliarda euro – oraz rozwijać mechanizmy, które pomogą pokrywać koszty operacyjne, wspierać transfer technologii i zapewniać stabilne warunki dla inwestorów.

Po opublikowaniu pierwszej wersji dokumentu Ministerstwo Cyfryzacji wprowadziło wiele uzupełnień i poprawek. Doprecyzowało niemal wszystkie obszary, aby lepiej odpowiedzieć na potrzeby interesariuszy i dostosować dokument do realiów wdrażania polityki.

Ministerstwo Cyfryzacji lepiej zdefiniowało rolę linii pilotażowych, uwzględniło konkretne zadania dla parku technologicznego, doprecyzowało system udostępniania infrastruktury oraz kwestie, które wiążą się z jej długofalowym utrzymaniem. Ministerstwo rozszerzyło element dotyczący współpracy międzynarodowej i wzmocniło zapisy o roli państwa jako aktywnego użytkownika technologii i źródła popytu. Wyraźniej też określono polskie specjalizacje technologiczne i zaproponowano wskaźniki, które pozwolą mierzyć postępy. Dokument odpowiada także na potrzebę większej spójności i skuteczności interwencji publicznych – potrzebę zauważoną m.in. w raporcie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, opublikowanym w czerwcu tego roku, na temat unijnej polityki wobec sektora półprzewodników.

Zanim przyjęto ostateczną wersję dokumentu, Ministerstwo Cyfryzacji przeprowadziło publiczne konsultacje, które ogłosiło 6 lutego 2025 roku. Otwarte konsultacje trwały do 4 marca. Uczestniczyło w nich 38 podmiotów: firm, instytucji publicznych, organizacji branżowych i przedstawicieli nauki. Podmioty te zgłosiły 356 propozycji zmian, które dotyczyły kwestii technicznych, infrastrukturalnych, prawnych i redakcyjnych. Po zakończeniu konsultacji Ministerstwo kontynuowało dialog z przedstawicielami sektora półprzewodników. Dokument w obecnym kształcie to zatem efekt wielu głosów i uzgodnień wypracowanych w trakcie jego przygotowywania.