W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

75. rocznica śmierci rotmistrza Witolda Pileckiego

25.05.2023

W czwartek, 25 maja br., w 75. rocznicę śmierci rotmistrza Witolda Pileckiego, dyrektor generalny MSWiA Dariusz Nowak, w imieniu kierownictwa resortu, złożył wieniec pod ścianą straceń na terenie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. Wcześniej wieniec złożył prezydent Andrzeja Duda. Prezydentowi towarzyszyli córka rotmistrza, Zofia Pilecka-Optułowicz oraz łącznik rotmistrza w czasie Powstania Warszawskiego kpt. Janusz Walędzik ps. „Czarny”.

Ściana Śmierci w więzieniu w Warszawie przy ul. Rakowieckiej

Witold Pilecki został zamordowany 25 maja 1948 r. o godz. 21:30. Co roku, w rocznicę śmierci rotmistrza, na terenie dawnego aresztu śledczego przy ul. Rakowieckiej, odbywają się uroczystości upamiętniające jego postać. 

W dzisiejszych obchodach wzięli także udział m.in. prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki, minister ds. Unii Europejskiej Szymon Szynkowski vel Sęk, wiceminister edukacji i nauki Dariusz Piontkowski oraz wojewoda mazowiecki Tobiasz Bocheński oraz przedstawiciele służb mundurowych, służby więziennej, instytucji i organizacji pozarządowych. 

Rotmistrz Witold Pilecki

Witold Pilecki był rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego, współzałożycielem Tajnej Armii Polskiej, żołnierzem Armii Krajowej oraz więźniem i organizatorem ruchu oporu w KL Auschwitz. To również autor raportów o Holocauście (tzw. Raportów Pileckiego).

W 1947 r. został aresztowany przez UB, gdy wpadł w pułapkę w mieszkaniu w Warszawie. Przetrzymywano go w więzieniu przy ul. Rakowieckiej (obecna siedziba Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL). Był tam torturowany i brutalnie przesłuchiwany. Wraz z 7 współpracownikami skazano go na śmierć w pokazowym procesie jako „szpiega” i „zdrajcę”.

Zrehabilitowano go w 1991 r., a w 2006 r. otrzymał pośmiertnie Order Orła Białego. W 2013 r. został awansowany na stopień pułkownika.
 

Zdjęcia (7)

{"register":{"columns":[]}}