Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie

• szlak pieszy w granicach rezerwatu przyrody „Źródła rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy”
• początek i koniec: parking w pobliżu miejscowości Łyna, współrzędne GPS początku i końca trasy: N 53º 27'8.71'', E 20º 25'0.32''
• długość: 3 km, trudność: średnia
• dojazd: rezerwat znajduje się w pobliżu wsi Łyna, 10 km na północ od Nidzicy. Jadąc trasą S7 Warszawa – Gdańsk należy zjechać na węźle Rączki w kierunku Łyny
  i Orłowa (po przejechaniu około 8 km będziemy na miejscu). Wejście do rezerwatu
  znajduje się tuż przy szosie i jest dobrze oznakowane.

Rezerwat przyrody „Źródła rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy” o powierzchni nieco ponad 120 ha został utworzony w 1959 r. w celu zachowania źródlisk rzeki Łyny – najdłuższej rzeki Warmii i Mazur.

Ciekawostką jest zachodzące tu zjawisko erozji wstecznej, polegające na wymywaniu przez wody wysiękowe piasków zalegających na wypiętrzonych w tym miejscu, nieprzepuszczalnych dla wód, iłach mioceńskich. W następstwie tego procesu wytworzyły się tu prawie pionowe ściany na zboczach doliny, sięgające nawet 153 m n.p.m.

Wypływające ze zboczy dziesiątki strumyków dają początek rzece Łynie, która spada kaskadami ku niżej leżącemu wąwozowi. U ujścia doliny mieści się nieduży staw młyński, powstały po wybudowaniu w tym miejscu tamy.

Trasa szlaku pieszego, wyznaczonego przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska
w Olsztynie, przypomina górskie ścieżki – są schody, drewniane kładki, mostki, strome podejścia i zejścia. Na szlaku mija się kilka ciekawych punktów, m.in. miejsce z dużym głazem pamiątkowym i punktami widokowymi.

Niespotykane ukształtowanie terenu tworzy swoisty mikroklimat. Duża ilość zimnych wód źródlanych oraz obniżenie terenu i jego lesistość powodują utrzymywanie się tu,
w porównaniu z terenem otaczającym, niższych temperatur latem i wyższych zimą.

Walory krajobrazowe podnosi porastający dno doliny malowniczy ols z wiekowymi olszami czarnymi oraz pokrywający zbocza las mieszany z sosną, brzozą, świerkiem, grabem, modrzewiem i klonem. Zaobserwujemy tu także wiele chronionych gatunków roślin
i zwierząt. Wiosną, po obu stronach ścieżki, ciągną się nieprzebrane połacie zawilców.

Na Facebooku Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska publikowane są systematycznie propozycje wycieczek krajoznawczych, których trasy biegną przez atrakcyjne przyrodniczo tereny w całym kraju. Zachęcamy do śledzenia profilu!

Fot. Ewelina Baumert